Alle inzendingen over Hal%C3%A9vy

Ik zit in een achtbaan en kan er niet uit. Wanneer komt men er achter dat ik helemaal alleen achtergebleven ben in deze (mijn?) nachtmerrie? Zal ik badend in het zweet wakker worden en ontdekken dat er al een waterig zonnetje schijnt omdat een nieuwe dag is aangebroken? Helaas, de rit in deze...

De entree van een gemeentehuis zegt vaak veel over de organisatie erachter. Ik hoop niet dat dit ook voor Den Haag geldt. Wie daar een nieuw paspoort komt halen, komt een enorme grote witte hal binnen – een hal die schijnbaar bedoeld is om je klein te maken. Voor de wachtenden zijn rijen kubussen...

Het valt mij op dat er op deze site vrijwel geen wisselwerking bestaat. Het ene ego na het andere plempt hier zienswijzen zonder nazorg. 'Kijk mij eens citeren, rücksichtlos beweren, verhalen maar niet de rekening betalen, Dijken die zijken en reacties die een inzending onderuit...

Ze lag uitgestrekt op het bed op de Afdeling Intensive Care; de lange, slanke hals als een zwanenhals; de sleutelbeenderen prominent naar voren springend en ik bezocht haar en bracht haar een rode bloem waarop een dauwdruppel was als de traan in mijn ogen. De wanhoopspoging was nog net verijdeld...

het is mijn week van het co-hondschap. Ik probeer al twee jaar uit te zoeken of ik de co- of het -hondschap heb. Bij co-ouderschap is dat simpeler, maar daar ga ik niet over uitweiden. Dus ik haal de hond, zo dacht ik dat we afgesproken hadden, en na twaalf mails weet ik waar en wanneer. Het...

Bij de glasbak die ik ging voeren met de resten van een uitbundig weekend, zag ik ze aankomen. Een jong stel met de armen vol kartonnen dozen. Blijkbaar onderweg naar de papierbak, op dit eiland vol gleuven en trechters voor hergebruik. Steeds weer een mooi en onlastend moment als de lading...

Donkere grijze lucht en een stevige westenwind. De golven vallen als hongerige wolven de kust aan. Het witte schuim wordt in je gezicht geblazen. Op de boulevard leunen de wandelaars tegen de wind. De storm zwelt aan en de lucht wordt donkerder. Papiertjes en zakdoekjes vliegen de lucht in....

Mijn sollicitatiebrief was oké. Met een gevoel van ‘yes’ drukte ik op de verzendknop. Daar ging mijn email met bijlage. Daar ging ik, op naar een topbaan. The international challenge stond er boven de advertentie. Het bedrijf was wereldmarktleider in bouten. Daar wist ik niets van en daar zat...

Een appje op mijn mobiel (tja je gaat met je tijd mee, of niet?) mam: mag de kleine bij jou het weekend? Zonder na te denken zeg ik: natuurlijk. Het kind is opa-gek, heerlijk en ik ben totaal niet jaloers dat ie met Opa een heel ander contact heeft dan met Oma. Mam: moet je dat nog met Pap...

Of 4e, kan ook natuurlijk want kijk- zonet zijn onze ‘ oude ‘ gordijnen door iemand opgehaald en de persoon is er zo blij mee, dat ik me bedenk ; hoe lang hadden we die dingen al hangen? Nog los van het feit dat ze dus nooit dicht gingen? Ze hingen hier al een krappe 12 jaar en kwamen uit een...

Sinds de invoering van het lumpsum (v)mbo+ koppelbaasniveau sluit het onderwijs naadloos aan op de Afro-Amerikaanse crapcultuur, verhuisde het kapitalisme de laatste fabrieken naar Azië en gaf de heroïne en cocäine de arbeidersklasse de genadeklap. Kind, je hebt groot gelijk. Ga niet samen naar...

Vandaag herdenk ik mijn geboortedag, sommige mensen vieren zulks met taart en vrienden. Ik niet, zuip mezelf klem in de haast om de volgende dag te halen. Dit keer is het anders, ik krijg zomaar een hele seconde cadeau, stop de persen en de atoomklok. Hierna ben ik voorlopig gelukkig niet meer...

In het donker bereiken we de top van de Pieterberg. Met het licht van mijn mobiel lees ik de laatste aanwijzingen in het boekje. Chris ziet in het vlammetje van zijn aansteker karige woorden in steen. Brandt haast zijn vingers. Hadden restaurants en bars verwacht. Een bruisend leven. Dit is het...

Vrijheid van meningsuiting is echt iets anders dan de vrijheid om anderen ongelimiteerd uit te schelden, hun reputatie te beschadigen en hen digitaal te pesten. Veel sites zouden er een stuk toonbaarder uitzien als internetters een minimale vorm van respect voor elkaar zouden opbrengen en ook...

Lukas staat op het perron. Zijn vader heeft hem daar met de auto naar toe gebracht. Vanaf hier mag hij helemaal alleen verder reizen. Lukas is bijna tien jaar. Het is de eerste keer dat hij zonder zijn ouders met de trein naar oma reist. Oma Pleister woont in een klein stadje. Maar niet in een...

Dat de paus een Australische non heeft heiligverklaard is op zich geen wereldwonder, maar omdat die non tegen seksueel misbruik door pedofiele priesters heeft gestreden, is het op zijn zachtst gezegd opvallend. Ik vermoed sterk dat ze deze eerlijke non hebben ingeschakeld om hun eigen gelijk te...

'Alles van waarde is weerloos', is de winnende tekst van Rien, die ik ken, die drie jaar boven een verzekeringsmaatschappij in Rotterdam pronkte in de jaren vijftig. Lucebert moet dat gezien hebben, want hij is ermee aan de haal gegaan, heeft het tot zijn originele tekst bestempeld, maar Rien...

Een Duitse leraar Duits voor een klas met Nederlandse kinderen is natuurlijk vragen om psychische problemen. Met een Nederlandse leraar Duits krijg je in elk geval tot je 18e les zonder autoriteitscomplex. Kind, je hebt groot gelijk, ook Nederlandse leraren Duits zijn vaak niet wijs,...

Ze bezette de plaats vóór me in de bus en sprak me á bout portant aan. Grijs haar lag warrig op haar schedel en een okergele das hield haar hals warm. Ze verklaarde de laatste tijd veel Kringloopwinkels te bezoeken. De relevantie van deze mededeling trad me niet onmiddellijk helder voor de geest...

In een grijs verleden had mijn zusje een winkeltje in handenarbeidmaterialen. Het was een klein en knus winkeltje, waar ik vaak in te vinden was. In de avonduren gaf zij les aan huisvrouwen uit het dorp, die naast de alledaagse beslommeringen ook nog graag iets leuks wilden fabriceren. Ook werd zij...

Komt er tegen de avond een zuster de zaal opgelopen en zegt: ‘Ik kom een nieuw infuus bij u aanleggen – in de arm, die in uw hals halen we er uit, die is een beetje rood geworden en ze zijn bang voor een eventuele infectie. Dat moeten we niet hebben zo vlak voordat u naar huis gaat. Ze knippen...

De Nederlanders vinden het Vlaams grappig, en de Fransen lachen met het Belgisch Frans dat verschilt van de taal van Parijs, zowel wat woordkeuze als accent betreft. Voor 1914, toen mijn grootvader school liep, was er in het Vlaams landsgedeelte enkel Nederlandstalig onderwijs in...

De sinterklaasdrukte heeft zaterdag tot een recordaantal pinbetalingen geleid. Dat het internationale 'niet-winkeldag' was, deed daar niets aan af. In totaal haalde Pinpiet 8,6 miljoen keer zijn pas door een gleuf en drukte evenzovele keren op 'ja'. De kredietcrisis bestaat helemaal niet, in...

Gedurende de lange jaren van mijn uitstapjes met de BoodSchappenPlusBus ben ik gewend en zelfs verknocht geraakt aan mijn mede-passagiers. We worden vandaag ontvangen in de warme woonkeuken van een boerderij in Diessen waar een kleine jongen, vier jaar oud, een puzzel legt, op schoot bij zijn...

Weet je nog: die ene winkel, op de hoek van wat je toen de winkelstraat noemde? Die ene winkel die heette de Gruijter en als je daar je boodschappen moest halen, domweg omdat het de enige winkel was die daar in die straat stond, kreeg je na het afrekenen: het snoepje van de week! Voor menig kind...

Joanie de Rijke is een raar mens. Zoekt terroristen op, wordt verkracht, is daarna vertederd over het feit dat men, speciaal voor haar, kaas is gaan halen in het dal. Geert verhaalt in de kamer over deze contradictie, iedereen valt over hem heen. Joanie lacht, besmuikt, in haar vuistje, het boek...

Op het terrein aan de overzijde van de snelweg, die mijn woning begrenst, rijden de auto's af en aan die de kinderen komen halen. De kinderen spelen hun dartele en onschuldige spel in de zonneschijn die hun jeugdjaren overspoelt en begeleidt. Het leven ligt nog geheel en al vóór hen. Nog zijn...

ik kwam deze site zomaar tegen, zocht een tegenklank voor wat ik zelf dacht, plempte mijn gevoelens op het scherm en zie, ik werd gehonoreerd, ik ben een netgedicht !!! kennelijk geen ballotage, geen kritiek, de tweede en derde keer werd ik net zo simpel geaccepteerd, iedereen kan hier dus zijn...

Ik stond vroeg op en spoedde me naar de kachel om enkele houtblokken aan te maken.De warmte stroomde met staccatoachtige treiterlijnen de kamer binnen en verdreef de kou. Alsof ik me een bongenoot wist, trok ik toen pas mijn kleren aan en zette water op het vuur. Met enkele halen van mijn lange...

In die tijd droeg ik nog jurken. Het café bevond zich in een bocht van de weg, daar waar de Korte Heuvel overgaat in de Tivolistraat. Daar ontmoette ik haar voor het eerst. We schreven negentiennegenenzeventig en veertig jaar na dato is ze nog mijn vriendin. Haar grijze haar mondt uit in een...