Alle inzendingen over Jan Hendrik Balwé

Een schril scheidsrechtersfluitje zette de trein in beweging. Eigenaardig toch! In een compartiment, vlak bij de deur, links, zat een keurig, net geklede heer – met vilten hoed en stropdas – vrome kushandjes te werpen naar een vrouwelijke leeftijdsgenote op het perron. Een 75-plusser! Een zeer...

Het liep tegen 7 uur aan. De wekker had hem zojuist uit een of andere droom gewekt. Een nare droom was het wel niet dacht hij nog bij zichzelf anders ware hij wel vanzelf wakker geworden. Hij draaide zich nog eens om al wilde hij nogmaals dàt zalig gevoel herbeleven. Tevergeefs! Hij boog en...

24 oktober 2003. De weerman had droog weer voorspeld maar ijskoud. Een scherpe noordenwind blies de "oudjes" fel in het gezicht. Ze sidderden en bibberden de inkomsthal al vóór 11.00 u in. De eerste sneeuw van het jaar begon te vallen, eerst gezapig, dan feller en heviger. Ze bleef...

Het is inmiddels iedereen al genoegzaam bekend dat de werkelijkheid de fictie overtreft. Wellicht horen Sinterklaas, de kabouters, de elfjes en andere legendarische sprookjesfiguren dan ook juist tot de werkelijkheid. In welke droomwereld leeft ieder van ons? We hebben allen een verschillende,...

...nr.95. Ik hoorde die niet meteen lachen die maandagnamiddag 5 januari om 16.45u. Jan Coessens 7/1/2004

Vrijdagavond rond 17.00 u. Filip, een niet meer zo jonge bejaarde, met de fiets, houdt halt aan een stopverkeersteken. Het verkeer is druk, zeer druk op dit moment aan het kruispunt "'t Roodkapje". Wanneer hij voorzichtig opnieuw aanzet, schuift een jonge dame hem per bromfiets links voorbij. Ze...

De man was véél te laat en de zaallichten waren reeds gedimd. Parkeerproblemen tot en met. Geen wonder, gelet op de affiche van vanavond. John Thomas versus Tom Jonas. Een kamp tussen twee zwaargewichten. De boksarena zat afgeladen vol. Geen stoel meer vrij en een bestendig geroezemoes steeg...

Ze keek hem nog even in de blauwgrijze ogen aan en ontspande de riem meteen aan zijn rechterbovenarm. "'t Zal even pijn doen," zei de verpleegster zachtjes en prikte hem de dikke infuusnaald in de ader. "Mooie aders hebt u, Meneer, vind ik persoonlijk toch. Niet iedereen heeft er zulke,...

...als een bestendig gejank, nu ik erop let. Gejank zou je eerder bij de tandarts moeten horen, denk ik. Maar het kan ook wel eens anders. En dàt is me ook echt overkomen. Een paar dagen terug zat ik voortijdig mijn rendez-vous-uur af te wachten. De muren van het kleine wachtzaaltje bleken...

De heisa rond de uitspraak van een lid van ons Beligisch koningshuis betreffende het voortbestaan van ons land heeft heel wat commotie teweeggebracht. Er werd bij onze Noorderburen iemand neergesabeld om zijn “uitgesproken” mening. In Groot-Brittannië willen drieëntwintig parlementariërs hun...

begin van het verhaal 'Keefman' van Jan Arends (1925-1974) Vriend, Hoe vaak heb ik je al niet gezegd dat ik mij geheel wil inzetten voor de psychiatrisch gestoorde mens. En dan zit jij maar te lullen en met je hand over je kin te wrijven. Dat is zeker een tik van je? Altijd dat...

Met haar lichte doorschijnende –bijna doorzichtige- bloeze om haar slanke torso viel ze onmiddellijk en opvallend op, voor iedereen. Al bewoog ze zich op lange benen voort, het “stoorde” zeker de bewonderaar (bewonderaarster?) niet. Integendeel. Ze schoof met kleine stappetjes langs de vele...

Hij vond van zichzelf dat hij niet opdringerig was. Die dinsdagmorgen op de trein van Kortrijk naar Antwerpen had hij weer prijs. Ze zat tegenover hem aan het venster. Een bevallige dame, dat wel zag hij, maar ietwat te ouderwets opgedoft. Protserige volants verborgen haar magere met pezen...

"Hoe oud ben je?" vroeg ik hem na een poosje nadat hij zich op de rustbank had voorzichtig neergezet. Hij was zachtjesaan komen aansloffen, voetje voor voetje, zich steunend op zijn rollator. (looprek met wieltjes en handremmen) Het oude manneke pufte amechtig. Zijn beduimelde pet, ietwat te...

...de handen ineenslaat kan het tij worden gekeerd. Wordt men van onder wijs? © Jan Bontje 2003

...sieraad voor Duitsland zijn geweest dan de zwarte adelaar van Adenauer… © Jan Bontje 2003

...lange colonne zag ondergetekende op zaterdag 8 jan 2005 tijdens het journaal van TV1 om 13.00 u.: In een bepaald dorp van het door de vloedgolf getroffen Aziatisch gebied van 26 dec. 2004 was al een massagraf door een bulldozer gegraven. Een lange haag mensen stond er, stoïcijns kalm,...

...zijn onderzoekingen? Wellicht niet. Maar wij, de Jannen-met-de-pet, weten het niet. Toegegeven, het is, hoe dan ook, “straffen toebak”. Wat we ons nog wel herinneren, is dat A.H., is zijn Nazi-Reich, er blonde vrijwilligsters met blauwe ogen in zijn kweekbatterijen zitten had die de...

...zich nog eens om en zwaaide even zij het moeizaam. ‘k Heb hem niet meer teruggezien. Geloven, ja wat is dat nu eigenlijk? Jan Coessens Noot: Geloven is aanvaarden voor waar van iemand die gewoonlijk de waarheid spreekt. Eens?

Ik sta aan de zijlijn te kijken, wat gebeurt er? Wel, de wereld vergaat. Iedereen weg, ik ook? Neen, ik deed niet mee: ik stond immer aan de Zijlijn . Had ik liever mee gedaan en dood geweest? neen? Nee, ik had liever met haar aan de zijlijn gestaan en gedacht: spijtig van de Wereld ,...

Onlangs had een redactrice van een weekblad het over een nieuw woord dat de bekende Belgische tv-presentator Herman van Molle had bedacht voor de bemoeizucht – of is het de behulpzaamheid – van de schoonmoeders. Hij noemde het omatitis. Zoek het niet op. Je vindt het toch in geen enkel...

Onze maatschappij is jachtig. De mensen gestresseerd. Hoe langer hoe meer. Gelukkig is de vakantie er om te ontspannen, de “zorgen” te vergeten (die verdwijnen niet, men vindt ze terug als men thuis komt), andere “lucht” te gaan opsnuiven of wat aan “cultuur” te doen. Genieten van een...

Zeven maart 2007. Een doordeweekse dag. De regen stopt even met neer te plenzen. Het scherpe zonlicht zoekt zich twijfelend een baan door de grillige wolkenvormen. Aan het busstation zitten en staan veel wachtenden onder de beschuttende luifel. Onder hen valt de fel gekleurde tuniek van een jong...

...van een oude schooljuffrouw die aan de nieuwe leerling, zeg maar Jantje Ickx, vroeg of hij familie was van Sophie Ickx. “Ja, zei Jantje, maar ’t is verre familie, zulle. Z’is mijn zuster, zij is de eerste en ik ben de negende in de rij.”

Tijdens een gesprek over ditjes en datjes dat ik onlangs voerde met een scherpzinnige erudiete dame hadden we het o.m. – zonder het hoe dan ook te beseffen – over de “toepassing” van de zeven hoofdzonden en meer specifiek over de hebzucht van en onder de mensen. Of het voor...

“Je veux l’amour, je veux l’amour”…zingt Raymond van het Groenewoud. Opgelet alvast met die kreet. Het zou je kunnen berouwen. Voorbeelden zijn legio. Het is ieder van ons al veelvuldig overkomen dat we, geboeid voor een uitstalraam, het aangeboden kwaliteitsproduct met goedkeurende...

...kan je oprecht wenen bij hun definitief afscheid. Vaarwel mijn vriend. Ciao, mi amigo, arrividerci! Jan Noot: ’t Is nu 10.45 u. Fl..., waar ben je? 10/12/2007

Genoeg! Genoeg de vrouwen in een “slecht” daglicht gesteld. Mijn mening eromtrent heb ik sinds een paar dagen volledig moeten herzien nadat ik een stille getuige was van wat hierna volgt. Het zwakke geslacht? De trunten? De wekelingen? De zeurkousen e.a. afkeurende aanmerkingen? Mon œil!...

Ze zaten gezellig samen te praten op een bank met kuipzit in het station te K. wachtend op hun trein. Zij wou naar Gent, hij naar zee, kon ik ongewild oppikken toen ik naast hen plaatsnam. Niet eens meer van de jongsten waren ze, maar niettemin “goed bewaard”. Hun gesprek sprong van de hak...

Het zal je overkomen op een winderige dag vroeg of laat, dat je hoed, je pet of je toupetje door de wind van je hoofd wordt weggerukt. Bij mij is het alleszins gebeurd toen ik – en dat is vele, vele jaren geleden al –, samen met mij twee kleine kinderen langs de kade van een laagliggende rivier...