Alle inzendingen over Leven voor Schoonhei

...vaak van de zwarte gedachten. Zij zorgen ervoor dat ik toch m’n benen maar buiten het bed sla. Dat ik toch weer naar school ga en huiswerk maak en eet en weer ga slapen. Het verdringt het zware gevoel dat me zo neerdrukt en me zo radeloos en verdrietig kan maken. Maar verdwijnen doet het...

...moeder was ik nooit ingelicht over het seksuele leven. Yusuf echter wist er alles van. Toen hij aan me zat, begon ik te huilen. Hij lachte me vierkant uit. Ik probeerde zijn lijf van mijn lichaam af te duwen. Hij keek mij aan en zei: ‘Kyra.. je moet je man gehoorzaam zijn’. Toen ik me bleef...

...dit is geen doen. Mijn familie heeft aangeboden voor je te zorgen. Bijgesloten vind je een ticket. Kom alsjeblieft naar Nederland! Je bent nog steeds mijn vriendin. Hoop je niet alleen snel te spreken maar ook snel te zien! Liefs, je vriendin: Sjoukje. Ik vouwde de brief dicht. En...

...door het zand als in stof van de maan. Dan droom ik beide plaatsen, net voor het ontwaken. Mijn nachten voor de maan, overdag…… blijf ik hier.

...was. Hij wilde mij niet geloven. Dat was voor mij als een klap in mijn gezicht. De resterende tijd die ik in het ziekenhuis moest verblijven verzocht ik hem mij niet meer te komen opzoeken. 'Ga weg en blijf weg' was het laatste wat ik tegen hem zei. Onze liefde heeft niet lang...

...als u bestaat waarom wenst u mij dan zo leven toe? Ik haat u!’ Het was al over half 12 en Yusuf was nog niet thuis. Ik sloot de gordijnen en besloot naar bed te gaan. Ik keek nog even in de spiegel en keek naar mijzelf. Een wit gezicht met grote bange schrikogen. Mijn lange bruine...

...was hij niet meer geldig. Nadenken Kyra en vooral rustig blijven, zei ik tegen mezelf. Ik besloot het te doen, en probeerde niet te denken aan de gevolgen. Maar één ding hield me wel bezig. Hoe moest ik op het vliegveld in Izmir komen? En wie haalde mij in Amsterdam van Schiphol...

...een fikse rekening. Ik sta hier natuurlijk niet voor niets’. Ik knikte en stemde er mee in. Samen stapten we de auto uit. Hij met mijn koffer in zijn hand. Ik met mijn tasje en een gebogen hoofd. We liepen met de stroom van mensen mee. Wat was het hier druk. Ik voelde een erge hoofdpijn...

...in een eigen bodem die uniek is voor het leven dat zich weet te ontworstelen van de beperkingen van het gewone, voorgekauwde bestaan. Ik ben ervan overtuigd dat voor mij het leven niet saaier zijn zal als ik ouder word, maar juist nieuwer en enerverender, want ongewoner, speelser, veelzijdiger,...

...ik deze tekst beter door mijn naaste omgeving had laten opmaken. Misschien kwam ik er dan wel niet zo ‘voorbeeldig’ uit. Maar zoals in de beginstrofe reeds gesteld; ik ben (te) bevooroordeeld, en daarom dat het beeld van mij in deze tekst misschien te rooskleurig weergegeven is. Maar wie...

...te raken, dan rammelt het in de ballentent. De voorheen zo solide stapel van roestvrijstaal wankelt nadat er één van je geliefde blikjes dankzij een bal vol ellende is gevallen. Het blikje onder je waar je altijd op kon steunen is er niet meer. Die leegte die in de stapel met blikjes is...

...op stapel. Het is misschien wel een begin van een nieuwe traditie. Het allermooiste van dit weekend was de ierlandavond, de band speelde speciaal voor ons een prachtig lied. Misschien viel het de mensen wel op dat er zomaar vier vrouwen binnen kwamen, die toch wel een bijzondere uitstraling...

...als ik het raam uitkeek. Het duurde erg lang voordat alle mensen in het vliegtuig zaten. De stoel naast mij was nog steeds leeg. Ik sloot even mijn ogen. Ik moest vast geslapen hebben, want ik werd wakker van een zware stem. Die zware stem kwam steeds dichterbij. Bij mijn stoel hield het...

...naadloos te passen op de huidige tijd (denk bijvoorbeeld aan de essays van Michel Eyquem de Montaigne, 28 februari 1533 – 13 september 1592). Deze herkenning houdt een taalexpressie elke nieuwe tijd in het zadel. Deze constatering maakt duidelijk, dat tijdperken weinig verschillen. Het...

...of niet aanschaffen, dan is dat geen probleem voor mij. De beslissing is vrij radicaal en direct en (meestal) nog verantwoord ook. Maar nu, had iemand dit van mij verwacht? Ik denk het niet. Meestal krijg ik complimentjes dat ik zo goed weet wat me te doen staat. Zo zie je maar weer schijn...

...watten, een matheid die je ziet wanneer je door de bodem van een lege jampot kijkt. Zo was mijn leven al zestien jaar geweest. Het joeg mij schrik aan, want ik wist dat ik dit voor de rest van mijn leven zou moeten meedragen. Ik begreep opeens waarom ik altijd de eenzaamheid opzocht, en mij ...

...ik dan ook erg trots op, dat is een zelfvertrouwen, dat ik naar iedereen uitstraal. Ik kijk glimlachend naar alle bezigheid om me heen, negen van de tien keer is het speciaal voor mij. Maar ik mag dat ook. Ik ben tenslotte ook een fantastisch mooi mens en weet van de prins geen kwaad. Ik ben de...

...je een paar prachtige belastingbetalers hebt voortgebracht. Is het leven dan hard? Ik denk het toch van niet. Ach, het leven gaat niet altijd over rozen. Een mens heeft te maken met ziekte en dood, met scheiden en verhuizen en ga maar zo door. Dan ineens, omdat je werkt aan jezelf,...

...anderen omgaat. Een kerk is een gebouw dat voor mensen, die daar behoefte aan hebben, een centrale rol speelt in hun leven, maar het blijft – in mijn ogen – een gebouw. Het moet niet zo’n rol spelen in het leven dat je er naar toe moét gaan. Blijf gewoon jezelf, help anderen als jij...

...is er geen enkele reden om voor hetzelfde werk verschillende salarissen te betalen. Pensioenen worden voortaan op het minimumsalaris gebaseerd en niet op het eindloon, wie meer wil sparen voor zijn oude dag kan dat bij de baas zelf aangeven en krijgt netto wat minder in handen. En bij de...

...die een dag later ineens ook kon fietsen. “Voor nep.” Of hij haar fiets mocht lenen, vroeg ze aan mij. Wie was ik om te weigeren. Dus daar ging hij, nadat zijn oom toestemming had gegeven. De debutant deed het niet onverdienstelijk. Al haastte zijn nichtje zich te zeggen dat hij het 'nog...

...overleef ik het wel de goede weg die vind ik wel verdwalen wil ik niet meer ik heb hier wel van geleerd ik ben weer terug in het leven om me zelf een goede toekomst te geven tijd om voor me zelf te leven en even niet te gevoelig wezen tijd om wat harder te zijn in het leven en niet me...

...is blijven staan? Het is blijkbaar normaal voor jullie om het beste en duurste te willen en dat is wellicht de bron van jullie problemen en stress. Wat voegt het kopje toe aan de kwaliteit van de koffie? In een aantal gevallen zal het de koffie alleen maar duurder maken of onzichtbaar maken...

...er een glibberige heupzwaai tegenaan, glijden incasserend nog even langs een paal waar diezelfde mannen voor staan. Modder, je gooit er mee of je wentelt je er in.....

...en ongekende trots hadden elkaar afgewisseld, voor ik haar wat onwennig in mijn armen kon nemen. En dan enige uren later als je het goede nieuws hebt verspreid en je jouw kindje in zijn kleine bedje ziet liggen, realiseer je wat er is gebeurd. Een nieuw leven heeft zich...

...bos fleurde op. Ze bracht schaduw op plaatsen voor prachtige soorten van mos en daar liepen de lieveheerbeestjes en torretjes weer rond. Na een tijdje was het bos weer gevormd met in het midden een heel speciale boom, die haar takken tot op de grond liet hangen. De takken wortelden zich...

Dit had eigenlijk een hartenkreetje moeten zijn, maar ik wil 'De zoen' eerst even laten bezinken, te mooi om daar niet bij stil te staan. Mij gaat het (weer eens) om Den Haag, wat een incompetent stelletje onbenullen. Daar moesten ze eens met een pipetje te keer gaan, afzuigen in plaats van...

...de paperassen die voor hem lagen. Met het vaste voornemen zich wat meer onder de mensen te begeven kroop hij even later o­nder de wol. Al gauw sluimerde hij in. Het feest bij de overburen was afgelopen. Er klonk zacht gerinkel en een enkele verwensing toen de bierflesjes bij elkaar werden...

...Niets aan te doen. Vooruit, hop terug!” Voor Jimmy zich omkeerde vroeg hij nog, “De hoeveelste keer ben ik hier al geweest?” De Wachter haalde zijn schouders op, “Ik weet het niet meer; ik ben de tel kwijtgeraakt.” Net op dat moment kreeg Jimmy de openbaring. Hij zag zichzelf...

...van het finalebedrijf. Úw Directeur wenst u vast een prettige voorstelling