Alle inzendingen over Maats

De dag vóór Kerstmis: onbeschrijflijk grauw, troosteloos en droefgeestig is de aanblik van de stad, van de straten; als de hel. Merkwaardig nu genood, genodigd te zijn in een brandpunt van commercie, van jeugd, schoonheid en glamour; een brillenzaak annex contactlenscentrum aan de Bredaseweg....

Mijn bescheidenheid mag niet mij verhinderen te bekennen dat ik een gespierd en atletisch lichaam heb en edele gelaatstrekken en, bovenal, dat ik een heldere, soepele geest bezit. Ook mag die allerbeminnelijkste bescheidenheid vooral niet in de weg staan van mijn uitingen van diepe inzichten in...

Het gaat te goed in ons kikkerlandje, de economie trekt beter aan dan in omliggende landen. Naheffend pleurt Brussel de rekening op de mat want Frankrijk moet tegemoet worden gekomen vanwege zijn Franse slag. Het gaat niet goed in ons kikkerlandje, foutje bedankt kunnen ze het niet leuker maken,...

Wat komt er een ongekende hoeveelheid vocht tevoorschijn, het is absurd en raar tegelijk! Water loopt waar het normalter alleen maar loopt vermits er moeite wordt voor gedaan, dan bedoel ik: tijdens het snijden van uien bijvoorbeeld of bij: intense droefheid een gigantische huilbui! Dat is...

Het goede nieuws is: Arnhem heeft een nieuwe openbare bibliotheek. Prinses Beatrix opende Rozet, het gebouw waar de bieb in zit, eerder deze maand. Het Arnhemse boekenpaleis is gelijk uitgeroepen tot beste bibliotheek van 2013. Toe maar. En ik geef toe, het is een prachtig gebouw. Hoog, smal en...

Gevoelig hart gestolen en nog veel meer dan dat Close zo innige verbondenheid, twee-eenheid zo intens Rijkelijk knus warm vertrouwen langzaam geduldig verworven Liefste maat me zo indringend met bruine lodderogen betoverd Spijt ongeloof onthutst, gewoon heftige dip Hooguit geeft men je nog...

Vaak, heel vaak kun je de ontevredenheid van de gezichten aflezen, een rare uitdrukking want nu is het net: alsof in letters ontevredenheid op een gezicht staat gedrukt, als een tatoo zeg maar. Dat is het natuurlijk niet. Maar het schijnt tegenwoordig erg lastig, zo niet onmogelijk te zijn...

Het kind, het te vroeg geboren kind, rust op die zwart-witfoto uit 1953 in de holte van de arm van de moeder die het de naam "Maria" had willen meegeven, maar het werden de namen Catharina, Cecilia en Maria en de roepnaam "Ineke". Dat kind was ik, belast met erfelijke ziektes die uit zouden breken...

Ik zie de TV uitzending nog voor me. De ontluistering in de ogen van de schrijver toen de AKO Literatuurrijs naar Marente de Moor ging. De troostende arm van zijn mevrouw die licht werd afgeweerd. Bonita Avenue van Peter Buwalda, breed bewierookt in de recensies, op DWDD door o.a. Freek de Jonge...

Wekenlang kijk ik Studio Sport. Nee, niet speciaal voor het voetbal, ik scan de tribunes. Ik wil er zeker van zijn dat mijn idee niet ook al door iemand anders is bedacht. Ik zoek stad en land af, het is de tijd van voor het internet. En dan heb ik hem eindelijk in handen, die prachtige blauwe...

Omdat Hij de heren van de heretheorie een dienst wou bewijzen schiep God de bij en wat daarbij: de bijestaat. Toen Hij met deze schepping klaar was, stuurde de Vader een invitatie naar Houston Stewart Chamberlain en een naar Charles Maurras. Er is voor jullie wat te leren. Maurras kwam en ook...

Omdat Hij de heren van de heretheorie een dienst wou bewijzen schiep God de bij en wat daarbij: de bijestaat. Toen Hij met deze schepping klaar was, stuurde de Vader een invitatie naar Houston Stewart Chamberlain en een naar Charles Maurras. Er is voor jullie wat te leren. Maurras kwam en ook...

Deze steeds waakzame onderneming houdt nauwlettend het leven in en om de meren van Friesland in de gaten. Ook de bossen van deze provincie worden door haar behoed. Ze is te vergelijken met vogels in verschillende gedaantes. Denk eens aan meeuwen, die luid schallend voortzwemmen op vrolijk golvend...

Of ze ook imbeciel was of verstandelijk minvermogend, bleef mij altijd onduidelijk. Achter het scherm van haar gezicht waarop zich soms chagrijn vertoonde, gingen acht persoonlijkheden schuil. De mishandeling uit haar jeugd had haar daarin doen vluchten. Onze "vriendschap" vormde een aanfluiting...

Eindelijk had Ria een baan gevonden in een kledingzaak op de lingerie-afdeling. Daar had ze verstand van. Ze had plezier in haar werk en de klanten waren tevreden over haar. Ze kleedde zich modern en haar borsten mochten gezien worden. Altijd waren ze voor de helft bloot zichtbaar. Toen gebeurde...

Er zijn drie rollen in het "groot Nederlands smurfendrama" te verdelen: de dader, de boodschapper en het slachtoffer. Het gaat om een deegrol, een toiletrol en een rollade. Nummer 1 heeft de kortste tekst: " Ik ga een film maken". Nummer 2: "Hij gaat een film maken" En nummer 3:...

In vroeger dagen, namelijk de vijftiger jaren van de vorige eeuw, bevond het halfcirkelvormige Boerhaaveplein zich nog aan de voet van de Spoorlijn die tot op de huidige dag Tilburg met onder meer 's-Hertogenbosch verbindt. De straten in de omgeving die het oude ziekenhuis omcirkelden waren, als...

"Je hebt niet de ideale maten" verklaarde de bebaarde chef personeelszaken, wiens foto, het getuigenis van zijn lelijkheid, prominent was afgedrukt in het personeelsblad "maar ik zal je aannemen als mijn secretaresse als je je werk goed doet" (Ik was me er niet van bewust dat ik in mijn...

Dokkum, dat is sinds jaar en dag hét keerpunt in de Elfstedentocht: als je als eerste in Dokkum hebt afgestempeld, dan is de eindzege vrijwel zeker een feit. Bij ons in Friesland is er een gezegde voor alles boven Dokkum: daar is de wereld dichtgeplakt met krantenpapier. Aan de andere kant,...

Van bovenaf en van opzij het blijft een mooi schouwspel dacht ze. Het was alleen wat lastig geweest het spelbord vorm te geven, niet dat ze het helemaal opnieuw moest vervaardigen uit het grote niets, nee het was er al een tijdje. Het eerste spel bleek saai, ze raakte er snel op uitgekeken...

Komt er weer eentje? We hebben al een paar ijsdagen gehad. Vorige winter vroor het dat het kraakte. Twee weken aan één stuk. De kampioenswedstrijd schaatsmarathon kon weer op natuurijs worden verreden. Het forteiland Pampus voor de kust van Muiden was dankzij de stevige ijsvloer te voet...

“Hallo met Fred.” “Ja dag, hoe gaat het?” “Ben je alleen,kun je even rustig praten?” “Nou, de werkster is bezig.” “Maar je kunt wel even de deur dicht doen?” ‘Natuurlijk…wacht even….nu kan ze niks meer horen.” “Ik zit met een probleem dat ik even met je wilde...

Jij hier ik nu wanneer opnieuw het oude wordt bezien, zodat het zich kan meten met een nu dat zich bijvoorbeeld vandaag tussen jou en mij heeft gespannen, (daarom niet meer of minder is) breekt dit dicht eindelijk open wat voor de wind al lang vrijspel betekende, voor ons slechts de...

Kent u dat gevoel; ‘Er niet bijhoren’, niet mee mogen doen, afgewezen worden’. Dominee Gremdaat zou een van zijn preekjes niet beter kunnen beginnen dan zo. Ongetwijfeld herinnert u zich de speelplaats, de gefluisterde geheimen en lag je even niet lekker in de groep, dan hield het...

Hekjes bestaan er in allerlei soorten, maten, kleuren en materiaal. Hierover uit te weiden is geenszins van waarde, daar allerminst duidelijk is of dit alles relevant is voor mijn verhaal. Importantie lijkt irreëel, maar het tegendeel bleek recent waar. Alles dat niet belangrijk lijkt, zal ik...

De muziek van het wereldberoemde genie Wolfgang Amadeus Mozart, die zijn graf met eeuwen overstegen heeft (als men dat zo kan zeggen) kan nog altijd in hoge mate aanspreken en bekoren, maar zijn kamermuziek mist in mijn optiek de intense verhevenheid en schoonheid die men kan beluisteren in andere,...

Nog maar acht is tie, acht zomers, herfst-winters of lentes, het maakt niet uit, hij is acht en soms is ie zo ongekend stoer is het een kerel (tje) van formaat, dat zegt in elk geval de maat van zijn kleding wel, die welhaast elke twee maanden groter moeten? Acht is ie, onderweg naar negen...

Toen de twijgen aan mijn venster kleine aanzetten vertoonden van minuscule blaadjes en bewogen in een licht briesje, heb ik koers gezet naar de stad waarvan mijn oude tante zo gecharmeerd en ikzelf helaas in mindere mate, maar we hebben de gevels bewonderd en ons begeven te midden van de menigte...

Dat gezellige, gerieflijke hotel-restaurant aan de Harinxmaweg op het landgoed Olterterp sluit gedurende de maand december van het jaar 2017 enige tijd zijn deuren. Daarbinnen wordt flink gewerkt met een schitterend vooruitzicht. Er klinkt geroep uit hout, dat vele behandelingen ondergaat en...

Je leeft vandaag! Enkele jaren geleden kreeg je als senior al deze nadrukkelijke terechtwijzing van een goede kennis, die het niet eens was met de vermeende mate van het moeten inleveren van een leven lang gehanteerde vaardigheden. Je leeft vandaag! Tegenwoordig en ook vandaag tracht je als...