Alle inzendingen over Meertje Kaal

...in Noord-Brabant beminnen. Het Putven is en meertje, dat niet benaderd mag worden door voertuigen met motoren. Planten en dieren leven er ongestoord, bewonderd door mensen. Op een weelderig begroeid eilandje broeden eenden en ganzen in alle rust. Hun nesten genieten een heerlijk beschermd...

Ik ben uitgenodigd voor een uitstapje in het gezelschap van de trouwe en (edel)moedige vrijwilligers die "de handschoen opgepakt hebben" en in hospices, ziekenhuizen en aanleunwoningen de hand van stervenden vasthouden en die een baken zijn voor velen in nacht en ontij van de eenzaamheid en...

Hij monsterde de kale plekken op mijn keukendeur, bekeek ze vluchtig en met deskundige ogen en kwam tot een diagnose als moest hij die als een arts stellen. Met zijn expertise zouden de werkzaamheden een uur in beslag nemen. Verf en gereedschap zou hij meebrengen. En zo wachtte ik de dag af waarop...

Verschillende door de Natuur bont gedessineerde honden dartelden vrolijk in het rond op een nog winterse dag in ons Landschapspark "De Oude Warande". Onder anderen een zwart-wit gevlekt exemplaar en een "wandelende bontjas" en de opgewekte dieren maakten graag kennis met elkaar. Een zonnetje...

Het Twee Steden Ziekenhuis verrijst voor mijn ogen zoals vijftig jaar geleden en haar kale en onopgesmukte gangen en ziekenkamers "verwelkomen" mij weer eens. Voor het hoge raam gezeten kijk ik uit op "zwangere" wolkenluchten en in de verte verheft zich bij de nieuwbouw aan de Lage Witsiebaan...

“Hoi schat. Ik dacht ik bel je even. Bedankt nog dat ik met mijn vrienden op vakantie mocht gaan. Mijn hondje? Dat heb ik weer naar dat hondenpension gebracht. Ik hoop maar dat hij niet wegloopt wanneer ik terug ben. Eergisteren heb ik iets vreemds meegemaakt. Een clown zonder zelfkennis kwam...

Op de foto sta je nog zo frivool, florissant en zelfbewust. Je was vierenzestig. Je colbertjas had je over een stoel gedrapeerd; over een van de gewelfde, eikenhouten stoelen die mijn ouderlijk huis rijk was. Nu was de pensionering aangebroken. Je aftakeling was een verschrikking. Elf maanden...

...en toen zag ik die jonge jongens op een klein, kaal veldje in Tilburg West in de omgeving van een tandartspraktijk en die bontgekleurde, sierlijke haan, misschien ontsnapt uit een landelijke omgeving, die hun slachtoffer was. De jongens joegen de haan op die voortstruikelde en hielden niet op...

Wie zegt dat politiek een toneelstuk is, heeft geen verstand van drama. Bovendien is het wetenschappelijk bewezen dat slechts 7 procent van je geschreeuw bij het publiek overkomt; de rest wordt bepaald door je kale kop en de homosexuele piepmuis die naast jou de wereld nog even op zijn zwarte...

De stam en de takken van de kale boom wiegen en wankelen in een licht briesje. De esdoorn verwelkomt enkele kraaien die op haar takken neerstrijken en een gezellig praatje met elkaar lijken te houden. We hebben de winter verwacht en deze regeert nu over de stad. De hemel toont haar palet van...

De fee was aan het ronddartelen in de maneschijn. Het was zo een mooie wereld. Ze betoverde mensen zodat zij van elkaar zouden houden. Zelfs de bomen wiegden mee in haar ritme. De maan had een glimlach tevoorschijn getoverd toen hij de fee vrolijk zag rondzweven. De hondjes die werden uitgelaten...

...neonletters aan de gevel. Zijn atelier was kaal, armzalig, haveloos en armoedig en moest ik het beschouwen als een zwaktebod, als een verlegenheidsoplossing voor de zingevingsproblematiek die, naar ik vermoedde, ook hem overviel als een kwaadaardig monster dat hem aangrijnsde in zijn...

Zernike is een campus van de universiteit van Groningen. De bedoeling was dat de hele universiteit daar naar toe zou verhuizen, maar dat is nooit gebeurd en gelukkig is dat nooit gebeurd. De campus was jarenlang een kale vlakte met een paar gebouwen. In één van die gebouwen studeerde ik...

Vorige week ging het in De Wereld Draait Door over data in 2017 die voor mensen ‘A Perfect Day’ waren geweest. Want de onheilsberichtenvloedgolf dendert door. Hoog genoteerd op de uitvaarthitparade staat trouwens datzelfde A Perfect Day van Lou Reed, afkomstig van zijn album ‘Transformer’...

Van een vriend die het gebracht heeft tot Inspecteur van de Belastingdienst hoorde ik dat slechts een MBO-opleiding nodig is geweest voor jouw werkzaamheden in je armzalige baantje van belastingambtenaar, mijn liefste, arme vader. Op die foto (die ik nog altijd bewaar) zie ik je op die kale kamer,...

...Alleen werd door al dat geschuur zijn buikje kaal. Tot bloedens toe. Dat was niet de bedoeling. De twee andere parkietjes in de kooi bekeken een en ander met gemengde gevoelens. Schel fluitend trachtten ze haar ervan in kennis te stellen dat het schuurpapier geen bevredigende oplossing...

Opnieuw ging ik vandaag mijn trage gang naar het ziekenhuis, allerminst mismoedig gestemd in een laat seizoen over het bochtige pad langs onze woningen in de richting van het nabijgelegen ziekenhuis. De blaadjes warrelen al omlaag van de bomen en ik vind het wonderlijk en zo komisch dat een klein...

Mensen die gelijk willen hebben maar het niet krijgen, verheffen hun stem. Gelijk hebben ze, maar ik houd niet van geschreeuw. Lawaaireclames zet ik uit, die producten zal ik nimmer aanschaffen. Overtuigingen en religies, ik wijs ze de deur, rot op met je Wachttoren. Rot op met je bijbel of de...

Ik kwam hem tegen in de supermarkt. Aanvankelijk herkende ik hem niet doordat zijn mondkap de helft van zijn gezicht in beslag nam. Zijn kale kruin torende er bovenuit. Vijf jaar vóór dit tijdstip had de Weense muziek weerklonken in de aula van het Crematorium waar we afscheid hadden genomen van...

Aan de Lage Witsiebaan in Tilburg zijn ze aan het bouwen en vanaf mijn zitplaats bij de bushalte keek ik uit op de kale staketsels, als bunkers aaneengeschakeld en op een plakkaat, gesierd door de trotse letters die het woord "nieuwbouw" vormen. Een wapperende vlag kondigt al aan dat de nieuwe, nog...

In een leeggeplunderde wereld, met een leeggeplunderd hart; de tempels van het consumentisme zwaar verfoeiend, sjokte ik voort met in mijn handen een zak drop, over de Noordhoekring, me bewust dat de "Tractatus Logico Philosophicus" van "wanhoopsridder" en "brokkenpiloot" Wittgenstein nog steeds de...

Ik kwam hem tegen vóór de Praktijk voor Fysiotherapie, gesitueerd in het westelijk gedeelte van onze stad waar ik iets af te handelen had gehad. Ik herkende hem van mijn vroegere jaren bij een eetclub, toen ik zijn neerslachtigheid tevergeefs had proberen te stelpen. Een bescheiden grijs...

...van het grote, monsterlijke winkelcentrum dat kaal en massief oprijst met haar betreurenswaardige, mislukte vormgeving, staan de kramen opgesteld waarin de lieflijke, schattige babykleding te koop is en de parfums en de leren riemen en -tassen. En bij "Délifrance" zijn twee heren, gekleed in...

De Regiotaxi heeft op een zondagmorgen de stad omcirkeld en ik heb de troosteloze bebouwing van de buitenwijk willens en wetens aanschouwd. Tenslotte moesten we onvermijdelijk het Zorgcentrum, genaamd "Boshuis" bereiken, dat is verrezen in de plaats van de onlangs gesloopte en met de grond gelijk...

...van de waterlelies. De heks op de oever van het meertje begon te zingen. Er klonk begeleidende muziek. Wat bewonderde de stem het elfje, dat naast haar, uit de grote bloem tevoorschijn kwam! Dat sierlijke schepseltje danste zo bevallig in het rond. De geelgroene schemer boven het water beviel...

...ruimte waarin ik haar ontmoet, is smerig, kaal en leeg. Verwarde personen lopen er rond die voor zich uit, schijnbaar in het luchtledige, zinloze formules uitkramen. Er valt niets meer te zeggen, niets meer aan te raden. Men bonkt uit alle macht tegen een gesloten deur. Het paradijs is...

...tweede beschouwing erg kaal leek; kaler dan kaal, met in een uithoek aan de muur een klein boekenrek met een hoogst bescheiden verzameling boeken; verder nauwelijks gemeubileerd, maar wel met luxe, lederen zitmeubelen in opgewekte, vrolijke kleuren als rood en oranje. Een eigenzinnige,...

In de Veemarktstraat vindt men een klein halletje waarin het stenen beeld van de heilige Vincentius á Paulo met het kindje op de arm opgesteld is dat als het ware waakt over de kooplustige bezoekers bij de toegang tot de Vincent Shop. Ik drentel daar ogenschijnlijk belangstellend maar in feite...

Eens ontmoetten en omstrengelden de takken van de bomen in de Dillenburglaan elkaar boven de langgerekte straat, dichtbij mijn huis. Maar de bomen zijn "gekandelaberd"; nu zijn er nog slechts kale stammen die ieder een verschillende, merkwaardige en zonderlinge uitwas van gebladerte dragen. De...

...hart heb je al. Van je blijven houden maakt me kaal. Steeds blijf ik lopen tegen de paal. En als het me lukt om voor je te staan vergeet ik de Nederlandse taal. Als een kip zonder hersenen ren ik rond. Een kus van je lippen en ik zal rennen in mijn blote kont. In de hoop dat je nog...