Alle inzendingen over Meertje Kaal

We kwamen weer bijeen in het koele, kale lokaal terwijl buiten de nacht viel en de verlichte tekst op een laat vertrekkende bus in het oog viel voor een opmerkzame waarnemer. Je had me voor de ruïne van onze relatie gesteld, voor het ultieme echec, voor een zo ongelooflijk en onvoorstelbaar...

De bomen in de Dillenburglaan stonden er kaal bij nu ze weer "gekandelaberd" waren (zoals dat heet) en in de harten van de mensen schenen somberheid en duisternis te heersen en ook mijn oude hart fladderde angstig en bezorgd rond in mijn borstkas. Het gesprek tijdens de Kerstbrunch bleek...

Weer was het raak. De Grote Kale was amper begraven en nu lag de Vrolijke Vette Haan te baden in het bloed. Omgelegd door een fijnbesneden haantje dat onder in het hok, dicht bij het fundament woonde. ‘Eigen schuld’, zeiden de Correcte Haantjes en Hennetjes die boven in het hok woonden, ‘hij...

...aaneengeschakelde woningen op, als bunkers, nog kaal en leeg en vele technische en dienstverlenende bedrijven hebben inmiddels hun opwachting gemaakt aan de Lage Witsiebaan. De trotse letters van de firma's pronken op het chassis van de auto's.... In de merkwaardig gesitueerde curiosazaak...

...angstvisioen van Edvard Munch. "Vanwaar deze kaalslag?" vroeg ik aan een medewerker van de Gemeente. "Door ons onbekende oorzaak bevatten de kruinen veel dood hout, waarvan omwonenden last hadden" verklaarde mij deze functionaris. "Daarom zijn de bomen gekandelaberd en dat zal over...

Mijn vriendin omhelsde me. Onheilspellend ongeluk had de horizon van haar leven verduisterd. Zij danste haar wilde en riskante dans op de toppen van de golven van de oceaan van haar geestesziekte als een onwillige acrobaat die zich niet staande kan houden op de evenwichtsbalk van het leven en zij...

...aan de gevel oplichtten. In het kale vergaderlokaal zou de klok aan de wand anderhalf uur van mijn leven wegtikken terwijl ik bezig was met mijn zozeer gewaardeerde maar zo "domme" notuleerwerk en terwijl een collega, kennelijk geïnteresseerd, mij maar doelloos en zinloos bleef fixeren met zijn...

...en een andere boom, in dit seizoen geheel kaal waarvan de naam mij wegens mijn gebrekkige botanische kennis onbekend is. Op een dag kwam ik daar een jonge vrouw tegen die me aansprak met een wel heel wonderlijke en merkwaardige mededeling. "Hoort u niet, mevrouw, dat daar een...

...nam de man verende passen. Hij kwam bij een meertje vol waterlelies. Weer galmden luide kikkerstemmen: "Hier moetje vragen wat goed voor je is!" Jaap boog zich over de mooie witte bloemen, die op de kleine rimpels van het water wiegden. "Ach, wat zou goed zijn? Ik wil graag dat de...

Achter de balie in een groot koude kale beton en staalgebouw stond niemand en op de balie alleen een nummer dat ik kon bellen. Ik dacht, dan kan ik beter direct mijn contactpersoon bellen. Ik had nauwelijks opgelegd of daar kwam ze, de baliemedewerkster. Ze had een koekje gegeven aan een klein...

Van het Wagnerplein in Tilburg maakt men zich wellicht - en ten onrechte - een idyllische voorstelling. Na de renovatie is het Winkelcentrum getransformeerd tot een gigantische betonnen "koopgoot" die een welhaast demonische indruk maakt en waar de adepten van de koopverslaving rondsjouwen in hun...

De deur met opschrift"T.Broeckx" biedt toegang tot een kale ruimte. Toch biedt de Verzorgingsstaat (voor zover die nog bestaat) ook hem een bed en een sobere kast met stevige vergrendeling (Het moet wel gezegd worden dat zijn laatste televisietoestel geen lang leven beschoren was) Tot de...

De afstand Tilburg-Waalwijk is met een snelle en luxueuze auto gemakkelijk en snel te overbruggen maar ons parcours is desolaat en voert naar de eveneens onheilspellend aandoende flatgebouwen waar onze vergadering van die avond zal plaatsvinden. Het kale en armoedige interieur van de woning van de...

...kocht: zes handdoeken, een tas, een paar schoenen, een klokje en een paar boeken van bekende en onbekende schrijvers. Een oud-collega (met al te vaak geverfd haar en een kaal achterhoofd) had me begroet en we hadden nieuwtjes uitgewisseld over de ex-collega's en over de teloorgang van een...

Vóór het paviljoen dat de zwakzinnigen, alsmede mijn broer, huisvest en waar zorgzame verplegers over hem waken, houden een kromme berkenboom en armzalige takken die een zwakke bloei tonen in het hoopvolle vooruitzicht van de lente, nauwelijks het leven.... Een patiënt in een rolstoel,...

Een merkwaardige waterplas, een soort binnenzee of -meer strekt zich uit langs de kant van de weg die leidt naar Biezenmortel. Fragiele, kleine eendjes dobberen en deinen ergens op de woelige stroom. Spoedig zal ik de inrichting bereiken waar mijn broer sinds jaar en dag is ondergebracht en...

Vanuit het schamele, bescheiden pand van de Mondhygiënepraktijk aan het Rosmolenplein heeft men het uitzicht op vervallen panden die tot de ondergang gedoemd en voorbestemd zijn. Achter de receptie bevinden zich de kale ruimten waar een soort van "stretchers" staan opgesteld waarop de...

Het was een kaal, klinisch en leeg lokaal waarin ik was gearriveerd in de vroege morgen maar wel moet gezegd worden dat fraaie, bordeauxrode designlampen neerhingen vanaf het plafond boven een langwerpige, massieve houten tafel. De taxi had mij hier gebracht en de chauffeur had mij nog sterkte...

Hoewel het pas januari was, dansten kleine, zwarte vogels in de lucht en een bleke halve maan vertoonde zich boven de nog kale bomen. De droefheid drong achter mijn ogen en zij steeg me naar de keel; droefheid om evenzovele benoembare als onbenoembare zaken; Droefheid om de moeder, die de zoon...

Lange, lange tijd heeft een gebouw met grijsgekalkte muren en een zeer mistroostige uitstraling dat ik vanuit mijn woning kon observeren, het straatbeeld gedomineerd in mijn wijk totdat heftrucks met mechanische, haast voorwereldlijk aandoende "muilen" aan de sloopwerkzaamheden zijn begonnen. Ik...

Ik was uiteindelijk gearriveerd in de kleine, uiterst kale kamer waar enkele zeer armzalige en knullige frutsels en fratsels op de vensterbank de laatste levensdagen nog op zouden moeten fleuren en veraangenamen van de man die al vijftig jaar mijn arme broer is, een ultiem slachtoffer en...

Voor de tweede keer betrad ik vanavond het gebouw met de lange gangen van GGZ Breburg aan de Korvelseweg. Vanavond scheen het licht frivool rond te dartelen als vormde slechts dit gegeven nog de enige schamele troost voor de stumpers die hier in de kale vertrekken welhaast noodzakelijkerwijs...

Zelfs de "Afdeling Dagbehandeling" van het Twee Steden Ziekenhuis was, afgezien van de mij van oudsher bekende grote foto's in de wachtkamer van Afrikaanse jongemannen met lendendoek, bezig met het aanleggen van een vuur, getooid met Kerstversierselen, zilverkleurige guirlandes langs de wanden...

...nog grijze haren heb gekregen, voordat algehele kaalheid mijn deel werd. Je moet niet zoals voetbaltrainer Martin Jol met een belachelijk implantatenkapsel in advertenties willen optreden. Toch is er met die mannelijke hoofdbedekking meer aan de hand. Dat viel mij op toen ik de afgelopen dagen...

(voor Jotie T'Hooft) Niet ook nog de angsten van bange anderen en al die bizarre valstrikken op het eiland Kundalinië, maar de vlugge benen van de tedere eenhoorn raakten schrikbarend gewond. Het troebele van je zwartomlijste ogen, als treurige goudvissen bij een Chinees restaurant, dof als...

Leidinggeven wordt goed betaald en uitvoerend werk niet. Zo zijn de verhoudingen op de arbeidsmarkt nu eenmaal. Maar echt gek is de omgekeerde sociale wet bij ontslag: de telefoniste krijgt kale WW, de directeur een gouden handdruk. Als de directeur al moet vertrekken. Want vaak wordt hij juist...

...heeft eronder te lijden. Het is alsof je op een kaal stuk grond woont vol valse honden die je bij het minste of geringste bijten en in het midden van dat kale stuk grond staat een prachtige witte villa. En in die villa is het veilig. In die villa ben je beschut tegen de hete middagzon en de koude...

...broer zich terug in zijn vertrekken, een klein, kaal appartementje met alleen het hoogstnoodzakelijke erin. Het is maar de vraag hoe hij het ervaart, als hij bezig is met zijn armzalige en onnozele knutselwerk dat hij tegen de kale wanden aan moet kijken, het is maar de vraag hoe zijn moeder hem...

...het voorjaarsbos rijke luister, nu de bomen nog kaal zijn. Dankzij jullie pracht zullen de loofbomen des te blijer hun knoppen openen." Wanneer de bloei van bosanemonen op het hoogtepunt is, komen de boomblaadjes tevoorschijn, eerst aarzelend, dan zelfbewust en vol levenszin. Dit zorgt voor een...

Ik lag in bed en droomde Ik was zenuwachtig. Ik stond in het havengebied te wachten op de gevaarlijkste persoon die ik kende. Ik nam mijn Stetson hoed af en wreef door mijn met brillantine besmeurd haar. Ik nam een Chesterfield sigaret en ontvlamde mijn Zippo aansteker. Zelfs de ratten keken...