Verhalen

Een glimlach ver van huis

Ik ben verdwaald in mijn gedachten.
Jouw glimlach terug naar mij was onverwacht.
Net als een kus die niet met mijn lippen kan worden verbonden, maar steeds toch me laat lijden. ik kies ervoor om te sterven voordat je mijn chocolade huid laat smelten. Jouw stem maakt nog steeds muziek in mijn oren. Beetje bij beetje verlies ik de kracht om te blijven leven.
Mijn hart heb je al. Van je blijven houden maakt me kaal. Steeds blijf ik lopen tegen de paal. En als het me lukt om voor je te staan vergeet ik de Nederlandse taal.
Als een kip zonder hersenen ren ik rond.
Een kus van je lippen en ik zal rennen in mijn blote kont.
In de hoop dat je nog herinnert dat je de appel van mijn droom bent...

Schrijver: Valentinien
29 april 2020

manuelantoniospace

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: moraal

glimlach

5.0 met 1 stemmen

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:: Han Messie
Datum:: 3 mei 2020
Email:: hmessielive.nl; Heel bevallige droefheid en dichterlijk beschreven in dit verhaal van voorbije liefde.

Naam:: M. Feith
Datum:: 29 april 2020; Valentinien, mooi liefdesverhaal.

Geef je reactie op deze inzending: