Alle inzendingen over WAAIEN AVONDKOELTE BOSSEN

...heupen. Er ligt een pocketboek op tafel, naast de cocktails en de druiven. Loofbomen in Nederland is er op de kaft te lezen. Je glimlacht, wrijft over mijn blote bovenbenen. Wind begint te waaien, was is nog niet droog. Een oude vrouw zucht. Er dwalen late wolken naar de oude stad. Er...

...de helft van de prijs. Niet 1, niet 2 maar drie bossen voor je riks, het is allemaal te geef. En nu, een pond aardbeien voor slechts 2 euro en 49 cent, in de aanbieding dus, ik kan me niet herinneren ooit 11 gulden te hebben betaald voor een kilo zomerkoninkjes. Prijsvechter Lidl, paprika...

... Het ligt aan mij want daar in de prachtige bossen van Wolfheze kwam ik een hele groep tegen. Het stel bleef staan en genoot net als ik van het uitzicht en een zwaar bemoste kronkelknoest die ooit een Wodanseik was. We maakten een praatje en twee jongens kwamen naast mij op een bankje zitten....

...dan mijn verbeelding en overdenkingen mee laten waaien op de wind van mijn gevoelens. Dan dringt het tot me door dat mijn pennenvruchten steeds blijven zweven tussen mensen, van welke leeftijd ook, dus leeftijdsloos aandoen. Wat mij dan tot de geijkte gedachte brengt: "Laat ieder er het zijn of...

...op een terrein buiten onze stad, te midden van bossen en landerijen biedt sinds jaar en dag met haar paviljoens onderdak aan uitzonderlijke bewoners onder wie mijn zeer zwak begaafde broer, die is overgegeven aan de zorgzaamheid en begeleiding van verplegers Vandaag breng ik hem de mooie...

...boven lijkt een eeuwige, heel zachte wind te waaien. Als ik mijn naam roep, echoot het geluid over uitgestrekte weidegronden in de vallei, waar bolletjes schapen grazen. Ik kijk naar de lieve wereld vanuit mijn ivoren toren, zittend op een zilvergouden zetel. “Ben ik God?” vraag ik,...

...het licht was al voor eeuwig gedoofd in deze bossen en de beren spookten misschien al rond op zoek naar appelstroop. En het enige wat ik nog voelde waren mijn voeten die omhuld waren in noorse sokken. Mijn voeten moesten mij brengen naar een huisje, een lieve Zweed en een bed. Boeken...

...naar de Efteling van Kaatsheuvel en naar de bossen, vol landduinen, rondom Loon op Zand, daarbij vragen om binnen te komen. Zachte muziek uit allerlei landen klinkt zacht over de toog en de tafels. Klanken, drank en maaltijden werken samen met elkaar om ieders smaak en zin te behagen. De...

...een onthullend, autobiografisch essay over 'Opwaaiende zomerjurken', getiteld 'De roman als oerschreeuw', refererend naar Arthur Janov. In oktober 2012 verscheen je Bildungsroman 'Pier en oceaan' bij uitgeverij Augustus, waarin je de periode van 1944 tot 1972 beschrijft, bekeken door de...

...Limburg, de mooiste provincie van ons land. Zijn bossen, zijn weilanden, zijn kleine dorpjes, waar men elkaar nog begroet. Lieflijke gebouwtjes en de sfeer, die je alleen daar maar proeft, voelt en meemaakt. De rust is er bijna hemels te noemen, sprak ooit een voor ons bekend figuur en weet je,...

...villa, eveneens gesitueerd te midden van de bossen en bereikbaar via een hardstenen, feeërieke brug die een wild-stromende beek overspande. De trouw was ons geleerd en ingeprent als voornaam en onvermijdelijk moreel voorschrift en gebod. De ultieme trouw aan het vreemde, uitzonderlijke en...

...In Brussel bewonderde ze de vele parken en bossen. Ze woonde in 1998-1999 in Asunción del Paraguay, wat net zoiets is. Ze woonden in Ganshoren, een geliefd Brussels natuurgebied met wel tachtig verschillende vogelsoorten. Ze hadden er een tuin van 8 keer 22 meter. In Brussel...

...bossen te gaan, zeker door de oneindige Zweedse bossen, dat gaat niet. Daarom zijn mensen als Sebastian belangrijk. Niet alleen je eigen rommel mee nemen, maar ook dat van anderen oprapen en thuis in de vuilniszak stoppen. Dan ligt er niet langer een papiertje, maar ligt er niets en is de...

...van LN? De dossierkennis van deze bestrijder van corruptie is ongeëvenaard. Het zou zonde zijn hem met zijn know-how verloren te laten gaan, als men volgend jaar een frisse wind wil laten waaien door de bestofte Haagse burelen. Bovendien heeft men dan een ministeriabel iemand in de gelederen...

...verwarren met Winden, want die waaien of laat je waaien, maar vinden kun je op veel manieren schrijven, Vind met een D en vindt met DT maar vint met een T dat kan weer niet, echter een goed verstaander heeft maar een half woord nodig en soms begrijpen mensen dan toch wel wat er bedoeld wordt, ook...

...dorre standbeelden, gedreven in zijn kunst, zoals gedirigeerde circusdieren. Naast het ronddolen in die uitzonderlijke bos donker schaamhaar van Marie, zal hij inderdaad in vele bossen zijn dorst gelest hebben, wat hem de voldane kracht schonk om driftig door te pennen. Maar dit is geen...

...hele week weidse vlakten ontdekken, ontelbare bossen om in verloren te lopen, bijpraten en voor ik het weet is het –hondschap, zijn beurt dus. Hij haalt de hond op, die begroet en likt weer en wat hij daar dan doet is me een raadsel, ik vraag het niet.. Ik heb dan de haren. Op mijn jas,...

Land van verdwenen bossen, van verdoemde aarde. Reiziger in een zwarte mist. Ontsloten aan het ziende oog, als overlevende op deze lichtloze dag. Luisterend naar gepiep en gebrom, lekkende kranen, fluisterende onzichtbare stemmen. Badend in het stinkende...

...volgt ze de paden die kronkelend slingeren door bossen en heidegebieden, langs duinen en weiden. De vrouw die naast haar loopt en die een kameraad zou kunnen zijn, ziet zij niet, als was zij een levenloze ledenpop zonder gedachten, gevoelens of ervaringen. Zullen op een dag de gevoelens uit...

...vriendelijk de wandelaars, heeft kleine ruige bossen, die met elkaar een geheimzinnige, versnipperde wildernis scheppen. Op de wijde Bergsche plassen golft stil én luid vreugdevol vaarvermaak, waaiend, roeiend of ronkend, dan wel brommend. Dit brengt ruime lucht over de daken en de straten in...

...stenen en een heleboel zand over de ondergelopen bossen en weiden. Na vele weken wordt de watervlakte hierdoor gedempt. Maar ook de rivier zelf is er niet meer! "Jammer dat die prachtige Reuss verdwenen is," zeggen sommige mensen. Anderen antwoorden: "Gelukkig dat zo'n trotse en...

...in deze tijd, dus laat maar vallen, laat maar waaien, het mag! De mensen die het zwaar hebben niet vergeten, want die moeten erop uit, te zorgen dat mensen heelhuids naar hun werk kunnen natuurlijk. Wat wel angstig is, ijzel, dat is net zo’n onvoorspelbaar gebeuren als de vijand waar me...

...argumenten als: dennenbomen horen niet in onze bossen. Nee, maar ze zijn er, zijn prachtig, staan niemand in de weg, en ze leveren, een erg positieve bijdrage voor ons milieu. Ik heb nog dat beeld voor ogen van die meneer die voor een huizenhoge bult houtsnippers stond. Oeroude bomen. De echte...

...want straks als de wind uit het zuiden gaat waaien, neemt het warme lucht mee naar het noorden, zoals nu al het geval is. De natuur gaat zich weer ontwaken uit de lange winterslaap. De voedingssappen stromen dan weer omhoog naar de takken van bomen en struiken. De akkers worden weer...

...uitkijktoren met een weids uitzicht over de bossen. Mijn hart stroomde over van avontuurlijk geluk. Na nog wat watergespatter gingen de Daltons, de belhamels, de deugnieten weer over de hete wegen terug naar het zomerhuisje, waar we genoten van pannekoeken met stroop, kaas en appel. En...

...inmiddels een jas van mijn broer aan. Het kan namelijk op het water best koud waaien......

...een bij op haar vleugels en alles gonst er waaien weer mensen door je buik in je oren door je keel. interval. Hélène Gelèns is geboren in 1967 te Bergschenhoek. Mijn ogen sperden open van verrukking om zo'n geniaal en betoverend gedicht, ook zo lekker vervreemdend, alsof ze...

...oorden, ver van de bebouwde kom, te midden van bossen, velden en natuurgebieden, zoals men placht te doen in vroegere, welhaast archaïsche tijden, is het werkelijk zo dat uitgerekend zij, de zogenaamd "abnormalen" het niet uithouden in de bikkelharde tegenwoordige maatschappelijke jungle te...

Haar dagen zijn geteld, niet expliciet van ' morgen is het gedaan' haar dagen op aarde zijn geteld, het monster sloeg weer toe. Eerst dacht ze aan een verkoudheid, die maar niet verdween. Toen aan een griep die maar aanhield. Toch maar eens naar een dokter, die liet bloedprikken, en dan: komt...

...die na een werkdag besluit nog even uit te waaien op de Toren. Eénmaal boven steekt de wind op, trekt de wind aan waardoor de betreffende persoon naar beneden wordt geduwd en vervolgens van De Toren valt. Op, of eigenlijk langs elke verdieping denkt hij dan aan iets van/uit zijn...