WENSENDE STROOM
Friedrich de landloper dwaalt door het Zwitserse Alpenland.
"Wat ben ik moe van het lange lopen," denkt de man. "Het avondduister komt. Gauw zoeken naar een plaats om vannacht te slapen."
Friedrich loopt de berghelling af, steeds verder naar beneden.
Daar glijdt een brandende tak voort, door de wind voortgeduwd. Het vlammende hout lijkt Friedrich de weg naar een slaapplaats te wijzen.
De wind gaat liggen. Friedrich en de brandende tak zijn allebei op de oever van de Reuss, een prachtige bergrivier. De brandende tak geeft Friedrich de kans wat eten op te warmen. Hij haalt het een en ander uit zijn rugzak. De vermoeide zwerver geniet van een smakelijk avondmaal. Eieren, bonen en aardappels vullen Friedrichs verlangende maag.
Voldaan dooft hij het vuur en gaat ruggelings tegen een boom zitten, loom knikkebollend.
De Reuss kijkt naar die grote rivier de Rijn.
"Wat wilde ik graag net zo veel water vervoeren als de Rijn doet," wenst de Reuss. "Ja, ik zou dan net zo'n grote rivier worden en ook meer bewondering krijgen."
De golfjes van de Reuss glimmen opgewonden:
"Wij zullen je wens vervullen," fluisteren ze al wellend en ineen vallend.
De besneeuwde bergtop verstaat echter die zachte taal. Hij schudt zijn witte top, laat geweldige sneeuwvlokken opstuiven.
Al dat koude wit komt in de Reuss terecht. Ja, deze bergrivier juicht hemelhoog. Zijn stroom laat een donderend geraas horen.
Al sneller en sneller ijlt het wilde water voort.
Spoedig komen er geweldige overstromingen. Bomen worden ontworteld, hele bossen weggespoeld.
Koeien en geiten rennen in doodsangst weg, maar het brullende water haalt hen in. De dieren verdrinken. Tenslotte drijven er ook dode mensen in de kolken en stromen rond.
De Reuss klaagt zichzelf aan:
"Ik was een mooie, maar niet al te grote rivier. Nu ben ik een heel gevreesd en alles verwoestend water. Zelfs als rivier de Reuss mag ik niet meer bestaan."
Vanaf de andere kant van de bergen komen heel veel mensen aan. Ze gooien met grote bakken grote stenen en een heleboel zand over de ondergelopen bossen en weiden. Na vele weken wordt de watervlakte hierdoor gedempt.
Maar ook de rivier zelf is er niet meer!
"Jammer dat die prachtige Reuss verdwenen is," zeggen sommige mensen.
Anderen antwoorden:
"Gelukkig dat zo'n trotse en kwaadaardige stroom weg is!"
Friedrich wordt wakker.
Hij ziet de Reuss krachtig en genoegzaam stromen.
Morgenglans en zonnestralen laten de waterrimpels schitteren. Friedrich verstaat in het watergemurmel:
"De Vader van Heelal en Aarde geeft Zijn zegen aan zee, meren, rivieren, beekjes en poelen. Alle werken ze mee aan het onderhoud, leven en vertier van onze planeet."
23 augustus 2024
live.nlGeplaatst in de categorie: rampen
Bergen
38
Geef je reactie op deze inzending: