Alle inzendingen over afscheid moeder belevenissen

...kleinkinderen en vele anderen voorgoed afscheid van een voor hen en niet slechts voor hen alleen legendarische moeder in vertederende, liefkozende bewoordingen en velen brachten een laatste groet.

...die geenszins definitief is. Onze verbondenheid blijft als een rode draad lopen door het bonte weefsel van mijn leven, van mijn belevenissen.... Er is geen afscheid; in licht en duisternis van mijn leven leven zij voort met mij, mijn geliefden.....

...achter haar deuren al het glaswerk en het chique servies met gouden randen, alleen bestemd voor de zeldzame feestdis. Voorlopig wachtte zij daar op mij met haar moederlijke hartelijkheid en tederheid die mij nooit meer iemand op die manier zou verlenen. Voorlopig sloeg het afscheidsuur nog...

...nooit meer uitstrekken tot mijn welzijn, dat je boven alles ter harte ging.... Je was en bent mijn moeder, die voor altijd rust onder rulle, bruine aarde.....

...takken en ik zie een kunstzinnig standbeeld van moeder en kind dat de innige banden van het bloed suggereert, die nooit vergaan, die mij ook nu nog beheersen, nu je rust bij de oude eik waar ook Vader voor altijd verblijft. De gele brem bloeit zoals ieder jaar met jouw favoriete bloemen. De...

...houten voordeur draagt Ik ben weer drie en mijn moeder heeft zojuist het leven geschonken aan mijn zusje, Cecile, en mij daarmee voor het leven een trouwe voorvechtster en metgezellin bezorgd Ik ben weer drie en bevind mij vaak achter op de fiets in het fietsstoeltje waarmee mama en papa langs...

De Heusdenlaan strekt zich uit in een buitenwijk van Tilburg en zij is bereikbaar na een lange tocht met het Openbaar Vervoer. De nacht ligt over de stad en in het voertuig dat haar weg schijnbaar eindeloos schijnt te vervolgen wissel ik kennelijk erotische blikken uit met een man op de achterbank...

...die mijn sinds lange jaren overleden moeder mij eens schonk, naast de zwarte vitrinekast en de kledingkast die we samen eens aanschaften, is nog altijd een wit tafeltje in mijn bezit dat mij zeer dierbaar is. En zo herinneren mijn hele omgeving en mijn hele huis me aan degene die ik...

...ouderlijk huis geworden was. En daar nam ik afscheid, avond aan avond, telkens weer, als nacht, duisternis en eenzaamheid mij aangrijnsden en ik in huiveringwekkende en angstaanjagende twijfel, onzekerheid en onwetendheid verkeerde of ik haar weer zou zien, of de sluipmoordenaar van de dood...

...de velden aan de Karel Boddenweg en je bent voor altijd mijn innig-geliefde moeder.

...zeggen. De dag na de uitvaart vertel ik mijn moeder over haar afscheid. Over haar kleinzoons die ernstig de kaarsjes aanstaken, haar schoondochter die treffend over haar als oma sprak, haar lieve vriendin die een gedicht voorlas, haar favoriete verzorgster uit het verpleeghuis die ineens voor...

...vertrouwde frasen weer hoor, tekenen van je grote wijsheid en ervaring, mijn moeder.....

Een moeder moest voor altijd afscheid nemen.... De Natuur heeft me in haar groene omhelzing genomen, waar Haar armen voorgoed voor me gesloten zijn.... En ik heb de dieprode en paarse bloemen van de rododendrons bewonderd die iets van Haar geest, van Haar hart en ziel weerspiegelen, waarin Haar...

En eens, eens toen je zwakke, maar zo tedere en zo kwetsbare ziel nog altijd in je flakkerde met een vlam die spoedig zou doven, nam je me mee naar die velden, die ik de velden des doods zou willen noemen. Sinds lange jaren rust je daar, onder de eik die je uitkoos en die je beschermt, zoals het...

...Maar een week voor de documentaire werd bij mijn moeder, tijdens verwijdering van een achteraf onschuldige darmpoliep, elders in het lichaam een buitengewoon agressief woekerende tumor ontdekt. Een toevalsbevinding zoals dat heet, die de chirurg niet kon rijmen met het feit, dat de vrouw geheel...

...uit te spreken wie ze voor mij is geweest en gebleven; mijn onvervangbare moeder....

...van een voor hen, en niet slechts voor hen alleen legendarische moeder en hun tranen rolden. Ze memoreerden de moeder in vertederde, liefkozende bewoordingen en velen brachten een laatste groet......

Een levenslange liefde en kameraadschap werden samengebald in die aanraking van haar hand op de mijne; de hand die nog de ring droeg die de liefde symboliseerde en bekroonde die mij de wereld heeft geboden; de bonte, veelkleurige wereld die zij nu voorgoed verliet. Die hand, alleen die hand nog...

...en vele belangstellenden. De oude mevrouw, de moeder was in de armen van de dood gezonken. Ik had de indrukwekkende zwarte auto en de vele volgauto's het terrein op zien rijden en nu weerklonk de muziek, die niet van originaliteit getuigde en die een beetje cliché-matig was en de voorgedragen...

...haar strevingen, haar zielestrijd, haar pijn. In slechts enkele woorden vermeldde hij wat bezwaarlijk beschouwd kan worden als de essentie van een mens, van zijn moeder; zij vouwde inderdaad graag lakens; zij kookte inderdaad graag macaroni. Daarmee moest de vrouw die aan zijn wieg...

...volgen, haar toon verraadt de behoefte om haar belevenissen met ons te delen. Niet alles wat ze meemaakt is leuk. Na een half uur vertrekken we naar een andere ruimte met uitzicht op de 'Waterweg'. De moeite die gedaan is om de bewoners het gevoel te geven dat ze op een boot zitten op de...

...is, mijn laatste moeder, mijn plaatsvervangende moeder van negentig jaar; nu ik al sinds lang wees ben, wees ben geworden na het afscheid van de allerliefsten. Rauw en uitzinnig verdriet overvalt me als ik denk aan het naderende uur van het afscheid, al te bedreigend, al te dichtbij. Toch moet ik...

...de boot is spoorloos! De buurvrouw van mijn moeder is in haar slaap overleden en haar man heeft nooit afscheid kunnen nemen. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat afscheid nemen niet bestaat. Hij heeft het alleen niet kunnen doen terwijl zij het hoorde. Natuurlijk is er in de liedtekst van...

...gaan slapen.” ”Dat is goed”, zegt hij. Moeder moet gaan staan, haar rollator is inmiddels voor haar neergezet. “O, o, kreunt ze, ik ben bang, dat weet je wel hè”; ze kijkt de verzorger weer aan met een angstige blik. Met bewondering kijk ik naar de verpleger. Het geduld en de...

Een moeder moest voorgoed afscheid nemen... De natuur heeft me in haar groene omhelzing genomen, waar haar armen voorgoed voor me gesloten zijn... We hebben de dieprode en paarse rododendrons bewonderd, die iets van haar geest, van haar hart en ziel weerspiegelen; waarin haar leven, haar...

Nog een keer ben ik naar het flatje geweest; leegte en stilte; het hart en de ziel waren eruit gesneden als uit een nog levende vogel. De klokken tikten nog. De stoel stond er nog. Het hoedje hing nog aan de kapstok; het kolderieke, kokette hoedje dat ze welhaast bij wijze van "practical joke"...

...en toegewijd, op me wachten in de schemeruurtjes wanneer we de zaken van de dag zouden bespreken, nooit meer zou de immense en zo toegewijde moederliefde mijn deel worden en verarmd, voorgoed verarmd en onttakeld moest ik de futiele jaren die mij nog restten onder ogen zien.....

...voordeur draagt. Ik ben weer drie en mijn moeder heeft zojuist het leven geschonken aan mijn zusje Cecile en mij daarmee voor het leven een trouwe voorvechtster en metgezellin bezorgd. Ik ben weer drie en bevind mij vaak achter op de fiets in het fietsstoeltje waarmee mama en papa langs...

...makkelijk praten. zij worden niet door hun moeder in de steek gelaten. zij voelen niet wat ik voel. en zij snappen nooit eens wat ik bedoel. er zijn drie mensen die ik vertrouw. en waar ik de rest van mijn leven op verder bouw. ik kan nu echt niet meer zonder hun. liefde, hoop, een...

...gekozen, omdat mijn autobiografische belevenissen als korte stapjes in zevenmijlslaarzen zijn beschreven. Deze keuze is gevoelsmatig en in een impuls gemaakt en doet misschien meer recht aan de vermeende zeggingskracht van het geheel. Gevoelskwestie of niet, het oordeel ligt te allen...