Alle inzendingen over besef

...besef van leegte (westers) en niet het heilzame besef van leegte (oosters). Pure droefenis en troosteloosheid. Zijn treurwilgarm schreef 'Een schaduw ben ik, ver van donkere dorpen. Gods zwijgen dronk ik uit de bron in het bos' en later liet een overdosis cocaïne 'Gods zwijgen'...

...dan op? Ik praat mezelf klem in mijn hoofd, besef dat deze monoloog nergens heen gaat, en staak hem, voordat hij mij staakt. Niet langer verlies ik mijn focus op de realiteit, doordat er zoveel wolken voor zijn gaan staan. - De gefantaseerde realiteit in een doosje opgeborgen, misschien...

...en daar was de kous dan mee af. Maar deze vrouw had ze er dus een echt plezier gedaan. Er zou altijd aan haar gedacht worden als zij die armband zou dragen. Bijzonder was dat, dit besef van waarde. Er dacht iemand aan haar op een wel heel prettige manier. Had ze dat opkikkertje nu juist niet...

...begin me er inmiddels op te verheugen. Wel besef ik dat ik nooit meer alleen wil gaan. Ik ben een mensenmens en heb anderen nodig. Mijn oudste zoon is inmiddels onderweg naar New York, hij en zijn vrouw maken veel reizen en ik sta wel eens verbaasd over de meest uiteenlopende...

...radicaal tegengesteld aan iedere werkelijke vorm van medemenselijkheid dan wel aan ieder werkelijk diepgaand religieus besef. In mijn machteloze weerloosheid had ik altijd nog geprobeerd mij te verdedigen.....)

...het leven van de onnozelen, van de volwassenen die gehuisvest zijn in het lichaam van kinderen, die geen besef hebben van welke zingeving dan ook, van wat dan ook....

...taal; rechts de Engelse vertaling en weemoedig besef ik dat eens, in lang vervlogen tijd het Grieks, weergegeven in de wonderlijke lettertekens, mij niet vreemd was en dat ik haar als een heilzame dronk tot mij nam onder leiding van mijn onvergetelijke leraar.... En hoe wonderlijk ontroerde...

...maar niet zo veel. Ik zou je nog steeds op honderd meter uit duizenden herkennen, net als toen. En dat verliefde gevoel, besef ik nu zo naar je kijk, gaat nooit meer weg, ook al is het ietsje anders, maar het is er wel, net als toen.

...allemaal nog niet zo gek doet. Tegelijkertijd besef ik ook degelijk, dat ik geen echt doel meer in mijn leven heb. De kinderen ze zijn volwassen. En hebben mij niet echt meer nodig. Hoe krijg je weer zin en een doel in het leven? Je wil op een af andere manier toch een toekomstbeeld hebben....

...niet aan kan. Ze raken mij. En na lang nadenken besef ik hoe dat kan: een dier, een beest kan er niets tegen doen wat hem wordt aangedaan door de mens, hij heeft geen mogelijkheden om het te voorkomen. Dat overgeleverd zijn en die weer– en machteloosheid van een dier ten opzichte van de...

...anno nu niks meer. Ik ben wie ik ben. In dat besef hoort "ik ben joods" thuis. Eigenlijk is dit geen theologisch verhaal. Eigenlijk gaat dit over vriendschap, over 'vreemd zijn', over waarom ik ben wie ik ben. En dat heb ik moeten ondervinden de laatste tijd. Dat er niks aan te doen is...

...om het niet te doen. Toen had ik al moeten beseffen dat het niet van een leien dakje zou lopen, ze hadden me ervoor gewaarschuwd. ’Zet je zinnen op andere dingen, en het gemis zal minder groot zijn.’ Hoe hard ik ook probeer, het lukt mij niet. In elke vezel van mijn lichaam voel ik het...

...partner, voelend alsof het net gebeurd is. Het besef van je eigen vertrouwde huis, ergens?, waar je naar toe wilt. Je eigen spulletjes die je kwijt bent. Je eigen leven wat je verloren bent en niet snapt hoe . Elke dag opnieuw. Het vergt een andere houding van de mens die hierin de zorg...

...het geluk van je moeder, besef je dat wel? Besef je ook dat: omdat je geen contact met haar opneemt haar vreselijk ongerust maakt.? Dat doet een moederhart zeer, heel zeer. En dat komt omdat jij verhuizen moest naar een plek waar je niet wilde zijn. Maar heb je dat een kans gegeven? Heb...

...oordeel niet. Niet over de ouders. Niet over de verpleegsters, die echt geen tijd hebben om twintig, dertig kinderen tegelijk te verzorgen en aandacht te geven. Ik besef dat er miljoenen kinderen zijn, die het slechter getroffen hebben, dan mijn kleinkind. Deze foto brengt het me hardhandig in...

...je geslaagd een eerste zoen. En dan komt het besef, dit leidt nergens toe. Toch maar doorgaan, vooral doorgaan. Feesten, beesten, tussendoor de vrouw van je leven tegenkomen, samen wonen, toch maar trouwen, kinderen. Daar stopt het, dat ongedurige van hormonen en feromonen vervaagt en alles...

...waren tenslotte volwassen - zo goed te kunnen volgen. Gelukkig had ze als tegenhang ook het gevoel en besef dat ze er één was van de 7 miljard en gewoon een mens.

...de kerstspullen terecht gekomen en had zij de deur dichtgedaan. Dit kleine mysterie was iets waar ze nu om kon lachen en ze besefte dat ze als kind veel te serieus was geweest. Dit besef was het positieve wat ze uit deze nieuwe ervaring had opgedaan. Het nagenieten van deze kleine...

...nagedacht weet ik, dat hier minimaal aan moet worden voldaan, omdat ik anders liever alleen blijf. Het besef dat ik ook zo mijn eisen heb, is eindelijk tot me doorgedrongen.

...was afhankelijk van voedselbonnen. En ineens besef ik dat je deze bonnen nog had kunnen inruilen voor eten. Maar ja; je weet niet hoe lang de oorlog nog duurt. Kon je eigenlijk onbeperkt bonnen inwisselen? Wat lang geleden is komt soms ineens zo dichtbij. Ik ben aan het genieten in de sneeuw....

...kleedje neer. Eindelijk kon ik in bad. Ineens besefte ik dat de kat er al in gestaan had en ging er maar weer gauw uit. Mijn kat komt nooit buiten, dus echt vies was het gelukkig niet. Toen ik de badkamer uitkwam, zat Gyssie nog steeds pootjes likkend op het badmatje in de gang. Toch wel...

...aan; de zuurstokroze, elegante blouse die eerder bestemd scheen voor een jonge meid en een crèmekleurige. Gelukkig scheen het volledige besef van haar toestand en van haar lijden haar te ontbreken door de toenemende verdwazing en de versuffing van haar bewustzijn....

...was uitgeschakeld. Maar dat betekent – dat besef dringt door in mijn mistig brein – dat de volle verantwoordelijkheid van ons gezamenlijk ontwaken nu bij mij ligt. Als ik mijn verantwoordelijkheid niet neem, kan het zijn dat we allebei wakker worden om tien over acht in plaats van –...

...het krachtveld van de Aarde. Wanneer we dit besef of dit concept tot ons door laten dringen, dan stulpen we onze antennes verder uit naar gebeurtenissen van groter belang en zetten we onze geest op het spoor van het vertalen of interpreteren van die signalen van grotere betekenis dan datgene...

Dus jij wilt een dag vrij? Besef je eigenlijk wel wat je vraagt? Een jaar heeft 365 dagen waarop gewerkt kan worden. Er zijn 52 weken per jaar waarin je al twee dagen vrij bent, er blijven dan nog 261 dagen over. Per dag werk je 16 uur niet, wat gelijk staat aan 170 dagen, zo blijven er...

...er is wel direct herkenning en tegelijkertijd besef ik nu heel goed dat ik nu eenmaal een denker ben. Ik moet het alleen niet al te serieus nemen. Dat laatste zal wel een karakterfoutje wezen. Toch zit ik er niet echt mee. Ik te serieus? Nou en!, denk ik dan. Ik kan ook lachen, doe ik...

...en grijp hem aan. We draaien, zoenen, raken elk besef van verder bestaan kwijt. Geen weg meer terug, ik moet je voelen, wil je mannelijkheid. Een sterke hand wijst me de weg, duwt mijn buik stevig tegen het matras. Niets meer in te brengen, ik ben als was. Als ik je zwaarte op me voel...

...en een schattig klein zwart konijntje, beiden schijnbaar achteloos achtergelaten. Maar ik heb ze waargenomen en ik besef dat het hele verhaal hier voorafgaand totaal onbelangrijk is. Het zij zo...

...meezitten, soms in erg vervelende maten. Ik besef dat het niet prettig is, maar ongeluk is een ieder voorbestemd. Waar ik niet tegen kan is onrecht. Iets wordt je aangedaan, wat niet rechtvaardig is. Niet had hoeven gebeuren. Door het toedoen van anderen ontstaat er een situatie die niet...

...letters en de kleurige plaatjes juist het besef van wat een mens werkelijk is, hoe groot de betekenis van zijn of haar onvervangbare lijfelijke aanwezigheid is? Oma ging maar weer eens wandelen door de doodse, lege straten, rond het park op het Rooseveltplein, de winterjas aan, de chique...