Alle inzendingen over eenzame ogen

Een ander woord heb ik niet voor wat er gebeurt rond een door een Angolese moeder op het vliegtuig gezette zoon richting Europa. Politici, media, pleegouders en belangenverenigingen wringen zich in allerlei bochten en dringen Mauro in een hoek waar harde klappen vallen. Ik heb te doen met die...

angst maakt je de meest eenzame mens op aarde

In haar ogen, in haar stem, heb ik gezien en gehoord dat ze geniet van mijn verlies. Omdat het zo onbevattelijk is om te geloven, sta ik hierin letterlijk moederziel alleen. Mensen vatten niet of willen niet vatten wat ik vertel en ze schuiven het probleem naar mij. 'Wie zo'n moeder heeft zal dat...

Langzaam zag ik ze weer achter een horizon verdwijnen, de droombeelden die ik had gemaakt, van mannen, vaak naakt in het bestaan, die niets anders deden dan geld verdienen aan de belofte der liefde. Ik hield er niet langer een kater aan over, en als het wel om een kater ging, dan was het dikwijls...

...betaald. Ik had een zwak voor zijn verlangende ogen, en de wensen die hij voor zijn klanten had, maar ik vertikte het om in zijn doemscenario een rol van betekenis te spelen. Ik had hem een gedicht laten lezen over vriendschap, en mijn profieltekst in het Engels voor hem vertaald. Maar hij...

...hadden kunnen zijn toen ze voor het laatst haar ogen sloot, dat ze onze aanwezigheid had kunnen voelen, en beseffen dat ze door liefde omringd was… Haar pijn is nu voorbij… Ze rust…. Ze heeft tenminste een plekje om te rusten Gelukkig weet ze niet wat mijn vader nu meemaakt… Zou ...

...Ik ontmoet mijn eigen angst, zie twee anderen ogen, die me ooit veel pijn hebben gedaan. Ik verkramp. Jij vertaalt Giros zijn onduidelijkheid, hij vraagt mij om raad, over de liefde.... Ik blijf huilen. Ik ben het pand uit gesneld. Liep huilend over straat, twijfelend, coffeeshop? Kroeg?...

...slaakt hij een diepe zucht en sluit even de ogen. Hij voelt ze vochtig worden en kan zich geen tijden meer herinneren wanneer dit nog het geval is geweest. In zijn diepste wanhoopperiode blijkt er dan toch nog een sprankeltje hoop voor hem weggelegd. Marianne wil een nieuwe afspraak en zal...

Ooit was er die vrouw. Die mooie vrouw. Die altijd aanwezig was. In mijn hart en in mijn geest. Maar toen gebeurde het. Woorden stopten. De bron van inspiratie droogde op. En toen was het voorbij en bleven alleen nog maar de herinneringen en het onbegrip van onze naasten. Geluk werd vervangen door...

...Een deur ging open en ik werd naar binnen gezogen in een prettig warme ruimte. Er stonden tafels met alleen maar bloemen en ook de vloer was bezaaid met bloesem en bloemknoppen. Ik raapte wat op en had een echte bloem in mijn hand. Net zo’n bloem die ik had willen zijn in de kille...

...net verdween voordat hij verscheen. Ik ga liggen op een zacht kussen en sluit mijn ogen en wacht op niets.

Een leven zonder eenzaamheid is een leven zonder liefde.

...haar bril geobserveerd. Ik heb wel eens overwogen hoe het zou zijn om in uiterste nood en eenzaamheid mijn zielenroerselen aan een wildvreemde mee te delen, zomaar, ineens, onstuitbaar, bijvoorbeeld vanuit de hardnekkige, maar gefundeerde gedachte en vanuit het op werkelijkheid gebaseerde en...

De geachte heer schulz heeft op nederlands.nl een mooi stukje geschreven over eenzaamheid. Met deze donkere dagen voelen veel mensen zich alleen. En dat is een vervelend en moeilijk gevoel. Ik heb zelf ook nare ervaringen met eenzaamheid maar daar is nu een einde aan gekomen gelukkig nu ik in een...

Zonder jou ben ik een schim van mezelf...

Het gevoel van eenzaamheid ervaar ik, alsof ik in een glazen stolp zit: ik zie de mensen, maar zij zien míj niet.

Gestoorde mensen projecteren hun stoornis, hun gedrag, hun doen en laten in de ander, van wie zij weten dat die van hun houdt en verankeren zo hun traumatische beleving van hun eigen werkelijkheid.

...zijn atelier, waar het meisje enkele weken had mogen doen wat ze wilde. Ze genoot van de klassieke muziek op Hilversum 4 en de toegewijde sfeer in het atelier. Haar handen dansten als vanzelf in de zwarte was. De kunstenaar bood aan twee van de beeldjes tegen een vriendenprijsje in brons te...

Ik houd van mensen die iets te melden hebben. Daarom ga ik graag naar het theater. Lekker op het pluche in een intieme setting. Alleen maar ontvangen. Eén van die voorstellingen vergeet ik nooit meer, een avondje Stef Bos. Hij was zojuist teruggekeerd uit Zuid-Afrika en duwde ons diep in de...

...zich het apelazarus. Hij leest grote angst in de ogen van de roker. Een konijn dat in koplampen kijkt. Het waarom van zijn angst, misschien komt hij er vanavond achter. Zo niet, dan is het ook goed. De kinderen en de honden gaan naar buiten. Hij heeft nauwelijks een woord gezegd. Zoekt even...

Dag aan dag observeer ik de lange stoet, de triomfantelijke optocht van auto's op de snelweg naast mijn huis, gezeten aan mijn met nerven doorgroefde oude bureau, aan mijn venster. In de avond volgen de koplampen elkaar snel op, in een nooit eindigende sequentie. De eenzaamheid regeert, maar...

Toen de indigoblauwe nacht als een deken over de wereld lag en als een sprei de wereld toedekte, heb ik mij gehaast naar het nabijgelegen Wijkcentrum en ben ik aan het knutselen en kleuren geslagen te midden van mijn goedmoedige stadgenoten die het roddelen niettemin niet helemaal na kunnen...

Het is ongeveer een jaar geleden sinds Anouk het flatje in ons appartementencomplex betrokken heeft en twee glazen deuren scheiden ons nu van elkaar. De oversteek naar mijn portiekflat heeft Anouk nooit gewaagd echter en iedere avond schitteren en schemeren haar lichten door beide deuren en zij...

Op een onverwacht zonnige septemberdag doet de "Arriva"-bus haar haltes in de Von Weberstraat aan als bijen de bloemen in een welvoorziene tuin..... Op de voorgevel van een laag, langwerpig houten gebouw, gesitueerd aan de voet van de hoog oprijzende Hoffmannflat met haar honderden appartementen...

...of stille zwijgzaamheid. We hadden toch mogen proeven van de chocoladefondue, maar zelfs deze had ons niet kunnen bekoren. Die avond bezochten we nog het "buitengebied" waar een mevrouw eenzaam woont in een vrijstaand huis. Flarden aan de hemel met gouden omranding gaven aan dat de...

Het is een klein "kabinetje", een afgeschoten hokje, verscholen in de binnenstad, achter de kapperszaak van haar Turkse echtgenoot, genaamd Ali. Het is er rommelig en er staan mallotige koppen met daarover slordig gedrapeerde pruiken, als waren het poppenkoppen. Daar ontmoet ik mijn Turkse...

...aan achter mijn wasmachine. Dan was mijn mededogen voor het onschuldige, kwetsbare dier dat kennelijk ongelukkig was, groot (maar mocht ik het menselijke eigenschappen toekennen?) Ik raakte Cosmo op een kwade dag kwijt en heb haar nooit meer teruggevonden. Ze is van tweehoog uit mijn raam...

...de mier, ‘maar daar moet je gedeeltelijk je ogen voor sluiten. Je weet dat er een eind aan komt en het enige wat je kunt doen is proberen zo gezond mogelijk te leven en de rest heb je niet in de hand. Immers het toeval of het voorbestemd zijn, in ieder geval iets buiten jezelf om regeert....

...met gouden ogen. Ze kijkt hem aan met bruine ogen waarin gouden spikkeltjes blinken. 'Sorry dat ik je geen biertje kan aanbieden, of een glas wijn.' Langzaam sterven de geluiden van de dag. Tot alleen het gieren van de natte westenwind om de torenspits is te horen. Tot in de verte de...

...haar schoenen uit en plofte op bed. Met gesloten ogen lag ze op haar rug naast me, haar blonde haren als een waaier om het hoofd. Ik streelde voorzichtig haar hals, haar kin en streek met mijn vingers over haar lippen. Lief. Na een laatste diepe haal smijt ik de sigaret weg en besluit de kroeg...