Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Laatste woord

Voor het eerst sinds lange tijd heb ik vrede met de dood van mijn moeder.
Het verwerken van het verlies van mijn lieve mama was onmogelijk.
Toen ze overleed was ze alleen.
Ik zou willen weten wat haar laatste woorden waren…
Wat ze ons wilde vertellen…
Ik barstte van woede want ik vond het oneerlijk dat mijn moeder na zoveel jaren inspanning
en gevecht geen rust kende…
Ze had acht kinderen opgevoed.
Wij waren de enige troost in haar eenzame leven,
en haar tranen waren haar enige trouwe vrienden.
Ik wou dat wij bij haar hadden kunnen zijn toen ze voor het laatst haar ogen sloot, dat ze onze aanwezigheid had kunnen voelen,
en beseffen dat ze door liefde omringd was…
Haar pijn is nu voorbij…
Ze rust….
Ze heeft tenminste een plekje om te rusten
Gelukkig weet ze niet wat mijn vader nu meemaakt…
Zou hij ook een plekje kunnen vinden
Wat zouden zijn laatste woorden zijn….

Budel, 2-11-01.

Schrijver: Nasrin Hamidi, 15 december 2004


Geplaatst in de categorie: oorlog

3.4 met 18 stemmen aantal keer bekeken 1.485

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

ramco, 20 jaar geleden
Ik begrijp you best. Zelf heb ik m'n vrouw verloren een tijdje geleden op een zo jonge leeftijd ik kan dat niet met woorden uitleggen. De enige troost is dat ze geen pijn moet lijden en hoop en geloof in de schepper dat ze daar goed heeft. Ik wil zeggen hou je sterk en vertrouw in uw geloof.
Ridzerd, 20 jaar geleden
Ik weet wat het is. Ook mijn moeder, die negen kinderen heeft grootgebracht, is geheel alleen overleden. Op 21 aug. 1997, nota bene op haar 78ste verjaardag, is ze 's morgens tijdens het aankleden plotseling dood neergevallen. Mijn broer heeft haar 's morgens om half tien naast haar bed gevonden.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)