Alle inzendingen over fred

...u heeft links en rechts best wel een beetje gelijk, van uw woorden word ik rijk, edoch ik ben maar gewoon Fredje, wilde u er vrolijk in laten stinken. Als het mag, ik zeg u gedag.

Agressief, jawel, shockeren, inderdaad, niets gaat mij te ver om een reactie aan uw gemoed te ontlokken en Jerry (zo heet tevens mijn oudste kat) reageert vrij, onverschrokken. En ik geef toe, was niet lief, lees mijn verweer. Hachelen betekent ook "gulzig eten", had ik u dus deze bout,...

Want ik huichel niet meer, zeg u alles recht voor de raap, misschien kort door de bocht, niet gevonden, wel gezocht, maar deze meneer wiegt u in slaap. En dan, niet echt aardig, eigenaardig schiet ik u door de kop, Eerlijk gezegd, waandenkend verdient u een ongelooflijke schop Voor uw dikke,...

Vrij naar Herman van Veen's kleine meid rijd ik hier rond op mijn driewieler tussen al die grote heren- en damesfietsen, kijk op tegen al die grote meneren en mevrouwen. Enthousiast stuur ik met ze mee, mijn kleine beentjes trappen zich een ongeluk om ze bij te houden, alsof ik weer op een fraaie...

Het is al eerder opgemerkt, zodra een bijdrage, al dan niet terecht, direct belandt in hoge waarderingen, volgt er steevast een "afstraffing" door de club van 4. Zeer recent gebeurde het met een inzending van mijn "hand", een 9 en een 10 werden mijn deel, onmiddellijk gevolgd door 4 vieren,...

De doos was heel even leeg, de inhoud had ik in mijn wijnrek geplaatst, de verpakking werd daarna heel rap ingenomen door mijn poezenkind. En dat is zo mooi, te weten dat ik mezelf de komende tijd klem kan drinken, maar dat mijn kleine poeske altijd de plaats zal innemen die ik misschien heel even...

Sommige mensen weten zich nog van alles te herinneren van vroeger, ik niet, ik ben gisteren al kwijt voordat het vandaag is. Maar soms komt er, zomaar vanuit het niets, weer iets bovendrijven. Dan zit ik achterop de fiets van mijn vader, op een zaterdag op weg naar de slager. Mijn vader was een...

Vorig jaar zag ik hem voor het eerst, dit nectarzuigende insect, helicopterend rond de Rode Spoorbloem. D.w.z., een electrisch voortbewogen medemens, met wie ik min of meer bevriend was geraakt, had hem (of haar) messcherp gevangen in digitale megapixels. Terwijl ik vol ongeloof, een processierups...

Ik heb besloten niet meer te pretenderen. Ik ga de gaten niet meer dichten, al zou dat nog net wel kunnen, voortaan hanteer ik stoepkrijt in plaats van hartenkreet. Ik wil opener zijn dan de dichter die eenieder achter laat in vertwijfeling, ik wil concreter zijn dan het hartstochtelijke krijten....

Ik kwam ze weer tegen, vandaag, de stadswachten. Opererend vanaf groene banken, in een rustiek Zuiderpark, verwachten ze aan het eind van de maand een frustrerend minimumloon, geen enkele kans op promotie. Twintig man, wederzijds verdeeld in verdedigers, middenvelders en aanvallers, aan...

De werkweek zat er bijna op, we keken elkaar aan en wisten dat de strijd kon beginnen. Quake1, deathmatch, een server werd aangemaakt, de deuren naar andere afdelingen afgesloten, een weekend lonkte, maar er diende eerst te worden afgeschoten. Area 51, voor velen van ons een favoriete arena, want...

Het is al laat op de avond, een klamme stilte hoogzomert mij met een koude pils naar het balkon, de lucht richting Noordzee glanst nog even na, ik plof neer op mijn 5-standen stoel, wat een rust. De buren houden het, de een na de ander, voor gezien en doven hun lichten, zwichten voor de slaap,...

Kijk, er waren eens twee beren, van wie niemand vermoedde dat ze hem wel eens smeren konden. Dat rijmt niet, hoewel het aloude kinderversje zulks deed vermoeden, waar hebben we het dan over. We staan erbij, kijken ernaar, hebben niet in de gaten dat deze dieren over meer gaven beschikken dan we hen...

Is god een man,Trijntje zijn boodschapster, katholieken de enige ware gelovigen ? Is de koran het boek van de waarheid, mannen in jurken die hun vrouwen vijf meter achter zich laten lopen als een soort wandelend tentenkamp, ik vraag het u slechts, zijn deze vrouwen lam geslagen? Lam gods,...

Er is een tijd geweest dat ik uitging van het goede in de mensen. Dat de onderlinge verhoudingen zo waren omdat dat de mensheid diende, iedereen min of meer tevreden met wat men had. Ik ben voor de gek gehouden, eerst met de inzameling van capsules van melkflessen en/of het maandelijkse...

Ik ben verdrietig want om mij heen verwatert de taal, men klatert en schatert mijn moerstaal naar z'n (haar?) mallenmoer. Als en/of dan, het ziet er naar uit, dat niemand meer onderscheiden kan wat goed is, een slecht voorteken. Ik beticht de redactie van dit tabblad dan ook van onkunde, men zou...

De blanke toppen gloeien nog na, het duin glooit mij zachtjes, doch dwingend, naar het brede strand in laagtij, langzaam afkoelend zand streelt mijn voeten. Een late zon schildert de lucht, in vogelvlucht, aquamarijn naar vermiljoen en goudgerande grijsreeksen. De zee kabbelt fluoriserend en komt,...

Sommige mensen maken zich druk over van alles, zoals het verspreidingsgebied van de vuursalamander, de teloorgang van een ondersoort van de steenbreekfamilie of de habitat van de Indische olifant. Ze willen beschermen, vasthouden aan wat eens was maar nu dreigt te verglijden in de tijd. Men gaat...

Er zijn mensen die mij voor asociaal verslijten, want ik rook. Alsof het niet asociaal is dat ik, elke keer als ik zo'n longdrijvertje opsteek, eraan herinnerd word wat mij en mijn omgeving te wachten staat. En dat, louter en alleen, omdat ik verslaafd ben, daar kan ik toch ook niets aan doen?!...

Het was weer eens tijd om mijn voorraadje sokken aan te vullen, er waren de afgelopen weken slachtoffers gevallen, ik had de nagels van mijn grote tenen niet op tijd in de gaten. Mijn zoon is mede debet aan het slinken van de stapel bolletjes gepaarde voetbedekking, hij steelt ze onder mijn neus...

Het is allemaal begonnen in de Hof van Eden, god had een leuk tuintje aangelegd maar miste nog wat speelsheid. Zelf was god een behoorlijk ouwe lul die graag wat jonger had willen zijn; hij bedacht toen Adam en noemde het zijn jong, later verbasterd tot jongen. En die jongen, Adam dus, huppelde...

Ik houd van openheid, kunnen zeggen en schrijven wat er in mij omgaat, desnoods met een sneer of een schouderophalen naar het wereldgebeuren. Mij overkwam het volgende: Trijntje stuurde mij een mail waarin ze dringend verzocht mijn woorden terug te nemen van mijn stukje 'Mannen bestaan niet',...

Ik zit op de kade, m'n benen bungelend boven het trekkende water. Het regent zachtjes kleine kringen, ze brengen mij rust in deze razende stad. Links van mij huist een woonboot, een conifeer hangt als een paraplu boven mijn hoofd. Loodgrijze wolken beloven niets goeds, de wind vlaagt meer en...

Werkelijk waar, hij zei het zelf, tijdens een zeiltocht tussen Cambodja en Thailand is hij tot de slotsom gekomen om er politiek mee te kappen. Hoe ignorant danwel arrogant moet je zijn om zulks medialand in te zwiepen, voorbijgaand aan het leed dat zwalkend Nederland heet. Zijn ambities zijn nu...

Neen, dit gaat niet over plaatselijke wielerronden. Wel over of je geplaatst wordt of niet, of de redactie dronken is of gecharmeerd van je hersenkronkels. Vaak dacht ik het gat te kunnen dichten, stuurde ik een hartenkreet in die vervolgens afgeserveerd werd vanwege een te laag of geen...

Weet u, zoals Toulouse-Lautrec afficheerde, zo zou ik willen kunnen schrijven, iedereen op de hak nemen en toch gewaardeerd worden. Wein, weib und gesang met de Franse slag, Henri zwiert nog immer rond in mijn hoofd omdat ik zijn stijl erg graag mag, ik zou hem een Friesche kopstoot willen...

Mijn poezenkind pubert, het begon met kleine kreetjes. Keukenvloer en koelkast zijn nu haar draaikontend domein, poezenkind wordt poezenvrouw, ze weet niet wat haar overkomt. Miauwt mij vragend om een verklaring, legt snorrend haar kleine kuttekattenkopje in mijn hand, offreert verbaasd haar staart...

Als in een droom, afgelopen nacht, weer de trappen opgelopen, aanbellen, geen gehoor, afgedropen. Mijn oudste dochter had problemen op haar werk, mijn jongste belde (eigenlijk) te laat, mag ik bij Eline blijven slapen. Om toestanden te voorkomen heb ik de stekker van de telefoon er uit...

Zilverrug dicteert, over de ruggen van zijn vrouwen. Wordt het liefst gevlooid, zoals hij zelf vlooit. Alles in het kader van het groepsbewustzijn, als hij kon spreken, had hij het zwijgen ertoe gedaan. In de kantlijn edoch, rapen jonge apen hun moed bij elkaar, vrolijk kwetterend, ze vinden...

Ik speel, elke dag weer, een spelletje met de dood. Moet overlijdensadvertenties lezen, of ik wil of niet. Een laatste hommage aan de mensen die deze pagina in het dagblad bevolken, nog één keer aandacht voordat graf of urn hen opslokken. Ik moet gewoon hun namen lezen, namen geven namelijk al...