Alle inzendingen over herinnering

De man die ik "Vader" noemde bracht zijn moeizame morgens en middagen door in een gebouw met labyrintische kamers en gangen; op de vlucht voor de armoede die hij had gekend en die hem mateloos beangstigde. Thuis verzonk hij in machteloze, krachteloze visioenen van schoonheid; verzonk hij in...

...van jou ook mama". Ik sla het moment op in m'n geheugen. Geluiden kan je natuurlijk proberen op te nemen zodat je de herinnering altijd kan opzoeken wanneer je dat wilt, maar dat is niet nodig. Ik draag ze in m'n hart.

...de dochter die dit schrijft en die leeft in het nooit verblekende licht van de herinnering......

De avonden en de nachten van mijn leven zijn voorbijgegaan met mateloze snelheid en in vliegende vaart en de wanhoop en de eenzaamheid hebben vaak overheerst en geregeerd, maar vandaag vond ik je onverwacht terug, althans je foto, in het herdenkingsboek, nu met baard en gedeeltelijk onherkenbaar;...

De sneeuw lag hoog opgetast op de straten. Ik vervolgde mijn weg naar het ziekenhuis en neuriede een zacht, melancholiek, sentimenteel lied zoals het eens gezongen werd door mijn allerliefste oma, met de tekst: "Goedenavond, speelman, mijn vader laat vragen of je 't-avond spelen kan voor de kleine...

...mijn kastje zit een pop die een donkerblauwe, kunstig gebreide maillot draagt; een laatste herinnering aan mijn tante G........

...op de eerste verdieping vormde mijn eerste thuis. Ik zou opgroeien; ik zou de wereld doorkruisen en ook mijn noodlot leren kennen, maar de herinnering aan die vroege onschuld, aan die gaafheid, aan die schoonheid, troost mij nu de ouderdom en de verbittering mij eveneens overvallen.

In die tijd droeg mijn vriendje Martin nog de korte broek en we knikkerden met de glazen, doorzichtige, wonderlijke stuiters in de gang van de lage, witte "Maycrete-woning" waar zijn moeder ons voorlas uit het dikke boek met de okergele kaft over "Raja de olifant" en waar we knutselden aan een...

...een leugen, terwijl jouw invulling van die werkelijkheid volgens jouw herinnering de ultieme waarheidsbeleving is van jouw werkelijkheid, want je hebt geen herinnering aan de herinnering en daardoor ook geen leugen. Eigenlijk kun je dan niet spreken van liegen maar ook niet van de waarheid...

Ik lag vroeg in de morgen te draaien in mijn bed. Ik zag een kleine vrouw met een doorleefd gezicht en vriendelijke ogen. Ze was nog lang niet zo oud als ze er uit zag, de dubbele jaren hadden haar rug gegeseld. En het was zo vertrouwd dat ik niet kon spreken. Ze zei me dat het goed was en...

Vanavond door een gelukkig toeval gekeken naar Youri Mulder en vooral Mart Smeets. Opnieuw eigenlijk, gisteren was er ook een toeval. Verder onbekend. Youri is voetbalanalyst. Smeets niet. Zeker niet. Bij de EO, waar geen voetballer naar kijkt, ging hij onlangs in de etalage. Met zijn grote...

Die avond op de studentenflat was het even wennen: kussens op de grond dienden als zitmeubel; de tafel was heel laag; er was veel thee, erg sterk en met een bijzondere smaak en er werd ongewoon zoete koek geserveerd. De koek was typisch Saoedi-Arabisch, wordt gegeven aan een gast die welkom is. De...

...een schoonmaker. Allemaal vredige en dierbare herinneringen. Het zijn er inderdaad slechts een paar. Maar... intussen hebben we 9/11 gehad, Madrid, Londen, Theo van Gogh, Ayaan Hirsi (zoon van Magan, zoon van Isse, zoon van) Ali en regelmatig horen we Geert Wilders. En dan zijn er nog de...

Als je aan mij denkt... Denk dan aan mijn kleine tikstapjes naast de jouwe Denk aan hoe gebiologeerd ik je onderarm kon aaien Denk aan hoe graag ik mijn hand op je buik legde ‘s nachts Denk aan hoe zorgzaam ik je schouders epileerde Denk aan mijn veel te luide lach Denk aan ons synchroon...

In Tilburg Zuid, daar waar de Oerlesestraat ophoudt en overgaat in de Groenstraat, of althans niet ver van de genoemde kruising, woonde ik eens in een schamele, armoedige bovenwoning, die mij ondanks alles zeer dierbaar was. Zij was gemeubileerd met mijn oude eikenhouten bureau en met een metalen,...

...ik? Ik vluchtte weg van hen en voor hen en nu bungelt die dennenappel hier op mijn balkon, als onschuldige herinnering en laatste souvenir aan lotgenoten die ondanks alles welwillend waren.

...ijsbaan bij de tennisvelden had ik ook goede herinneringen. Met mijn vriendin zwierde ik rondjes, de handen gekruist, op een manier zoals het eeuwen voor ons bestaan al werd gedaan. Toen je nog rijen achter elkaar zag of vier op een rij. Drieduizend jaar voor Christus schaatste de mens al....

Vrijwel iedere, zo niet elke dag word ik aan mijn verleden herinnerd. Niet omdat ik dat graag wil, integendeel. Slecht vanwege het feit dat de steuntjes niet verdwijnen. Dat zal overigens het geval blijven. Eerlijk gezegd doet mij dit goed, daar dit de bevestiging is dat de waarheid in mijn...

Ze was één en al levenslust. Jong, en ja, ook dat tikkeltje losbandig. Maar, zijn we dat allen niet geweest in een ver verleden. Haar glimlach was zo ontwapenend, dat elke fout haar onmiddellijk werd vergeven. Die onschuldige blik wist iedereen in te palmen, elkeen te bekoren. Het was dan ook...

...als een verzameling overtuigingen, meningen, herinneringen en gedachten beschouwen, waarvan sommige elkaar leken uit te sluiten, maar desondanks deel bleven uitmaken van hetzelfde geheel, van een en hetzelfde perpetuum mobile van de geest. Wij zijn allemaal reizigers, besloot hij, terwijl hij...

...dierbaar, maar eendimensionaal, een gestolde herinnering. De geuren en smaken die bij mijn grootouders horen zijn vloeibare herinneringen, die me weer helemaal terugvoeren naar die tijd, driedimensionaal. Meer heb ik niet nodig.

Van een vrouw als jij is er geen tweede. Jij met je bruine ogen, je zwarte kroeshaar, je lijf van soepel, atletisch vlees. Je onstuimige manier van vrijen en stoeien, je manier van uitrekken 's ochtends vroeg. Je eigenzinnige karakter. Je was met zo weinig tevreden en als je tevreden was, dan...

Als iemand mij zou vragen waarom ik met die man getrouwd ben zou ik geen antwoord kunnen geven. Jeugdige naïviteit denk ik. Ik dacht het zal wel lukken, nou de vierdaagse lopen op krukken is een eitje vergeleken bij wat die man mij heeft doen doorstaan. Dat laat thuis komen, dat is nog niets,...

Het is herfst 1944 toen ik op mijn oude fiets zonder banden langs de boerderijen fietste om wat eten te bedelen. Broodmager was ik inmiddels op mijn 14e verjaardag in september. De rantsoenen waren weer verlaagd, het eten van de gaarkeuken werd slechter, vaak waterige soep of stamppot van kool met...

De dansschool was gevestigd aan de Korvelseweg. Het zaaltje lag enigszins verscholen, een eindje van de straat af en was te bereiken via een binnenplaats. Ik was in die tijd nog mooi en jong en droeg de rozerode tafzijden jurk en de schoenen met de plateauzolen waarover ik bijna struikelde en...

...en beoordeelt hun gedichten speciaal voor Herinnering Verlicht rond thema 'dood' gemaakt. Gevraagd toegankelijkheid (“gedicht dat zich na één keer horen al grotendeels ontvouwt”), geen humor, sarcasme of ironie. ‘Er zijn nog genoeg andere kleuren: troost, (wan)hoop, verwondering,...

...dan stromen de tranen over mijn gezicht bij de herinnering aan het langdurige sterfbed van mijn vader, aan de langgerekte marteling die hij moest ondergaan in het verpleeghuis, dat oord van onheil bij uitstek. (Hoe vroeg hij mij zijn totaal vermagerde lichaam, vel over been, als een skelet, in...

Het was een kleine, zwart-wit-gevlekte cockerspaniël, met lange flappen van oren die de zwarte ogen haast bedekten, een puppy nog, die onze ouders ons gegeven hadden om ons en zichzelf te plezieren en een kameraad te verschaffen. We hadden haar de troetelnaam "Loekie" toebedacht. Aanvankelijk...

Ik herinner mij nog het oorlogsjaar 1942. Ons gezin was nog compleet. Vader Arie moeder Coba en de jongens Kees, Gijs en Bennie. Ik was elf jaar en de oudste. In 1943 werd Arie nog geboren, een blond ventje met blauwe ogen. Vader werkte bij de tram als conducteur. Na de oorlog hoorde ik, dat hij...

Mijn ouders, mijn twee broers en ik woonden in de gereformeerde pastorie in hartje Kollum. Via het tuinpad kon je naar de kerk. In de tuin stonden drie appelbomen voor de drie gebroeders. De kleuterschool was naast ons en ik hield erg veel van juffrouw Van der Zee, die lief en zorgzaam was. Op een...