Alle inzendingen over moeder

...mijn verjaardag had ik een verlanglijstje gemaakt. Bovenaan stond: Mijn grootste wens is dat mijn moeder komt logeren. Toen mijn moeder het briefje vond, voelde ik me betrapt. Ze reageerde nauwelijks, keek me aan en zei alleen maar: raar kind.

Ons leeftijdsverschil bestaat uit vierentwintig lange jaren. Ze zou mijn dochter kunnen zijn: de dochter die ik het leven nooit geschonken heb, die mijn schoot nooit gedragen heeft. Ze is nog jong, enthousiast, hartstochtelijk en levenskrachtig en stormt op het leven af met geheven zeilen die...

...Tot die tijd had ze een taak te vervullen, om Moeder Aarde van dienst te zijn. Ze stapte met haar viervoetige metgezel de nacht in, dankbaar voor de koelte na de zomerse warmte. Dankbaar voor de levende planeet die in dit leven haar thuis was. --- --- --- Zie ook de gedichten:...

...is maar je lach tegen heug en meug kan je levenslange ongeluk niet verbloemen, moeder......

...haar te bedanken kijk ik met haar de opgenomen aflevering. ‘Ik heb ook de aflevering 7 nog opgenomen’, verklaart ze, ‘wil je die ook zien?’ Dat wil ik. Samen met mijn moeder twee afleveringen achter elkaar bingen; nooit had ik gedacht dat ik dat zou doen en al helemaal niet naar...

... Het klopt dat carrière maken en moederen op momenten dat het jou uitkomt, lastig, zo niet onmogelijk is. Lijkt me logisch. Tijd is tijd, een aaneenschakeling van momenten die je stuk voor stuk maar één keer tegelijk kunt beleven. Dat betekent: keuzes maken, offers brengen. Die...

...de moed had haar kind te beschermen. De hond week terug, en was kennelijk geschrokken door de steeds opvliegende moeder tegen zijn snuit. Is dat geen liefde? Liefde is dus sterker dan doodsangst.

...je was mijn zozeer onschuldige, mijn goede, zozeer door het leven getekende en getormenteerde, liefste moeder die een plaats verdient in de eregalerij van helden......

...we ons de gang op, waar ik de telefoon aan mijn moeder gaf. Ik ging even een sigaretje roken. Toen ik terugkwam had ze opgehangen. “Ze wilde jou ook nog spreken, maar je was al weg. Die mevrouw die ken ik, die vertelde mij dat ze drie beroertes heeft gehad. Toen ze dat aan jou vertelde wist...

...bij C & A. De jas doet twintig jaar na dato nog altijd dienst alsof daarin nog steeds de warmte huist die mijn liefste moeder, sinds lang overleden, mij tot op de huidige dag zou willen verschaffen als niemand anders op deze wereld....

...die mijn sinds lange jaren overleden moeder mij eens schonk, naast de zwarte vitrinekast en de kledingkast die we samen eens aanschaften, is nog altijd een wit tafeltje in mijn bezit dat mij zeer dierbaar is. En zo herinneren mijn hele omgeving en mijn hele huis me aan degene die ik...

...elkaar aan. ‘We dachten, we proberen het gewoon’ antwoordt mijn broer. Mijn moeder knikt.

...aan alle bewoners, aan de lege blik van mijn moeder, haar magere lichaam. Wat lijkt het kort geleden dat ze naast me tomaten stond te snijden voor de soep. Ik zie ons voor me, in de keuken. Haar lach toen ik mijn witte vest verruilde voor mijn rode fleece voordat ik de soep pureerde. We...

Daar wachtte ze nog op mij, dag aan dag, jaar aan jaar; op mij, de dochter, haar kind dat ze zozeer liefhad; in de aanleunwoning die tot mijn laatste ouderlijk huis geworden was. En daar nam ik afscheid, avond aan avond, telkens weer, als nacht, duisternis en eenzaamheid mij aangrijnsden en ik in...

...dat uit het bezit van mijn overleden moeder stamt en dat mij daarom dierbaar is, brengt tot op de dag van vandaag nog een muziekje voort; zachte, melodieuze klanken, die ik niet nader kan definiëren omdat het nooit tot mijn gaven behoorde vast te stellen welke instrumenten...

...de velden aan de Karel Boddenweg en je bent voor altijd mijn innig-geliefde moeder.

...weg. Tot ze begint te vertellen. Het klinkt raadselachtig en toch vertrouwd. Hoelang is het geleden dat ik met haar in discussie ging? Dat we samen kibbelden, zorgeloos. Mijn moeder was als een vangnet. We schuiven het mondkapje opzij. Ze kijkt naar onze gezichten, lacht flauwtjes terug, dan,...

...lopen naar haar kamer doen we weer een graai in het bakje mondkapjes. Op weg naar huis, ruim een uur rijden, word ik in de auto gebeld. De afdeling waar mijn moeder verblijft gaat per direct twee weken in quarantaine door een mogelijke besmetting van een bewoner. Beduusd kijk ik mijn broer...

De moeder aller beweringen is het kind van de rekening...

...de vrouw met de kalme lichtblauwe ogen. Mijn moeder was aan de beurt. Voorzichtig pakte ze de bal van Hugo aan. Hun hoofden kwamen even heel dicht bij elkaar. Met twee wijsvingers was geen probleem. Een bloemennaam. Ze zuchtte diep, keek even hulpeloos naar mijn broer en mij. Ik knikte haar...

...mijn moeder aflopen. Zonder aarzelen kust mijn moeder hem op de mond. Samen zwaaien ze me uit. Met een verzorgster en een grote kar met handdoeken ga ik nog twee keer op en neer naar de tweede etage, voordat we eindelijk op de begane grond staan. ‘Nee, niet nog een keer, ik wil hier weg’ had...

...eruit getrokken. Ik heb hem er weer in gedaan en de beide telefoons in de oplader gezet’. Een half uur later bel ik naar de dagbesteding, vraag naar begeleidster Henny. ‘Je moeder is hier aangekomen, met grote schrikogen stapte ze de bus uit, maar nu heeft ze het zichtbaar naar haar...

...het mogelijke effect op hun verstandhouding. Nu ben ik ook mijn moeders moeder. Bovendien ben ik ook mijn eigen moeder. Die schudde mij eens goed wakker en deed me vastberaden de telefoon pakken.

...ik nooit" moet ik gedacht hebben en onverhoeds graaide ik in de bak en stal zo'n klein popje. Thuisgekomen moet de diefstal mijn moeder verbaasd hebben. "Dat had je toch wel gekregen, als je erom gevraagd had", heeft ze vermoedelijk gezegd.

...door het leed van haar leven en wier nagedachtenis ik boven alles wil blijven vereren. Hoe bizar, absurd of desastreus de verwikkelingen van mijn leven ook waren, mijn moeder wrong zich in alle bochten om mij, haar dochter, bij te staan. Haar zilvergrijze as rust op de velden aan de...

...zeggen. De dag na de uitvaart vertel ik mijn moeder over haar afscheid. Over haar kleinzoons die ernstig de kaarsjes aanstaken, haar schoondochter die treffend over haar als oma sprak, haar lieve vriendin die een gedicht voorlas, haar favoriete verzorgster uit het verpleeghuis die ineens voor...

En zo verschijnt ieder jaar her en der de gele brem die me aan haar doet denken omdat ze deze bloemen - en wie weet waarom? - prefereerde boven alle andere bosschages, struiken, bloemen en planten. De bremstruiken luisteren ons noordelijke voorjaar steeds op naast alle overige uitbundige...

...al erg genoeg, dus geen: de wens is de vader van de gedachte maar de wens is de moeder van…..

...vertrouwde frasen weer hoor, tekenen van je grote wijsheid en ervaring, mijn moeder.....

...plechtstatig poserend, zoals hij placht te doen, moeder aan zijn zijde met de hond Driekus op een afstandje aan een strakgespannen lijn. Op de achtergrond de houten blauw-witte school die sinds jaar en dag afgebroken is en waarvan vandaag de dag een kale ruïne resteert en het grijze water van het...