Alle inzendingen over rozen

Tanka Die boomklever doet zijn naam weinig eer aan, vliegt tussen takken door, vermijdt sterke boomstammen, hupt dan over het bospad. Prozatekst: Als je eens rond loopt in Ulvenhouts Voorbos, dichtbij Breda, vliegt er misschien een mooi lichtblauw en roze gekleurd vogeltje tussen de...

Eenmaal in de week, meestal op dinsdag, kwam oma op bezoek en ze bracht dan steevast bananen mee. Ze legde daartoe de weg af van de chique wijk naar ons arbeidershuisje waar wij, kinderen nog, met onze ouders woonden. En eens bracht oma voor mij een fuchsia mee, naar ik meen voor mijn verjaardag....

Het is duidelijk, duidelijker kan niet, dat zij niet verder komt dan haar verlangen. Haar grootste zwakte ooit was toen zij hem liefhad in het wolkengroen achter de grauwe horizon van vergeten dagen. In het daglicht is zij een fladderende vlinder, geboren om geschilderd te worden, door hem die het...

Ze draagt een roze trui die haar fragiele gestalte goed doet uitkomen. Ze heeft een sjaal, uitgevoerd in pasteltinten, om haar hals gedrapeerd. Eens hebben we elkaar voor het eerst ontmoet toen een ijzingwekkende neerslachtigheid haar klauwen naar me had uitgestrekt. In het kleine halletje...

...op te stijgen naar de hemel. Kom, nu naar de rozen toe. Ach, ik word duizelig van al die pracht. Geweldig, al die doornenstruiken vol kleurenmengeling! Roomijs met bessensap, vanillevla vol kronkels roze nagellak. Mijn hele lichaam kriebelt van het kijken hiernaar." Het volgende ogenblik...

Drie mannen zaten op een bankstel naar de beeldbuis te kijken. Het was weer voetbaldag. Op hun schoot lag een groot bord met een currieworst met daarop een klodder mosterd. In de keuken achter zware gordijnen breiden de vrouwen want het was voetbaldag. De mannen keken naar een skippiebal met...

Altijd al was in de Kwaadeindstraat, onopvallend ingeklemd tussen de huizenrij en onvermoed, niet ver van het De Pont Museum en het Wilhelminapark de zaak van de sleutelmaker gevestigd. Het is begin september, de wereld is nog gelardeerd met de bloei van de zomer als ik voor het eerst de...

Terwijl ik een ziek kind was gingen mijn klasgenootjes met de schoolbus naar de dierentuin. Mijn vriendje zou mij het avontuur mededelen over zijn bezoekje naar de dierentuin via een brief. Volgens hem begon alles met de papegaai aan de poort. Die groette de kinderen met:,Willen jullie koffie of...

Vóór de "Hasseltse Kapel" had zich een groepje mensen verzameld, een kleine "Menagerie" of "Côterie" van oude bekenden. Een zwart-wit gevlekte kat sloop daar eveneens rond en solitair en afzijdig van het geheel zat een meneer op een bankje en hij rookte een sigaar, kennelijk gefascineerd door...

In vroege jeugdjaren was ik weleens met mijn ouders het lage, carré-vormige, witte gebouw, ontworpen door architect Jos Bedaux gaan bezichtigen, onwetend en onbewust dat ik er in latere jaren mijn entree zou maken als studente (bij die gelegenheid stapten roze flamingo's, "geleend" van het...

Door de duisternis die de wereld ook in de vroege morgenuren overspoelt ben ik opnieuw op weg gegaan en passeerde ik de gebouwen van de GGZ. Onder meer die heilloze, nu verlichte vergaderzaal waarin ik eens mijn zinloze en onbetaalde notuleerwerk verrichtte terwijl de andere deelnemers aan de...

...kleintjes voorzagen van het voer; als de rode rozen van de zomer je tuintje verfraaiden, als het groen van de bomen reeds verlevendigd werd door enkele gele bladeren.... En je zat vóór me; je mooie, bijna symmetrische, klassieke gezicht werd half verlicht door de zon en je wangen met de...

...kast, gedecoreerd met lieflijke, schilderachtige rozen die tot de verbeelding spreken, en waar een Apollobeeld, compleet met vijgenblad ongetwijfeld de herenliefde symboliseert, die je praktiseert, is een nachtmerrie tot leven gekomen. Maar je sterke schouders in je elegante shirt kunnen de...

...bedenk ik hoe mijn hart en ziel zijn afgestorven, hoe doodsheid en lethargie mijn innerlijk regeren, hoe de rozen en hortensia's voor altijd een vale weerschijn in mijn ziel zullen vinden......

...en als we dan bij oma mochten komen op een van de eerste dagen van elk nieuw jaar in het kapitale vooroorlogse hoekhuis waarin we geboren waren en dat we eens zelf bewoond hadden, gaf ze ons die nieuwjaarskoeken, die ovale bruine koeken waarop in geglaceerde witte letters de goede wensen voor...

...Marianne op. "Het is net of de rozen ons een verhaal willen vertellen," sprak Joost mijmerend. Jacobiens bloemen gingen nóg lekkerder geuren van pure trots. "Ik word zeer geprezen," ruisten haar takken in de zachte avondwind. "Ik voel dat de vertelling van grootmoeder...

Zestig jaar nadat deze in het bezit kwam van mijn zo dierbare zus, bewaar ik nog een pop die eens de naam "Elsje" kreeg toebedeeld. Als een symbool van uiterste lieflijkheid, kwetsbaarheid en hulpeloosheid draagt de pop een roze jurkje en alle kentekenen, karakteristiek voor poppen uit een zo...

Als je je atletengestalte in de fauteuil tegenover mij elegant drapeert en opvouwt, is in het driehoekje tussen je benen de fraaie hoorn zichtbaar, die je lichaam van een Apollo completeert...... En dan stel ik me weleens voor hoe je je zachte, lieve, kwetsbare, weerloze wimpers, die als een...

Zelden heeft een vogel zo gezongen..... 's Morgens zong hij als aan het venster zich het mauve, roze en oranje van de dageraad aankondigde; 's middags als het zonlicht van het middaguur wervelende vlekken toverde op het lichtblauwe behang en bij mijn thuiskomst en bij het slapengaan, alsof het...

Eens, toen de winkel van de HEMA nog op De Heuvel gevestigd was en een lange roltrap leidde naar haar eerste etage en bovenste verdieping, mochten we met onze ouders in het restaurant dat daar gevestigd was een ijsje eten, een geheel exotische lekkernij. We waren kinderen van een klein...

Het was zelden verbijsterend onaangenaam op de Afdeling Tekstverwerking van het grote kantoor. De cheffin, mevrouw J., soms gekleed in een roze wollen jurk, waakte zoals een kloek over haar kippen waakt over de aan haar zorgen toevertrouwde typistes. Een poster van een lieflijk veulen hing tegen de...

In die tijd van mijn jongste jeugdjaren werd het eentonige leven in de grauwe volksbuurt soms afgewisseld en als het ware "verlicht" zoals een helder schijnsel oplicht in de meest donkere, onheilspellende nacht, zoals de wanhoop en vertwijfeling soms door een teken van hoop of bemoediging lichter...

...wordt na afloop een enorme bos uitbundige witte rozen uitgereikt en de aanwezigen mogen kiezen uit een stressballetje (om de spanningen "van zich af te knijpen"?) of een pen (om een treurig ego-document te schrijven?) of een pak kaarten (om het onwillige Lot zelf in de hand te houden?) Als...

Op een kastje in mijn slaapkamer, het kastje dat ik van mama erfde, zit nog altijd de mokkabruine pop, genaamd "Bella" die ik eens, in mijn verre, voorbije jeugd in de etalage van een speelgoedzaak gezien had en die Sinterklaas mij toen gebracht heeft. Bella draagt een kunstig gebreide...

...en "moleculen" van ieder universum dat zich aan ons voordoet op onze weg van wieg tot graf? De rozen in de Loudonstraat lijken het bewijs van het tegendeel

Het was zelden verbijsterend onaangenaam te vertoeven op de Afdeling Tekstverwerking van het grote administratiekantoor. De cheffin, mevrouw J., soms gekleed in haar wollen roze jurk, waakte als een kloek over de kuikens over de aan haar zorgen toevertrouwde typistes. Een poster van een lieflijk...

Eens kocht ik in Parijs op Montmartre, in een van die straatjes waar je altijd wel een zaakje kunt vinden waar ze leuke snuisterijen verkopen, een klein roze fotoalbum, gedecoreerd met gouden sterretjes op de kaft. De bladzijden van het boekje worden gescheiden door fragiel vloeipapier en sinds...

...en roos ‘Circus’!! ‘Een speels effect, vooral op afstand’, zo noemde de rozenkweker hem! Ja, ja… die Jozef!!

...in de tuinwereld: het snoeien van de hagen en de rozen, het eigenhandig wieden van de ganse grote tuin, het op en af rijden met ontelbare volle kruiwagens naar de compostbak, het uitspitten en het scheuren van de grassen, het hooien van de bloemenwei en het omhusselen van het maaisel, het afvoeren...

...de roep van een soortgenoot. Hij bedacht zich geen ogenblik, maar vond meteen de weg naar het rozenkevervrouwtje, dat verlangend wachtte.