Alle inzendingen over somberheid

...dat kennelijk tegen beter weten in moet aansporen de lusteloosheid te verdrijven en de somberheid te verlichten.....

In de sombere en desolate atmosfeer en entourage van een café, waarvan de wanden merkwaardigerwijs behangen waren met talloze crucifixen, waren de alleenstaanden bijeengekomen, en ik was een van hen. Op de vlucht voor het onverdraaglijke monster van de eenzaamheid dat het als het ware aanstaarde...

Het moet nu maar eens afgelopen zijn met die eeuwige vier jaargetijden. D’r moet er gewoon eentje bij. Want sinds de laatste pakweg twintig jaar is er iets vreemds aan de hand in augustus/september/oktober. Het kan in deze tijd nog zonniger zijn dan de beste zomer of somber en regenachtig als een...

...hebt", las ik op internet in een bericht over somberheid. Ik was eindelijk in de gelegenheid gekomen om dit te kunnen beamen. Het had geen zin om in de toekomst te staren. Mijn geliefde in Amerika en ik hadden een intens mailcontact, de gedachten over de hulpverlening waren een beetje op...

De dag vóór Kerstmis: onbeschrijflijk grauw, troosteloos en droefgeestig is de aanblik van de stad, van de straten; als de hel. Merkwaardig nu genood, genodigd te zijn in een brandpunt van commercie, van jeugd, schoonheid en glamour; een brillenzaak annex contactlenscentrum aan de Bredaseweg....

De toekomst wordt gerestaureerd. Het is hoog tijd. Hij stond er bepaald somber bij. Gisteren zag ik een inspirerend programma over biomassa: een programma over hoe de chemische industrie samen met de argrariërs de problemen kan bestrijden. Energie en voedselproductie hoeven elkaar niet in de...

...Nachtvlinders waren in het voordeel, wat de somberheid van dit in het water gevallen seizoen aangeeft. Ik kan het bijna niet geloven dat we de herfst al gaan beleven, dat er nog wat plagerige nazomerdagen zijn en dat we mogen hopen dat we volgend jaar meer vlindersoorten zullen ontdekken....

Asfalt. De platgereden haas op het wegdek. Windmolens. Hoogspanningsmasten. Betonnen viaducten over brede valleien. De gevels van veel huizen, als het geen vakwerkhuizen zijn. Leistenen daken. Golfplaten daken van schuurtjes. Zinken daken. Dakgoten. Zonnepanelen. De vangrails. Stoeptegels....

De hond van foppe is heel bijzonder. Het is een boomertje en luistert nergens naar behalve naar foppe en lekkere luchtjes. Ook kan zij gedachten lezen. Zij ziet als foppe zich alleen voelt en als hij somber is en dan neemt ze hem mee uit wandelen. En ze helpt hem de weg te vinden in de poiesz...

VOORJAARSGEDICHT FOPPE 2019 FRANEKER Om half vijf smorgens wakker het is nog donker ik word wakker van een vreemde droom ik zet een kopje thee met cake en rook het wordt eindelijk voorjaar na een lange donkere sombere winter mama aly is verhuisd naar st. anne ik hoop dat ze daar zich...

Volgens het vrouwtje moet ik beter op mijn woorden letten. Ze doelt daarbij op mijn vleugjes tekst die ik af en toe op een site als deze afscheid. Soms is mijn kijk op de wereld iets te somber voor mensen die daar gevoelig voor zijn. Met anderhalve man en een paardenkop bezoekers valt het wel mee...

Een held ligt onder de groene zoden. Elk jaar komt een groep sombere gezichten langs om de held te eren en twee van hen dragen een krans die ze voorzichtig op de zoden leggen. Twee stappen terug. Een buiging. En na een kort gedachtenvol moment keren ze zich af, dankbaar voor de held die zijn leven...

Ze lagen op het strand. Warm zand volgde vloeibaar lichaamsvormen. Ze drukte haar oor tegen gele korrels. ‘Luister’ zei ze, hoor je het lied van het zand? Verhalen van hoge bergtoppen, brekend ijs, koele wind, zoemend zweven in rivierdalen. Van ontmoeting met zee en zout. Van droomkastelen en...

De man liep somber te peinzen terwijl hij sjokkend voortliep, omdat hij wist dat hij zijn trein gemist had. Dit was de druppel die de emmer deed overlopen. Alles werd hem even teveel. Hij had een heel leven achter de rug, misschien wel 10 x zoveel meegemaakt als een ander. Toch bedacht hij zich...

Het is nacht. De lantaarnpaal schijnt zijn flauwe licht door mijn slaapkamerraam. Ik kijk naar "mijn" boom. Op de een of andere manier troost het me te weten dat die boom er nog zal zijn als ik er allang niet meer ben. Alle seizoenen heb ik zien gaan en komen via die boom en in alle goede en...

Vroeger deden Olifant en Muis ‘het’ vaak met elkaar. Maar de laatste tijd was daar verandering ingekomen. ‘Ik ben tegenwoordig niet meer zo in de stemming,’zei Muis, ‘als jij wilt dat dat weer anders wordt moet je me in de sfeer brengen.’ ‘Moet ik dan soms een bloemetje voor je...

Wie vandaag een ander prettige kerstdagen toewenst, kan zomaar meewarig worden aangekeken. Prettig, ja, ja. Dat wordt het natuurlijk niet. Maar wie wat meewarig kijkt is vergeten dat we al vorige jaren ook vrolijk zeurden over kerst. Over de schoonmoeders, over opzitten en pootjes geven, over...

We hadden koers gezet naar Tilburg zuid en naar de sombere appartementen uit donkere stenen die met hun prominente, naar voren springende balkons gelukkig wel uitzicht bieden op het kabbelende water van de Piushaven, bekroond door de nieuwe brug.... Te langen leste hadden we ook het troosteloze...

Zomaar zittend op het balkon, genietend van de toch nog opgekomen zon, bedenk ik dat mijn kind nu kilometers hoog in de lucht hangt, zo ver hiervandaan! Toen ze op Schiphol was, konden we nog appen, oh ze is er niet alleen hoor, nee, maar dat ben ik naar mijn gevoel wel! Scenario’s van...

Een warme avond in de zomermaand juni. Het matte avondschilderij voltooid, kijkt hij, de oude man, uit het raam. De rijke mensen eten bij de pizzeria. Er wordt volop drank geschonken. Het geroezemoes dringt zijn woonkamer binnen. En haar naam verduistert, in herinnering van heimwee. Met een houten...

Ik volg het journaal niet zo intensief meer. Het maakt mij somber en ik wil mijn verworven rechten behouden. Vroeger zeiden oudere mensen: “Vroeger was alles beter dan nu”. Ik vond mijzelf tamelijk modern en zou dat nooit zeggen, want ik vind deze tijd toch wel heel bijzonder. Toch is er...

Ik ging een keer met een vriend mee naar een evaluatiegesprek. Een half jaar daarvoor had hij een functioneringsgesprek gehad en hem was gezegd dat hij niet goed functioneerde. Daar had hij nog niets van gemerkt, maar goed, er kan verschil van mening zijn. Hij moest beter communiceren. In de...

IN het Bildt, in het Noorden van de Provincie Friesland, waar zus Margreet woont op de boerderij, voelde ik me meteen thuis. Het is een weids landschap dat ik al kende van Noord-Groningen, maar dan Fries met een eigen karakter en taal zoals de Feetwarmers zingen. Ik kan me voorstellen als je er...

Door de winkelstraat van de grote stad lopen twee mannen. Eén loopt gebogen, hij is ontslagen, hij weet niet wat de toekomst brengt. Natuurlijk, de komende tijd krijgt hij nog WW en er is altijd nog de bijstand. De AOW en het pensioen zijn ook niet meer ver weg, dus van armoede zal hij niet...

Oktober kan een somber, vochtig en treurig seizoen zijn. Nog omfloerst, nog droevig gestemd, nog omsponnen door een cocon van eenzaamheid, die haar in het voorbije weekend bruut had overvallen, die haar aangegaapt had als uit wijd open ogen zodat de muren op haar af waren gekomen, was ze even de...

Anita plantte een jonge struik in haar voortuintje. Prettige aprilzon verwarmde zowel haar huid als haar werklust. "Ha, mijn struik zal over enkele weken mooie bloesem laten zien. En vanavond, dan zal ik met mijn vriendinnen een wandeling langs de boerderijen buiten ons dorp maken. Heerlijk om...

...deur draagt) munten uit door een verstikkende somberheid en leiden tot een welhaast adembenemende droefenis. Ik zal nooit vergeten dat ik er afgewezen ben. We waren vaak naar de eveneens troosteloos aandoende supermarkt, ingeklemd tussen de huizen aan de Besterdring, geweest en ik had trouw en...

Men riep mij bij de naam van mijn vader en grootvader: Broeckx. Het ontroerde mij (De daaraan voorgaande nacht nog was mijn beschermer en grote voorvechter, mijn vader, in mijn droom verschenen en hij had mij het geld "geschonken" voor de achterstallige huur). Ik zag de kleurige biljetten nog...

Men riep mij bij de naam van mijn vader en grootvader: Broeckx. Het ontroerde mij. (De daaraan voorafgaande nacht nog was mijn beschermer en grote voorvechter, mijn vader, in mijn droom verschenen en hij had mij het geld "geschonken" voor de achterstallige huur). Ik zag de kleurige biljetten nog...

Voor tafeltennis.nl eindigt kalenderjaar 2011 in een nachtmerrie. Vorige week sloten de leden van het hoofdbestuur hun crisisoverleg in een zelden eerder vertoonde mineur af. Een half jaar geleden had ieder van hen nog met bobo-uitgelatenheid zijn Napoleon-complex bot kunnen vieren, maar nu moest...