Alle inzendingen over spore

...en vloeren vegend laat je jouw sporen na, soms is het dweilen met de kraan open. Keukenkasten, wastafel en de randen boven de deuren, stofnesten. Maar vooral het verhaal dat men kwijt wil, vaak zit ik begrijpend aan een tafel in de wetenschap dat ik vanmiddag nog 'moet'....

Hij strompelt voort bij het station en draagt in de delta, in de driehoek die mannen tussen de benen hebben een vod, een groene, neerhangende doek. Hij lijkt vertwijfeld, wanhopig, maar ook verdwaasd en verward. Voorbijgangers kijken nu eens mededogend, dan weer spottend in zijn richting. Zo...

(voor Leah Hirsig (1883 - 1975)) Je bent geboren op 9 april 1883 in Trachselwald, kanton Bern, in Zwitserland. Dit dorp ontstond rondom Schloss Trachselwald. Jouw ouders hadden negen zoons en dochters. Jij was twee jaar, toen jullie naar New York City verhuisden. Je ging naar een middelbare...

(voor Dan Bogan (1860 - na 1889)) Je bent geboren in 1860 in Alabama. Als jongen verhuisde je naar Hamilton County en zodra je oud genoeg was, ging je als cowboy werken. Je vader overleed niet lang na de verhuizing en je moeder hertrouwde en scheidde twee keer. Je twee oudere broers waren...

Als ik met de trein reisde hoefde ik geen kaartje te kopen. Dat regelden ze op het werk voor mij. Nu moet ik zelf aan de bak. Natuurlijk wil ik het me zo makkelijk mogelijk maken. Maar ik herinner mij bijtijds dat je aan het loket vijftig cent extra moet betalen. Heb ik altijd een belachelijke...

...kippig als ze zijn vertrouwen ze op de haan, maar die staat er iets teveel boven. En hij laat zijn sporen ongenaakbaar na, in onbeholpen ren...........

De gedachte aan wat volgt doet clusterbommen onderhuids ontploffen. De schokgolf galmt, door kieren en gaten. Is dit een doodlopend spoor in en lichaam dat zich vult met marcherende soldaten. Dit is het verkeerde station! hoe roestig zijn deze rails? Hier stoppen, is nauwelijks te...

... dagelijkse leven onttrekt zich aan de sporen die de sterren naast de wegen achterlaten. Opgeschrikt door de snelheid van het licht, wendt de stroom mensen zich richting de ontelbare vallende spelden. Geruisloos dalen zij vanuit de wolken neer op de gestroomlijnde vormen rondom...

...ons lage houten schoolgebouw droeg niettemin de sporen van veel zweterige en verwoede inspanningen die in feite niets hadden opgeleverd en nauwelijks tot een toonbaar resultaat geleid hadden. Dit speelde zich af in de eerste klas. In de hogere klassen breiden we voor onze dierbare poppen, zodat...

Jawel, ik ben hem kwijt- de tel! Zoek me tandjes maar kan haar niet vinden, roepen en zoeken is zinloos! De tel, ik ben haar kwijt- de weerman- ook de weervrouw zeiden beiden dat- er af en toe, echt waar- af en toe een buitje zou vallen, dus denken we hier- af en toe is te doen! Maar zowel af- als...

Ach, hoe lieflijk en melodieus heeft de stem van de doktersassistente steeds geklonken als zij verklaarde: "De situatie is ongewijzigd. Er is geen spoor van kwaadaardigheid in uw borsten aangetroffen", of als mij iets medegedeeld werd van een dergelijke strekking of betekenis. Zal het eenmaal...

...een merkwaardig bouwsel dat nu niet meer op te sporen of terug te vinden is, waar we onze schoenen soms brachten en waar altijd de heerlijke geur van leer hing. Nooit zal ik vergeten hoe we bij het weggaan steeds getrakteerd werden op ulevellen, die traditionele en merkwaardige snoepjes die...

...en de beschaving en ontwikkeling hadden hun sporen nagelaten en deze klonken door in ieder woord en iedere zin die zij uitsprak. De merkwaardige "hallucinatie" inhoudende dat het parfum van een van haar bezoeksters verdreven werd door de geur van koffie was ondanks alles moeilijk te...

Een verlaten zandweg meandert tussen de landerijen door. Een dode slang, een uitgehongerde rivierbedding. Verdorde struiken als huidplooien van stukgeslagen goden. Ginds, nabij de horizon: de stad. De stad waar alles stil staat bij het voorbijgaan van tijd. Waar iedereen verveelt uit hoge ramen...

De stilte om mij heen gaf me een rustig gevoel van binnen. De wereld was alleen voor mij. De voetstappen van niemand gaven de golven uit de zee de macht om het leven uit te wissen. Het water op het nieuwe strand en het vroege zonlicht blinkend op het zilte zand. Dit waren de aantrekkelijke...

...aan haar doen en laten verbonden overal haar sporen na: een momentopname dat als een foto op de tafel tussen de glazen ligt, een flard gesprek, een mening in de tijd gekrast, een luisterend oor, een paar woorden die ergens rondslingeren als vlugge krabbels op stukjes papier; hoe dan ook de...

Ik wil versmelten met jou, één zijn. Ik wil in je hals ademen, terwijl jij zachtjes hijgt. Ik wil je warmte voelen, mijn handen op jouw buik. Ik voel hoe jouw zachte duimen een spoor over mij rug trekken, ik sidder van genot. Laat dit moment nooit overgaan, laat me in jouw verder bestaan. Ik...

...had..... De hersenvliesontsteking had diepe sporen nagelaten. Ze droeg een armzalig, haveloos en onderkomen bontjasje dat op merkwaardige en provisorisch aandoende wijze was samengesteld uit losse lappen en het was haar aan te zien dat de misère en het ongeluk hun wrede klauwen naar haar...

...afgetakelde gezicht van oude man, waarvan de sporen van je spoedig overlijden, die door je schedel heen schemeren, al af te lezen zijn. Al je charmes heb je verloren en slechts een nauwelijks nog waarneembaar restant, een klein vonkje dat niet meer oplaait, herinnert me nog aan onze zogenaamde...

Tussen bloeiende planten met rode en paarse bloemen; geraniums en petunia's, in de schaduw, heb ik een plaatsje gevonden op een houten bank op het terras van Café-Restaurant "Boerke Mutsaers" en een Earl Grey thee met koffiemelk besteld. Bij de thee wordt als een soort verrassing een klein...

...ze wat hij bedoelde. Maar waarom zou zij moeten sporen? Hoort dat? Echt? Ze ging haar schooltijd na, haar jeugd. Vriendinnen, voor zover zij die zo kon noemen, hadden vriendjes, zij niet. Vriendinnen hadden speelse koppies, lollig haar, zij niet. Vriendinnen hadden een leuk stel tieten,...

...bouwen, handbijlen maken), waarvan dagelijks sporen worden teruggevonden. Stenentijdperk: Pas als het in steen gebeiteld is, of als het op een rotswand geschilderd is, heb je iets gedaan. IJzertijdperk: Pas als het uit ijzer of aardewerk bestaat, heb je iets...

We liepen in de zomeravond naar de spoorwegovergang. Oostindische kers bloeide in de tuin van het huisje naast het spoor. Ik probeerde mijn gedachten onder woorden te brengen. ‘Wie weet op hoeveel werelden…?’ Mijn broer begreep wat ik bedoelde. We hadden dit gesprek al zo vaak gevoerd,...

maar als er een toestand bestaat waarin de ziel voldoende evenwicht vindt om er geheel tot rust te komen en zichzelf te hervinden zonder zich het verleden te behoeven herinneren of vooruit te behoeven lopen op de toekomst, waarin de tijd niets voor haar betekent, waar het heden immer duurt zonder...

De gedachte aan wat volgt doet clusterbommen onderhuids ontploffen. De schokgolf galmt, in kieren en gaten. Is dit een doodlopend spoor in en lichaam dat zich ondertussen vult met marcherende soldaten? Dit is niet het eindstation! Hier stoppen is nauwelijks te verkroppen. Bestrijd dan toch dat...

Van Christus tot Marx van Marx tot Christus Leonhard Ragaz Dit boek kwam ik op het spoor. De titel zette mij aan het denken over de huidige tijd. Het socialisme heeft het moeilijk, het rode hart in Nederland heeft veel kiezers verloren. Maar is het niet een herhaling van bewegingen die er al...

...en zo raasden onze persoonlijkheden rakelings langs elkaar heen, als intercities op afzonderlijke sporen, in radicaal tegengestelde richtingen.....

Als ergens een referendum over moet worden gehouden dan is het over de zweeftrein, die steeds dichterbij dreigt te komen. Duitsland heeft zijn eigen revolutionair project voor de verbinding Hamburg - Berlijn afgeblazen. Vanwege de hoge kosten, de exploitatietekorten, verlies van landschap en...

...rakelings langs elkaar heen op afzonderlijke sporen in radicaal tegengestelde richtingen. Is het landschap van de ziel van mijn vriendin zo duister dat ik haar de fatale sprong van het flatgebouw welhaast moet toewensen (waarna zij het onbekende doodsrijk kan betreden, dat haar wellicht rust...

...rakelings langs elkaar heen op afzonderlijke sporen in radicaal tegengestelde richtingen. Is het landschap van de ziel van mijn vriendin zo duister dat ik haar de fatale sprong van het flatgebouw welhaast moet toewensen (waarna zij het onbekende doodsrijk kan betreden, dat haar wellicht rust...