Hartenkreten

Vergeet het.

De gedachte aan wat volgt doet clusterbommen onderhuids ontploffen. De schokgolf galmt, door kieren en gaten. Is dit een doodlopend spoor in en lichaam dat zich vult met marcherende soldaten. Dit is het verkeerde station! hoe roestig zijn deze rails? Hier stoppen, is nauwelijks te verkroppen.

Bestrijdt dat zwaard van Damocles, splijtzwam van lichaam en geest in deze strijd met de oneindigheid. Vergeet dan toch de pijn, deze bakoven, van die man met de hamer aan het einde van het Latijn.

Vergeet dat je lijdt, dit stroperige asfalt, het is alleen slechts een kwestie van tijd. Vergeet dat dit lichaam huilt. Het is maar een lijf dat even zijn plek verruilt. Weet dat het zuur zal bedaren. Vergeet het, denk aan de zon, de maan, de aarde.

Zie ook: http://dichterbijdehertog.blogspot.com/

Schrijver: De Hertog, 6 september 2011