Alle inzendingen over vervreemding

...mij eens merkwaardige gevoelens van verdriet, vervreemding en veroudering. Alsof de tijd reuzenschreden had gemaakt en ten onrechte gehele episoden van mijn leven had overgeslagen, voelde ik mij vijftig in plaats van dertig en vervuld van vreemdsoortige, voorheen ongekende sentimenten. Een...

...mij eens merkwaardige gevoelens van verdriet, vervreemding en veroudering. Alsof de tijd reuzenschreden had gemaakt en ten onrechte gehele episoden van mijn leven had overgeslagen, voelde ik mij vijftig in plaats van dertig en vervuld van vreemdsoortige, voorheen ongekende sentimenten. Een...

...waren ze zeer verliefd op elkaar. Heimelijk wenste ik haar toe dat de niettemin vaak onvermijdelijke ruzies het bolwerk van haar verbintenis niet zouden ondermijnen en dat de vervreemding en de verwijdering, alsmede tal van andere nu nog niet te voorziene perikelen niet zouden leiden...

...angst te worden ontdekt als de moordenaar. De vervreemding krijgt dan snel de overhand, maar misschien had hij onbewust ook al vraagtekens bij zijn huisje-boompje-beestje geluk. Althans, hij geeft zijn huwelijk en gezin toch wel erg gemakkelijk op. Het boek dateert uit 1975 en draagt ook een...

In de bloemenzaak zijn enkele heren druk bezig met het samenbinden van boeketten die ongetwijfeld dienen om vriendschap of liefde kracht bij te zetten. Razendsnel en uiterst handig schrapen zij met een mesje de bladeren van de kwetsbare stelen en voegen de bloemen bij hun "soortgenoten" zodat het...

Je had me de hand gereikt tijdens de cursus literatuur en verklaard dat je wel iets in me zag en kennis wilde maken en zo zou ik huisvriendin worden in de riante villa in Hilvarenbeek waar je boekenbezit tegen de wand prijkte en de kunstzinnig verantwoorde herinneringen aan je verre reizen, naast...

Zal ik me altijd je kamer blijven herinneren, je kamer met de fauteuils die dienden voor onze gesprekken; gesprekken die we voerden onder het licht van de zomer, onder schaduwen en regen van de herfst en terwijl het buiten een witte wereld was? Zal ik later blijven denken aan het tafeltje waarop...

Op de dag waarop opnieuw onregelmatigheden in haar borst waren aangetroffen, had zij een groot, wijnrood kussen aangeschaft voor negenenveertig euro voor Binky, haar enige kameraad. Het was een koninklijk kussen en Binky lag er pontificaal op, als een vorst, met uitgestrekte poten. Zijn vacht...

...ons appartementencomplex in het trapportaal tot vervreemding en afschuw heeft geleid....Op de bovenste verdieping bevindt zich een uitnodigende plaquette naast de voordeur met de tekst: "Welcome to our home" Ongetwijfeld is de woning ingericht met lieflijke, kunstzinnige voorwerpjes, maar de deur...

...zijn die hulpeloos en vertwijfeld vragen om aandacht, om een hand in de hunne, om een metgezel op de trieste en uitzichtloze weg die zij bewandelen, om een metgezel in het land van de kindsheid en vervreemding waarin zij nu onbestemd ronddolen. En mededogen en vertedering bezetten je hart om de...

...om een metgezel in het land van de kindsheid en vervreemding waarin zij nu onbestemd ronddolen. En mededogen en vertedering bezetten je hart om de "ongehoorde" roep van de ouderdom, om jouw vader en moeder, eens zo krachtig en vitaal, nu hulpeloos en als kinderen met vragende ogen en...

Het is de tijd van al te prille, pas verworven en al te snel weer uitdovende liefdes en van het daaropvolgende liefdesverdriet, de tijd van feesten en beesten, van vossen en blokken, het is de studententijd waarnaar zo is uitgezien. Bij de bushalte staan groepen jongeren. De blue jeans...

De zon speelt een frivool spel met licht en schaduw en werpt warrelende, wervelende vlekken over de rustieke houten tafels en banken die daar staan opgesteld, vlakbij de oude Kloosterkerk waar de paters een restaurant hebben ingericht; een tafereel dat spreekt tot mijn verbeelding. De dames en...

Ik ben op de Afdeling "Short Stay" van het St. Elisabeth Ziekenhuis. Hulpeloos en kwetsbaar, met bebloede lippen, ligt daar mijn vriend, en hij huilt. Inderdaad heeft hij zijn ondergebit, dat groenachtig was uitgeslagen en meters in de rondte zijn stank verspreidde, onder narcose laten...

(voor Joël Lehtonen (1881 - 1934)) Je bent geboren op 27 november 1881 op de Harju boerderij in Haukiniemi. Jouw mentaal zwakke moeder was Karoliina Heikarainen, die jou na zes maanden op een veiling verkocht. De laatste kinderveiling in Finland was in 1935. Deze kinderen waren slaven, die...

...en doodsangst?) Mensenmenigten krioelen door elkaar heen op straten, op pleinen, in bussen en treinen. De onderlinge vervreemding heerst. Ieder mens die we afwijzen vormt een kapitaal dat we vernietigen.....

geinspireerd op de vreemdeling van sartre Vroeger wist foppe het al. Ik ben anders en ik ben op mezelf maar doe erg mijn best. Hij wilde niet werken maar wel leren. Hij ontmoette ook vrouwen maar dat lukte niet al te best. Op een dag was het zo ver hij verhuisde en dat zou hem meerdere malen...

...zelf, die ons helpen als wij weet van hen hebben. Bron: Rudolf Steiner – Eenzaamheid en vervreemding – GA 168 – Zürich 10 oktober 1916

...van leven afgegeven dat de voortschrijdende vervreemding niet kon stoppen; ik was in werelden geweest, ver buiten hun bereik, waarvan zij geen weet hadden, geen besef, geen kennis; werelden te midden van de andere miljarden universa waarin het mensenhart kan verkeren en nooit meer zou ik hen...

Nooit had hij de blauwe meren bij Luzern en Genève gezien, maar hij had zich een voorstelling gemaakt van het paradijselijke en etherische blauw: het staalblauw van de berghellingen, het donkerblauw van de rimpelende wateroppervlakten en het milde blauw van de alles overkoepelende, oneindige...

Ik kwam mank aanlopen, zag je met je hoofd op je armen liggen, in het restaurant van het ziekenhuis, op tafel. Ik had toen al moeten voelen, welke wending deze ontmoeting zou nemen, maar voelen begint steeds meer van mij te vervreemden. Of ik van gevoel. Er ligt in ieder geval een waas van...

...moment word je opa/oma..oeps, je wordt oud! Vervreemding van man/vrouw, dus góed kijken naar wat er nog mogelijk is.. Intussen gaat de zandloper verder.. Man/vrouw wordt ziek, ernstig ziek, en nu? Verzorgen, of naar een verzorgingshuis sturen? Hij/zij, is me tóch wel...

...Hij probeerde gedichten te schrijven over die vervreemding. De warmte van de lust en de koude van de eenzaamheid wanneer zijn lieve Emma weer op zakenreis was. Deze situatie kon niet blijven bestaan. Bjarne Gosse moest er met iemand over gaan praten. Hij kreeg steeds meer het gevoel dat hij...

...naar de zware doem van oorlog en mensenhaat en vervreemding. Oorlog is niet weg te zappen naar een martelwerktuigenmuseum, evenmin naar sprookjesland. Verbitterd keek hij om zich heen en hij weerspiegelde de alomtegenwoordige gebrokenheid. Maar in zijn bevlogen hang naar eenheid verloor hij...

Vele verhalen later, en met een natte kus van de oude zwerver op mijn bezwete voorhoofd, keer ik, enigszins ontdaan door de terugtrekkende zon, terug naar mijn woning die niet ver van het park is te vinden door de rozenstruik met gele rozen die naast de deur groeit. Ik heb de taal van de goot...

...tot geen voldoening voor de geest, en leidt tot vervreemding van zichzelf. Kunstmatige intelligentie, algoritmes is de nieuwe wereld. Een mechanisme dat vorm geeft aan ons denken en gedrag. Camera's die overal hangen en ons gedrag bestuderen. Een nieuwe digitale samenleving komt op ons af....

...de beste schuilplaatsen, maar ook de totale vervreemding, het eindeloos verdwalen in zijn verzonnen, grappige maskeraden, zonder ooit nog te kunnen ontsnappen aan dit dichtgemetselde spookhuis. En dan in het hart van de verschoven hooiberg greep hij in de binnenzak van zijn louche colbert...

Op mijn bureau staat een foto in een lijst, voorstellende een zandkleurig stenen standbeeld uit de dertiger jaren van een moeder met twee kinderen. Het beeld bekroont een brug in Den Haag, waarover dag en nacht onafgebroken een intensieve verkeersstroom haar weg zoekt naar andere delen van de...

"Kom in de kerk" heet het uitnodigend op een groot banier in het voorportaal van het neogotische bouwwerk waarvan de klokken al even uitnodigend hebben geklonken en dat met al haar plaatsvervangende allure de provinciestad toch niet kan voorzien van een "echte kathedraal". In de mist van mijn...

Op mijn bureau staat een foto in een lijst, voorstellende een zandkleurig stenen standbeeld uit de dertiger jaren van een moeder met twee kinderen. Het beeld bekroont een brug in Den Haag, waarover dag en nacht onafgebroken een intensieve verkeersstroom haar weg zoekt naar andere delen van de...