Alle inzendingen over welwillendheid

Van 1890 tot 1897 was Steiner medewerker van het Goethe-archief in Weimar. Directeur was daar Bernard Suphan (1845-1911). Over hem schrijft Steiner in Mijn Levensweg het volgende: Toen ik in Weimar kwam en in nauwer contact trad met Bernard Suphan, was hij een man die persoonlijk zwaar...

De kersttijd naderde en mevrouw Van Keulen, die mij gaandeweg, in de tweeënhalf jaar van onze geregelde ontmoetingen tot een "moeder" dan wel tot een vriendin was geworden, had voorzichtig te kennen gegeven dat zij uitzag naar een "gezel" in de vorm van een weliswaar levenloze, maar toch...

Binnenkort is het nieuws. ‘Televisies worden alleen nog gemaakt zonder teletekst’. Ik zie het bericht al staan op nu.nl of in de krant. Persoonlijk bereid ik me er op voor. Want ik zou teletekst missen. Het kan bijna ook niet anders gaan. Een medium, volledig achterhaald. De teletekst app is...

Onlangs ging ik met het spoor terug naar Gouda. Door werkzaamheden aan de rails was de heenreis al behoorlijk irritant, want ik moest een groot deel met de metro richting Amsterdam-Centraal. Dat was behoorlijk lastig, omdat mijn Kruidvat-dagkaart niet reageerde op de poortjes van de metro, dus...

Het was koud ijskoud net voor nieuwjaar dat ik hem terugzag hij zag er vaal uit zijn huid was grijs maar hij was in volle moed. Ik kwam net de krak in de korte koepoortstraat uit toen ik hem ontmoete. IK had wat spulletjes gekocht voor het Nieuwjaarsfeestje samen met mijn broer. Het was een van de...

Alle kranten hebben inmiddels een foto van de gesluierde koningin geplaatst, hoewel gesluierd, ze droeg slechts een doorzichtige voile over een brede hoed, waardoor haar hoofdhaar voor een deel gewoon zichtbaar bleef. Ook bij Maxima bleef een voorhoofdstoefje zichtbaar, maar daar reppen de...

Een bejaarde buurvrouw gaf ons, kinderen nog, eens een boek cadeau, nog uit haar eigen jeugd, met als titel: "Het vrolijke freuletje". Daarin wordt verhaald over vrolijke "bakvissen" die zich door hun minnaars laten ophalen in vandaag de dag gedateerde auto's, die tennissen en snoepen van...

Een bejaarde buurvrouw gaf ons, kinderen nog, eens het boek cadeau, nog uit haar eigen jeugd, met de titel: "Het vrolijke freuletje." Daarin wordt verhaald over vrolijke "bakvissen" die zich door hun minnaars laten ophalen in vandaag de dag gedateerde auto's, die tennissen en snoepen van...

Deze column is een voorpublicatie uit mijn eerste boek. Niet helemaal, doch geschikt gemaakt voor dit doel. Het is verboden om voor je tachtigste jaar te sterven. Voor straf stoppen ze je in een houten kist, gooien je in een kuil en er wordt aarde over je heen gestort. Je kunt ook verbrand...

Toen ze hem voor het eerst zag- hij stond in het tuincentrum mooi te zijn- werd ze overvallen door nooit eerder gekende gevoelens. Ze moest en zou hem hebben. Ze hoorden bij elkaar. Het was dat zekere weten wat je overvalt wanneer je een soulmate of de ware liefde ontmoet. Ze was wanhopig toen...

De Vincent-Shop is een gezellige winkel met een binnenplaats die ligt in de schaduw en als het ware onder de bescherming van de majestueuze, neogotische gewelven van de Heuvelse Kerk. Op een dag, begin oktober, snuffelen er diverse armoedzaaiers rond tussen de kledingrekken, terwijl een sfeer van...

Gedachteloos hap ik mijn banaan naar binnen. Shit, weer niet mindful gegeten. Gisteren had ik de tweede bijeenkomst van de training mindfulness. Naast iedere dag mediteren, horen hier ook opdrachten bij. Eet eens mindful je fruit. ‘Mondvolnes’ grapt man. Wat is dat mama, mindfulness? Nou,...

...of Weerloos? Wilskracht of Weekheid? Welwillendheid of Wraak? Woorden of Daden? Waakzaamheid of Wolligheid? Wakker of Warrig? Willekeur of Rechtvaardigheid? Wanorde of Wetmatigheid? Welke van de twee opties die gedicteerd worden door de oude, primitieve programmering van onze...

Je hebt van die mensen, die langskomen onder het mom van ‘gezellig koffiedrinken.’ Je wéét wel dat ze handelen in diverse financiële zaken, hebt ze trouwens al gesteund door één of ander abonnement aan te nemen. Toch hoop je, dat ze deze keer aanbellen voor die ’bewuste’ tas koffie en...

'Kijk, hier, zie je die haarscheurtjes. Dat betekent dat ie lekt.' J.Steur, van Steur Caravans uit Volendam, tikt met een pootje van zijn Ray Ban  tegen de voorkant van ons huis op wielen en trekt een mismoedig gezicht. Als hij zich bukt om ook de bodem van een negatief oordeel te voorzien,...

Sobelair is failliet. Alweer honderden mensen die hun baan in de luchtvaart sector verloren. Het ter ziele gaan van onze nationale luchtvaartmaatschappij Sabena zindert nog na, en hier volgt alweer een nieuwe kaakslag voor al wie zijn brood verdient in het vliegwezen. Voor sommige mensen is het de...

(Een electronische discussie) A: Nou, laten we weer eens een onderwerpje aansnijden. Goethe: "Elk woord dat wordt uitgesproken, roept het denkbeeld van zijn tegendeel op." Dat is volgens mij heel vaak het struikelblok in discussies. B: Helemaal met jou en G. eens. Met de meeste mensen is...

(voor Stefan Zweig (1881 - 1942)) Je bent geboren op 28 november 1881 in Wenen, in een gegoede, Joodse familie, die niet religieus was. Je vader Moritz Zweig was een rijke textielfabrikant en je moeder Ida Brettauer was de dochter van een bankiersfamilie. Je broer heette Alfred. Je studeerde...

Mocht u, geachte lezer, de kop en deze zin kunnen lezen, dan heeft de redactie het aangedurfd mij op eigen risico een ervaring te laten ondergaan. Dit houdt in, dat ik voor het eerst de stoute schaatsen mocht aantrekken, me op het gladde ijs mocht begeven en eens een column proberen te schrijven....

Letterlijk in de hogere regionen, door een flink aantal trappen die wij, mijn zoon en ik, moesten beklimmen, om de ambtenaar die boven op ons stond te wachten en ons was toegewezen in de sociale dienst te bereiken. Ik was één keer eerder op deze verheven beveiligde plaats geweest. Dat was voor...

De man kwam weer bij. Hij lag gewoon nog tussen de paardenbloemblaadjes. Over zijn hele lichaam voelde hij opeens een hevig gekriebel. Maar het was geen mug! Nee, drie duizendpoten kronkelden zich om hem heen en hielden hem stevig vast! De schilder kneep zijn ogen dicht van afschuw. Maar wat was...

Met regelmaat bekeek ik het commerciële voetbalpraatprogramma van Derksen en Gijp en consorten. Hard gewerkt overdag. ’s Avonds met chips voor de praatbuis met verstand op 0. Wilfred Genee wist – onder zijn niveau werkend - op een slimme manier de boel telkenmale over steeds dezelfde...

Flarden van opgewonden lust trokken vanuit mijn kruin naar mijn tenen. De ruimte die tevoren nog heel gewoon had geleken was nu betoverd in een inspirerend decor van een zwoele waterval die de midzomernacht had uitgekozen om in al zijn pracht te glinsteren en zijn koele watergordijn te laten...

(voor Katherine Philips (1632 - 1664)) Je bent geboren op 1 januari 1632 in Londen. Je vader John Fowler was een presbyteriaanse handelaar in Bucklersburg, Londen. Voor je vijfde had je al de hele bijbel gelezen. Van je achtste tot je dertiende zat je op een kostschool, waar je uitblonk in...

De Kerstboom optuigen Hallo, ik ben Ernst, ik ben 41 jaar en mijn vrouw Aldith is 36. We hebben twee kinderen, een zoon van 14 en een dochter van 15. Mijn vrouw en ik zijn niet bijzonder mooie mensen, heel gewoon, we zijn wat we beschouwen als normaal en we houden zielsveel van elkaar. Het is...

Ik laat me in wanhoop op de grond zakken tot ik op mijn knieën lig voor onze keukendeur en kijk Maarten door het raam smekend aan. Maarten kijkt terug met een blik zonder notie van zijn hoofdrol in dit drama. Hij glimlacht even geruststellend naar me en wijst naar zijn rode laarzen. ‘Kijk...

Bij de gevatte lolbroek Jeroen Pauw zat onlangs (20 okt. '15) de spreekbuis van Pegida-Nederland aan zijn democratische gesprekstafel. Zoveel mogelijk met elkaar in gesprek blijven, is inderdaad dé manier om misverstanden uit de weg te ruimen. En daarmee moet je juist de extremisten niet...

In het kabouterdorp van de Efteling kennen we allemaal de visser, de wasvrouw en Riedeltje, de muziekkabouter in de holle boom. Dan is er nog die grote, gezellige kabouterkamer. Daar liggen twee dwergen heerlijk te slapen in hun bed. Aan de tafel zit één zo'n mannetje te lezen, terwijl een...

...nog twee of drie keer werd toegestaan totdat hun welwillendheid zijn grenzen had bereikt. Op het terras van die tuin hadden we thee gedronken, terwijl de zon stralend scheen. Vlak voor me stond op een laag tafeltje een schaal met zoute pinda’s, die voortdurend werd bijgevuld. Ruim vijfenveertig...

Iemand zonder benen “Een criticus is iemand zonder benen, die de wereld wil leren lopen,” las ik in een academische agenda, toen ik zelf net een half jaar vrijwel dagelijks dagbladkritieken schreef over klassieke muziek, en ik, letterlijk aan de vooravond stond van mijn avontuur, zoals...