Inloggen
voeg je column toe

Columns

Verplicht oud worden

Deze column is een voorpublicatie uit mijn eerste boek. Niet helemaal, doch geschikt gemaakt voor dit doel. Het is verboden om voor je tachtigste jaar te sterven.
Voor straf stoppen ze je in een houten kist, gooien je in een kuil en er wordt aarde over je heen gestort. Je kunt ook verbrand worden.
Boven word je ook niet mals aangepakt. Je wordt 1000 jaar voor de televisie geplaatst en je moet kijken naar de favoriete tv-programma's van de gemiddelde Hollander. Als je geluk hebt zitten er nog programma's van Lou van Burg en Kees Schilperoort tussen. In hun tijd verguisd als het dieptepunt van slechte smaak.
Thans blijken het culturele giganten te zijn geweest als je kijkt naar de programma's van nu.

De overheid spant zich ook in om je oud te laten worden. Het roken wordt je onmogelijk gemaakt. Troost in de alcohol zoeken mag ook niet.
Lekker eten is verboden, terwijl het ongeluk wil, dat alles wat lekker is ook het dik worden bevordert. Dus streng verboden! Wat lekker smaakt is altijd ongezond.

Om te voorkomen dat je een hartinfarct krijgt van ergernis moedigt de regering je aan om maar veel te bewegen, dat wekt stoffen in je lichaam op waar je vrolijk van wordt.
Seks zonder condoom met een partner, die je voor het eerst ontmoet, is levensgevaarlijk. Altijd met condooms gewapend de deur uit. Die dolle vrouwen van tegenwoordig hebben je zo in bed. De mannen mogen niet meer flirten. Dat hebben de feministen verboden. De vrouwen jagen nu op mannen. Laatst zag ik een gillende grijsaard weggevooerd worden door een vrouwelijke tiener. Toen ik vroeg waar dat voor nodig was, vroeg ze eerst of ik een ram voor mijn kop wilde, vervolgens deelde het kind mij mee, dat haar lievelingspop kapot was en zij nu eenmaal alleen seks met oude mannen wilde. Ik moest opdonderen, met mijn zeventig jaar was ik nog te jong.

Inmiddels vragen mijn lezers zich af waarom het verplicht is om de leeftijd van Methusalem te bereiken. Die vraag is makkelijk te beantwoorden: hoe ouder je bent hoe meer kwalen je hebt. Nooit kan er een echt genezen worden. Maar er zijn altijd pillen of andere middelen om je in leven te houden. Daardoor floreert de farmaceutische industrie en floreren de toeleveranciers. Specialisten verdienen goud. De fabrikanten van rollators en scootmobielen pikken complete bossen graan mee.
De mafketels die er hun beroep van hebben gemaakt om spelletjes met bejaarden te doen hebben ook een goed baantje. De lui in de verzorgende beroepen, die door hun onpraktische idealisme of door domheid nooit aan werk zouden komen, worden nu vereerd om hun inzet voor de medemens. Dat 'zware' werk voor zo weinig geld, je bent een held.
Vrijwilligers zijn nu ook goede welwillende burgers. Als zij dat werk niet hadden vormden ze gangs met lotgenoten, een mens moet toch wat.
Omdat er zoveel mensen oud worden en van hun zuur verdiende pensioen ook nog veel belasting betalen en veel geld uitgeven om 'leuke' dingen te doen blijft de economie nog draaien.
Bovendien zijn de ouderen prima zondebokken, die veel geld kosten, volgens de leugenaars in de regering.

Aan de crisis wijd ik misschien nog wel eens een hele column.
Voorlopig stel ik dat het de schuld is van politici, die om kiezers te winnen veel te dure voorzieningen verstrekten, als er geen geld genoeg was dan maar lenen, net zo lang tot de rente zo hoog werd, dat zelfs die niet meer betaald kon worden. Veel louche scharrelaars worden nu schatrijk. Je gapt gewoon een paar jaar flink wat pensioen van de ouderen en het komt weer in orde.

We leven in een paradijs voor speculanten.
Nederland schept op dat het hier niet zo erg is. Als we geen aardgas hadden waren we al jaren geleden een derdewereldland geweest.

Denk aan mijn eerste boek: 'Als ik me ophang breekt het touw'.
Site www.uitgeverijdebrouwerij.nl

Schrijver: Eelt, 26 november 2011


Geplaatst in de categorie: humor

1.9 met 9 stemmen 358



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
An Terlouw
Datum:
27 november 2011
Email:
an.terlouwcasema.nl
Eelt wat een giga column, in één adem uitgelezen en wat een herkenning!
Ik wacht met spanning op de volgende!
Naam:
Albé
Datum:
26 november 2011
Weer een scherpe die voor velen herkenbaar is, ga door, genieten mag dus verwacht ik je volgende en hoop op weer een mooie!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)