Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Tragisch tekortgekomen

(voor Katherine Philips (1632 - 1664))

Je bent geboren op 1 januari 1632 in Londen. Je vader John Fowler was een presbyteriaanse handelaar in Bucklersburg, Londen. Voor je vijfde had je al de hele bijbel gelezen. Van je achtste tot je dertiende zat je op een kostschool, waar je uitblonk in diverse talen en waar je in een dichtersgroep begon met het schrijven van gedichten.

Je verliet de beknellende, presbyteriaanse levensstijl, zowel religieus als politiek. Je werd een groot aanhanger van de koning en zijn visie op het kerkleven.
Op je zestiende trouwde je met James Philips, een parlementariër uit Wales, die vierenvijftig was en eigenaar van een rijk landgoed, wat natuurlijk winst was. Je las Franse, romantische boeken en de toneelspelen van Cavalier, waar je koosnaampjes uit plukte, die je gaf aan je vrienden van de Vereniging van de Vriendschap, die je hebt opgericht. Deze vereniging was gebaseerd op de neoplatonische omgang, wat door Henrietta Maria, de Franse vrouw van Charles de Eerste, was meegenomen van het vaste continent. De leden kregen allemaal een naam uit de pastorale romances van Cavalier's drama's. Je was als voorzitter humoristisch, elegant en scherpzinnig. De idealen werden realistisch en met strenge beproevingen getoetst, want de platonische liefde moest verdedigd worden. De platonische beginselen werden uitgewerkt in de literaire werkstukken, terwijl jij als rolmodel fungeerde. De leden volgden jouw voorbeeld en je genoot een groot aanzien bij hen. Jij werd Orinda, je man heette Antenor, Sir Charles Cotterel was Poliarchus. Jij was hun apostel van de vriendschap en ze droegen je op handen. Voor hen was jij de ideale schrijfster; deugdzaam, welwillend en bovendien kuis.
In je poëzie sprak je vol lof over de verfijnde, subtiele genoegens van de platonische liefde. De geestelijke Jeremy Taylor (1613 - 1667) eerde je met een werkstuk over de vriendschap. Je was onweerstaanbaar mooi voor de mannelijke leden, maar ze mochten niet aan je komen, alleen maar kijken naar bijvoorbeeld je flinke boezem, wat ze tot weergaloze fans maakte.

Jeremy was getrouwd met Joanna Brydges, een dochter van Karel de Eerste, en ze kregen twee dochters. Je royalistische hart klopte verwend. Dan was er Abraham Cowley (1618 - 1667), een belangrijke dichter, Henry Vaughhan (1621 - 1695), schrijver/arts/metafysische dichter, Wentworth Dillon, de vierde graaf van Roscommon (1630 - 1685), een Ierse dichter, Richard Boyle, de eerste graaf van Burlington (1612 - 1698), cavalier en in het kasteel Skipton (in 1090 gebouwd door baron Robert de Romille) getrouwd met Lady Elizabeth Clifford. Ze kregen zes kinderen.
Je man woonde aan de kust van Wales en jij grotendeels in Londen.
De Vriendschapsvereniging bestond voornamelijk uit vrouwen. Vriendschap leidt tot zelfinzicht en ware levenskunst. Geestelijk was je zeker lesbisch, want je hield zielsveel van enkele vrouwen, in wie je zielsverwantschap vond, zoals bij Anne Owen (Lucasia), met wie je tien jaar een lesbische relatie had. Je had ook liefdesaffaires met Mary Awbrey (Rosania) en Elizabeth Boyle (Celimena), de vrouw van graaf Richard. Je moest rationeel gezien niets van de lichamelijke liefde hebben, want dat zou mensen zichzelf doen verliezen en zichzelf gevangen zetten.

Op je dertigste ging je naar Dublin om geld te innen voor enkele landgoederen. Je vertaalde 'La Mort de Pompée' van Pierre Corneille, dat gepubliceerd werd en opgevoerd in het Smock Alley Theatre. Het was de eerste, berijmde vertaling van een Frans tragedie in het Engels en ook het eerste van een vrouw wat op een groot podium werd uitgevoerd.
Met James kreeg je twee kinderen, waarvan één Katharine heette, die met Lewis in Boulston trouwde.

In 1664 verscheen je 'Poems by the incomparable Mrs. K.P.', maar je vond de uitvoering ronduit slecht en dus is het uit de handel genomen. In 1667 verzorgde Sir Charles Cotterell een betere uitvoering. Je hele wezen hield van je lesbische vriendinnen, zozeer dat het pijn deed. Bijna tot geheel masochistisch, want door je puriteinse, lichaamsonvriendelijke opvoeding en de preutse, hypocriete tijdsgeest heb je het fysieke aspect van je vrouwenliefde zwaar onderdrukt, terwijl liefdevolle (tantristische) seks dezelfde schone, zielsdiepe, verlichtende, ideale vervullingen in zich heeft. Indien je jezelf had bevrijd van je door de maatschappij opgelegde beknellingen en ascese, dan had je na ondervinding net zo lyrisch gesproken over het seksueel genot met de eigen sekse. Concreet gezien ben je daardoor veel tekort gekomen, maar ik weet natuurlijk niet wat jij in het verborgene desondanks hebt genoten. Ik hoop het voor je. Een extreme zelfverstikking is bijna ondenkbaar, maar ze hebben je veel ontnomen.

In maart 1664 ging je naar Londen met een onvoltooide vertaling van Corneille's 'Horace'. Op 22 juni overleed je aan de pokken. Slechts tweeëndertig jaar.

Schrijver: Joanan Rutgers, 26 september 2012


Geplaatst in de categorie: literatuur

0.2 met 5 stemmen 807



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)