Alle inzendingen over woemi

...Volgend jaar fietsen we naar Santiago. Hans met zijn Frida, ik moet nog even wat verzinnen om Woemi. Langzaamaan begint het buiten donker te worden.

...het 'kom even biertje drinken' net zo. Ook Woemi is vertrokken, op naar haar jongen. Ze heeft me nog geholpen met de afwas en als dank heb ik haar tasje gevuld met alle overgebleven eten en drinken. Liever had ze met me het bed ingewijd. Ik niet. Geen puf. Nu staar ik uit het raam. Tegenover...

...genoeg van dat fietsen. 'Ik weet het niet Woemi, omdat ik het moet'. Verzamelen en weggooien, herinneren en vergeten, naar Brabant en naar huis, een eeuwige cadans, eb en vloed, een nooit eindigende copulatie. Naast me spurt de jongen naar een denkbeeldige meet, precies daar waar de...

...soms de spijt. Als het weer eens klote was met Woemi bijvoorbeeld. Of zomaar, als ik hazen of een ooievaar zag in de wei die het huis scheidt van de snelweg. Als ik op de bank zit, de tv tettert, sport, sport en nog eens sport en zij tuttelt in de keuken. Dan. Maar vooral als we samen fietsen....

...geen Tirza meer, er is geen moord. Straks komt Woemi. Ze heeft me vergeven, wil het weer opnieuw proberen. ‘Wat ben je toch een rare’ zegt ze. Dezelfde woorden als Tirza. Ik heb haar verteld dat ik er nu echt voor wil gaan. Maar ook van die spanning die ik voel in mijn lichaam, dat intense...

...door de beroemdste goal die geen goal was, met Woemi was ik verliefd geworden op de mooie blonde god die Haller heette. Geen idee waarom ik die onzin altijd nog weet en belangrijke dingen, zoals de plek waar je je sleutels of je geld hebt gelaten kwijt bent. Geen idee ook waarom ik me een paar...

...als je er ook zelf een beetje in gelooft. Woemi moet het altijd geweten hebben, realiseer ik me. En gezwegen als het graf. Omdat ze tegelijk inzag dat het nooit wat worden kon tussen ons. Ik, de eeuwige student met de gedeukte Suzuki Wagon van zijn bijna overleden grootmoeder kon het...

...ze beleefde het alsof ze in de film zat. Woemi kan er kwaad op worden, op dat soort uitspraken en dat soort denken. Dat je eerst pijn moet voelen, moet zweten, huilen, van vermoeidheid zowat om moet vallen om het gevoel te hebben echt te leven, ze beschouwt me als een soort veredeld...

...eigenlijk, ik moet nog rijden en werken. Nachtdienst. Ik ben laat. Te laat eigenlijk. Het is rustig op de weg. Ik denk aan Woemi, ik denk aan Mischa. Meine Frau, meine Frau. En voor een keer druk ik het gaspedaal niet te diep in.

...zeggen. Over een week misschien, dame. Nou vooruit dan, vanavond. Ach, waarom ook niet nu? ‘Gaat het een beetje alleen daar Woemi? Zet alweer koers naar het Hoge Noorden, lieve.‘ Nog een dag of vijf. Dan lig ik weer in haar armen.

...naar dat stomme voetbal te kijken. Dan sms't Woemi: 'biertje?' 'Er is wel voetbal' sms ik terug. 'Geeft niet' 'Samen kijken?' 'K'. Dat betekent: ok, zit niet zo te zieken en schiet nou maar op. Ik pak mijn fiets en trap terug, naar boven zoals ze dat zo plastisch noemt. Er is...

... De thee is helder en licht en ruikt heerlijk. Maar dat rode fruit. ‘Nee, die zijn voor Charlotte‘. Dan schuift ze het bakje naar Woemi toe. En het is alsof ze zegt: ‘Neemt, eet, dit is mijn lichaam, dat voor u gegeven wordt: doet dit tot mijn gedachtenis‘.

...en haast niet te krijgen in die tijd, maar voor Woemi kon alles. De zon speelde door de laatste bladeren met haar haar, haar gezicht. Ze ademde onmerkbaar, oppervlakkig, even dachten ze dat ze al dood was. Dat gebeurde pas twee dagen later, in het ziekenhuis, zoals het hoort, aan het infuus en al...

...je verlangt weer naar het gemopper en gefit van Woemi over mijn haar, mijn kleren, mijn drankgebruik en eeuwige latentie. Zo heeft elk nadeel zijn voordeel. Voor een uit Syrië of god mag weten waar afkomstige vluchteling is zijn beheersing van de Nederlandse taal indrukwekkend realiseer ik...

...ze nog altijd mee, ook al was ze niet uit zijn vlees en bloed. Woemi, mijn Woemi.

...mannen, ook al zijn ze netjes geschoren. Ook Woemi proeft het ongetwijfeld onbedoelde dedain waarmee Linda zich uitlaat over de bezigheden van haar soortgenoten in de lagere klasse. Daar is nooit het beste uitgehaald, die zijn nooit verder gekomen dan VMBO-t en zijn afgehaakt zodra er...

...eens in de week wandel ik een rondje Haarlem met Woemi. Behalve de jongen zien we niemand meer, ik hou me aan de anderhalve meter. Mijd drukke plekken. Laat mijn schoonvader zitten in zijn veilige huisje, zoals het hoort. Ik sputter tegen. ‘Ik houd me heel goed aan de regels, Rutte zou trots op...

...zijn is niet leuk. ‘En nu is het genoeg' Woemi heeft gelijk. De huisarts moet het maar oplossen. Of anders de internist. Ik zal we wel weer lek laten prikken. Met lepeltjes in de pot roeren om ontlasting op te vangen. Ik zal de vereniging maar weer eens bellen. ‘Meer pillen, meneer, en...

...pizza maar witlof met ham en kaas heeft Woemi beslist. Van jongen naar man in pak, naar een man die zijn verantwoordelijkheden kent en neemt, een gezin kan onderhouden en omkijkt naar zijn oude zieke moedertje. En witlof als marker op die weg. Weg met Kaas. Vanaf nu wil ik onzichtbaar...

...heb gezwommen met een zeehond’ sms ik Woemi. ‘Wanneer kom je nu eens?’ is haar gortdroge antwoord. Ze gelooft er duidelijk geen snars van. Maar vannacht zal ik in een rustig uurtje eens even googlelen langevelderslag en zeehond, wedden dat ik een hit scoor? Goed, ik kom al....

...kan er rustig nog wel een keertje bij. Vind Woemi bij Cohen. Smaken verschillen. Inmiddels ben ik het wel gewend. Verlang ik er stiekem zelfs een beetje naar. Dat, als ik thuiskom zijn sonore stem hoor brommen. What would the world seem to me if I din't have your love. Ik moet die film...

...met kinderen, luchtbedjes, vakantieboeken en andere zooi met de meute mee naar Italië te rijden. ‘s Avonds laat, als het kleine spul eindelijk ligt, kijkt hij met zijn Woemi naar de sterren.. Dan begint hij zomaar te zingen: ‘Alles leeft onder dezelfde sterren. Een huis, een hemelboog,...

...en werkelijkheid zijn niet altijd hetzelfde. Woemi plukt haar nog net op tijd uit de lift. Even een luchtje scheppen. ‘Het is goed zo’ zegt ze als hij zijn ogen sluit, en ‘bedankt’ Dat zegt ook die man van 4: ‘Bedankt’, als ik hem de hand schud, en hij zich gedwee laat meenemen...

... Nog even nadenken. Over mijn schouder leest Woemi mee. Erg onder de indruk is ze niet. ‘Je oma had gelijk, je had dominee moeten worden’, zegt ze. Laten we maar een stukje gaan fietsen, en zwemmen in het Wed. ‘Als het maar niet weer honderd kilometer is’, zegt ze. ‘Ok’, beloof...

...maar twee dagen. En wat moet ik zeggen. Tegen Woemi, als ze me naar zich toetrekt en tot zich neemt. Graag had ik kinderen verwekt in haar schoot. Maar ze vind zichzelf er nu al te oud voor. Tegen Mischa, met haar bedroefde blik die me smeekt: ‘Ga niet weg, blijf bij me, laat me niet alleen,...

...nam ik hem mee, toen het over was, met Woemi. Als ik zat te huilen op de bank sprong hij bij me op schoot en begon me zachtjes met zijn voorpootjes te kneden. Alsof hij me troosten wilde. Onzin natuurlijk, het was maar een domme kat. Gedachtenloos speel ik met het haar van de...

...er prachtig bij’ schrijf ik, en ik vraag of ze weer eens belt. En ik stuur een sms naar Woemi. ‘Ik kom eraan. Fiets je mee?’

...zou er geen leven in kunnen krijgen vandaag. Woemi ja. Ze vond maar niks. ‘ Waarom moet het nou, juist in onze dagen?’ Als ik uitleg waarom het moet, juist nu, als ik wil beginnen over volle agenda’s en uitgelezen weer, blijft ze mokken. ‘ Mannen, dat zijn autisten ‘ Misschien...

...met mij heeft ze een nieuw karretje gekocht. Woemi is wat gereserveerder. Voor haar hoeft het nooit zo lang, zo hoog of zo ver. Maar zo'n dagje uit op kosten van de baas wil ze wel. 'Je kan er tenslotte nog wat van leren' lacht ze. Goed dan, genoeg gesomberd en gerookt. Tijd voor de...

...foto's uit de oude doos van de vader van mijn Woemi. Maar toch. Die verhalen over de Oekraïne, over feesten met heel erg foute en een beetje minder erg foute presidenten, ministers en ander tuig. Over zuipfestijnen, mooie wijven, mooi ja, maar geen een zo mooi als zijn Nicky, de koningin van...