Alle inzendingen van danny cant

Snappen jullie deze wereld nog? Ik soms helemaal niet meer. Het lijkt alsof de mensen steeds minder met elkaar kunnen opschieten, niemand besteedt nog aandacht aan zijn medemens, denkt enkel nog aan zichzelf, is zo vlug gefrustreerd en heeft op alles en nog wat kritiek en commentaar. De fout...

Vol schrik schiet ik in het holst van de nacht wakker, badend in het zweet, rillend. “Verdomme””, hoor ik me zeggen,”het is nog maar de vierde keer dat ik wakkerschiet.”Ik slaak een diepe zucht en besluit dat het geen enkele zin heeft om te proberen verder te slapen. Even proberen aan...

Voel de leegte in m’n kamer. Toch is er liefde daar. Ben ik aan het dromen, want het voelt zo raar. Strek m’n handen verlangend uit op zoek naar je warmte, maar er is niets, enkel de kou. Twijfel bekruipt me, ben ik dan toch niet wakker, je was toch gisteren hier? Wrijf me de ogen uit, alle...

Wat er nooit was, valt niet te missen! Een waarheid die er zijn mag en voor wie in ‘weelde’ leeft gaat die stelling ook nog op. Je leeft goed, niets tekort en familiaal zit alles op rozen. Gewoon, het voelt prima en verlangt dan ook geen ‘extraatjes’. Je hebt geen rijkdom, hoeft ook...

Akelig stil wordt het, stil als het woord “ongeneeslijk ziek” valt. Meestal goedbedoeld, vooral als het tussen echtparen gaat. Degene die de ziekte draagt, zwijgt in alle talen om de ander te sparen, en omgekeerd wordt er gezwegen omdat er niet teveel aan herinnerd zou worden. Om tranen in...

Het woord 'levenslang' heeft uiteenlopende betekenissen. Voor de ene is “levenslang” een lang leven, zonder de minste zorgen, pijn, ziektes of verdriet. Voor iemand anders is het soms een “levenslange” lijdenweg met ziektes, vol pijn en verdriet, geen enkele dag zonder zorgen, elke...

Dat is de vraag die je als ouder hoopt nooit te moeten horen uit de mond van je eigen kind. Maar helaas, het gebeurt maar al te vaak dat je geconfronteerd wordt met iets wat je helemaal niet verwacht, iets waarvan jij dacht dat het jouw kind nooit zou overkomen, iets waar je volkomen machteloos...

Vol schrik schiet ik in het holst van de nacht wakker, badend in het zweet, rillend. Verdomme, hoor ik me hardop zeggen, het is nog maar de vierde keer deze nacht dat ik wakkerschiet. Ik slaak een diepe zucht en besluit dat het geen enkele zin heeft om verder te slapen. Even niets denken, rustig...

Het ontwaken van een nieuwe dag, langzaam in dromen verglijden. Het gelach van spelende kinderen, af en toe een traantje als er zich eentje kwetst. Een vlinder die dansend van de ene bloem naar een andere walst. Gekwetter van ruziemakende mussen om de achteloos achtergelaten kruimeltjes van oud...

Is er een poort, waar de doden gaan? Zou er een weg zijn naar een volgend bestaan? Velen willen het geloven, klampen zich eraan vast, putten er soms de nodige moed uit, vinden er hun hoop. Maar… is dit alles niet tegen beter weten in? Is er nog een volgend bestaan? Is er nog wel leven na...

Kennen jullie ook dat gevoel? Kniehoog door een grasveld lopen dat bezaaid is met rode papavers. Een zonnetje dat juist genoeg warmte geeft om jou net niet in het zweet uit te laten barsten. Zintuigen op scherp, bemerken iets verder een dartel duootje, dansend naar gene bloem. ”...

Je zal maar regenschermen staan verkopen op de wekelijkse marktdag, terwijl de thermometer 30 graden aanwijst. Of even erg, proberen zonnebrillen aan de man (of vrouw) te brengen wanneer het pijpenstelen regent. Dat is zo van die dagen waarop je zegt, hoe is het in godsnaam mogelijk, waar ben ik...

Zou je, net als ik, willen toeven op de maan? Waar je elke morgen bij het ontwaken een luie blik kunt werpen op de hatelijkheden die onze aarde ontsieren. Ieder misbruik kunt bekogelen met rondslingerende keien, waarvan ik vrees dat er nooit genoeg zijn om het allemaal te raken. Het genot van...

Plagiaat, het is van alle tijden. Door jong of oud, en helemaal verdwijnen zal het wel nooit. Overal zijn er waarschuwingen tegen, staat duidelijk te lezen dat het strafbaar is. Maar go(e)d, vergeef het hen…. Zij weten immers niet wat zij doen…. Of wel? Misschien juist wel, maar dan… het...

Je kan heel goed zijn, zelfs de beste. Wat heb je eraan als het niet blijvend is? Je kan elke dag streven, wedijveren en groeien. Maar wat als dit vergankelijk zou zijn? Dat de groei van een site bewijst dat je beter dan anderen bent, zou ik niet zomaar durven stellen. Er al eens aan gedacht,...

Nationale sport nummer één, is in ons Belgen land nog steeds het ontduiken van belastingen. Onder welke vorm dan ook. Wat wij ook maar kunnen inbrengen als aftrekpost zullen wij niet laten. Lukt het niet, dan is het goed geprobeerd. Slaagt het wel, zoveel te beter. Op plaats twee komt zeker...

Veertig. Voor velen een mijlpaal in hun leven. Een schrikbeeld, en het moment waarop een tussenbalans wenselijk is. Het idee, dat de helft van je bestaan reeds voorbij of overschreden is, laat het angstzweet wel eens parelen. Je bent op een leeftijd gekomen, waar echtscheidingen méér regel...

Ze maken al eens het verwijt (of compliment), dat ik te zachtaardig ben. Niet hard genoeg om in agressieve bewoordingen, degelijk gefundeerde bevindingen neer te pennen. Laat staan columns. Raakt mij zoiets? Helemaal niet. Misschien is het wel ‘de kunst‘ om zo te schrijven. Weet ik...

Nee, het zijn niet de stralen die onze huid kunnen beschadigen welke ik bedoel. Ik wil het hier hebben over het jaarlijks schrikbeeld van menigeen. De trillende vingers, wanneer rond deze tijd van het jaar, de postbode jou ‘ de brief ’ overhandigt met deze schrikwekkende letters op. Het trillen...

Het was rond Valentijn, dat weet ik zeker. En geen haar aan mijn hoofd die dacht dat het zo een vaart zou lopen. Maar toch. Een paar mensen die ik leerde kennen hadden mij er al meermaals op gewezen dat ik wel goed was. ‘Ik had potentieel’, zoals zij het zo netjes stelden. Het vleide mij wel,...

Nog altijd hoor ik de woorden nazinderen. Die vernietigende woorden waarmee zij vertelde, dat het genoeg was geweest. Dat zij wou gaan. Dit is ondertussen al enkele jaren geleden, maar nog steeds voel ik de scherpte ervan, is de pijn niet volledig verdwenen. Er blijven teveel vragen...

Het internetwereldje waar velen hun meesterwerkjes posten is echt wel bekrompen. Dit is helemaal niet scheldend bedoeld, maar enkel, dat je overal, steeds weer dezelfde schrijvertjes tegenkomt. Op zich is dit helemaal niet slecht, maar op sites kan het al eens gebeuren dat er zo ’kliekjes’...

Och pardon, ik heb je niet zien binnenkomen, maar zou jij zo vriendelijk willen zijn om plaats te maken. Ik ben namelijk Verhaal, en dit hier is mijn persoonlijk stekje. Ik meen mij trouwens ook niet te herinneren, iemand als jou uitgenodigd te hebben! Ho, rustig maar Verhaal. Ik denk ook niet...

Ik wist dat ik het zou bekopen, maar heb het dan ook zelf gezocht. Er was amper speling, maar waarom was ik dan zo overmoedig om het te wagen. Ik heb er een klein fortuin aan gespendeerd, en zoals het er nu naar uitziet, zal het weggegooid geld zijn. Ik kan mijzelf wel verrot schoppen,...

Het geweeklaag van gescheiden vrouwen, die zich slecht bejegend voelen door de aanpak van hun ex neemt de laatste tijd zulke vormen aan dat ik mij genoodzaakt voel om daar enige nuances in aan te brengen. Net zo min als mannen de perfectie benaderen, zijn ook vrouwen verre van volmaakt. Het is...

Als iets goed is, waarom het niet gewoon zo laten. Aanvaard de beperkingen of leer ermee leven! Geef zachte stimulansen naar mogelijke aanpassingen op langere termijn, dat valt nog te pruimen. Maar loop niet zoals enkelen, om de haverklap te schreeuwen dat dit item ‘zus’, en weer een ander...

Goed veertig jaar. Zou ik de grens, die de ‘helft’ van mijn aardse bestaan markeert, al overschreden hebben? Het moment waarop de balans in tegengestelde richting over begint te hellen. Waar het aftellen niet te stoppen valt, steeds sneller lijkt te gaan. Of ben ik die grens al lengtes voorbij,...

Betreft behandeling dispuut. Na alles te hebben overlopen - de verdeelde meningen, het geruzie - kom ik tot de volgende conclusie. Een sanctie is op zijn plaats. Doch, niet in de mate die eerder vooropgesteld was. Getekend, ‘De meester’. Deze nota deed mij huiveren. Het leek de doodsteek...

Verbolgen was ik. Net nog niet beschaamd. Wat moest doorgaan voor een infovergadering ter uitbreiding van onze woonwijk, draaide gewoonweg uit op een verbale veroordeling van elke sociale huurder. Met in de eerste plaats, een vingerwijzing naar ons. Sociale huurders van het eerste...

Zouden zij televisie mogen kijken? Ik vrees van niet, maar mooie plaatjes zijn er genoeg te bewonderen in de Sixtijnse kapel. Alleen jammer dat ze al ingekleurd zijn. Nee, zich vervelen gaan die ongeveer honderdachtendertig Kardinalen duidelijk niet doen. Er zijn er méér, maar die zijn niet meer...