Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Raar België....175 jaar.

Nationale sport nummer één, is in ons Belgen land nog steeds het ontduiken van belastingen. Onder welke vorm dan ook. Wat wij ook maar kunnen inbrengen als aftrekpost zullen wij niet laten. Lukt het niet, dan is het goed geprobeerd. Slaagt het wel, zoveel te beter.

Op plaats twee komt zeker en vast ’het zwartwerk’. De drukste werkdagen in ons land zijn immers de zaterdagen en verlofdagen. Altijd en overal zij wij aan het bijklussen, want elke Belg wordt nog steeds geboren met de spreekwoordelijke ’baksteen in de maag’. Ja, het geboortegewicht van onze baby’tjes ligt aan de hoge kant. Kan niet missen!

Wij zijn trots op onze kustlijn. Een strook aartslelijke appartementen, met o ja, daarachter een streepje zand en de zee. Onbetaalbaar mooi, vooral de gronden aldaar. De prijzen swingen de pan uit, maar blijkbaar zijn er nog meer dan voldoende Belgen die door hun nationale sport, (lees even terug), nog méér dan genoeg centen overhouden, om één en ander op te kopen. Weliswaar aan de zeer democratische prijs van om en bij de 8000 euro per vierkante meter. Jawel, U leest het goed. Een koopje, ware het niet dat je al twee meter nodig hebt om een strandstoel deftig neer te poten.

Recycleren kunnen wij als de besten. Even een voorbeeldje. Het Atomium, toch wel ‘het symbool’ van België, wordt dezer dagen grondig gerestaureerd. De metalen buitenpanelen van de bollen worden gesloopt en vervangen door splinternieuwe. En ja hoor, die oude stukken worden te koop aangeboden onder het mom van nostalgie, vergane glorie. Voor een luttele duizend euro, geef toe, een koopje, kan jij de trotse eigenaar worden van zo één paneel. Gegraveerd en al, met certificaat, een pronkstuk voor in de tuin.

Een landje ook, waar geen kat nog weet, wie welke bevoegdheden heeft in de politieke wereld. Een landje met deelstaten, gewesten, en kieskringen (al dan niet gesplitst).
Een denkbeeldige taalgrens die ons netjes verdeelt. Met een hoofdstad die Brussel heet en zich het middelpunt van de wereld waant. Onterecht? Helemaal niet. Het NATO hoofdkwartier heeft hier zijn thuisbasis, de SHAPE, en talrijke instellingen van de Europese Unie zijn hier gehuisvest.

Dertigduizend vierkante kilometer groot, ietsje meer eigenlijk. Elf miljoen inwoners. Waar een brief, prior gepost, soms drie dagen onderweg is.
Het land met de meeste bieren, waarvan ze ook nog beweren, de beste te zijn. De wielernatie bij uitstek, duivelse voetballisten, crosskampioenen al dan niet gemotoriseerd. Waar friet met mayonaise een delicatesse is, de mossel méér dan smaken wil.
Waar celwagens niet altijd goed gesloten blijken, de gerechtelijke molen langzaam draait.

Het land van Bourgondiërs, genieters van het leven. Waar de mensen elke gelegenheid te baat nemen om een feestje te bouwen. Dus vieren zij dit jaar speciaal. Net nu ze 175 jaar onafhankelijk geworden zijn.

‘Onafhankelijk van wat, hoor ik je nu denken?’ Ik zou het niet zo direct weten! Maar…. ze werken eraan, die Belgen. Elke dag weer. En wees gerust…. Die 200 jaar halen zij ook nog wel, al was het maar omdat het zo een mooi, rond getal is!

Schrijver: danny cant., 6 maart 2005


Geplaatst in de categorie: woonoord

3.7 met 6 stemmen 886



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)