Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

De schrijverswereld....hoe bekrompen...

Het internetwereldje waar velen hun meesterwerkjes posten is echt wel bekrompen. Dit is helemaal niet scheldend bedoeld, maar enkel, dat je overal, steeds weer dezelfde schrijvertjes tegenkomt. Op zich is dit helemaal niet slecht, maar op sites kan het al eens gebeuren dat er zo ’kliekjes’ gevormd worden. Groepjes die enkel nog elkaar gaan lezen, van commentaar voorzien en eventueel waarderingen geven.

Als nieuwkomer ligt het dan soms zo moeilijk om de nodige aandacht te krijgen, laat staan waardering. Er gaan soms ettelijke maanden voorbij, om jezelf in de ‘kijker’ te schrijven. Dus is de boodschap, gewoon volhouden, meer nog. Volharden. Dat wil zeggen, niet onmiddellijk afhaken na een paar negatieve kritieken. Die negatieviteit gewoon ombuigen naar positieve stimulansen. Van die commentaren kan je bruikbaarheden onthouden, die je dan ten volle toelaten om er al dan niet vooruitgang mee te boeken. Tot de dag komt dat jij evengoed kwaliteitsstukjes inlevert, en kan wedijveren met de besten. Want die is er wel degelijk, de wedijver!

Ondertussen is ook het woord ‘kwaliteit’ gevallen. Op verschillende sites is dit woord net een rode lap die ze voor stieren houden. En net als bij dat beestje, laaien de emoties daardoor hoog op. Het stuift er soms.
Iedereen heeft wel zijn eigen definitie van ‘kwalitatief hoogstaande gedichten en of verhalen’. Maar er helemaal uitkomen doen ze nooit. Het is immers zo dat smaken verschillen. Wat één iemand prachtig vindt, zal een ander dan wel weer afkraken. Zo is dit met lectuur, maar evengoed met films, tv-programma’s, merken van wagens en zo meer, tot zelfs ons eten toe. Gelukkig maar, want anders zou het een saaie bedoening worden. Nu zijn er zoveel varianten, dat je soms wel voor aardige verrassingen komt te staan.

Toch zijn er steeds weer die enkel hopen op literaire hoogstandjes. Hartenkreten zijn te min, verhalen die minder dan één pagina beslaan, voldoen in hun ogen niet. Ze schreeuwen om gefundeerde, goed uitgebalanceerde kritieken, maar vergeten daarbij dat dit niet voor iedereen weggelegd is.
Staan er niet bij stil, dat het voor veel schrijvers al een grote stap is om hun schrijfsels openbaar te gooien. Ze ‘verwachten’ niet om hoogstaand bevonden te worden. Ze hopen alleen maar, dat enkelen het lezen, er hier en daar wat tips aan over te houden, en zo heel langzaam te groeien. Of zelfs dat niet.

De meer ‘gerenommeerde schrijvers’ gaan nu natuurlijk aan het steigeren. Is hun goed recht. Maar ook ‘zij’ zijn ooit moeten beginnen. Ook zij hebben in het verleden waarschijnlijk het nodige leergeld betaald. En dat doen ze nog elke verdere dag. Het is heus niet omdat men perfectie nastreeft, dat het ook elke keer lukt. Er zitten ook wel mindere werken tussen, of ligt dat aan mijn smaak.

Dit alles neemt niet weg, dat de schrijverswereld, en dan vooral die op het Internet, meer weg heeft van een select groepje met steeds dezelfde gezichten. De ‘beteren’, of zij die denken het te zijn, treden daarbij steeds weer op het voorplan. Voeren het hoge woord, en hopen dat de rest volgzaam is.

Misschien daarom dat dit wereldje zo ‘bekrompen’ blijft. Velen haken immers nogal vlug af in de veronderstelling dat het toch nooit iets zal worden. Dat het allemaal te hoog gegrepen lijkt. Maar niets is minder waar. Volhouden is de boodschap. Leer bij waar je kan! Voel je niet méér, maar zeker ook niet minder dan anderen. Kwaliteit is er immers op verschillende niveaus….Net zoals er smaken zijn.

Schrijver: danny cant., 19 maart 2005


Geplaatst in de categorie: internet

2.7 met 9 stemmen 1.335



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)