Hartenkreten

Toen de rozen in je stadstuintje dat je zorgvuldig placht bij te houden, hun volle, zomerse bloei bereikt hadden, kwam jouw mededeling: "Ik ga voor enkele maanden naar Paramaribo; vrienden daar hebben me gevraagd wat werkzaamheden te komen verrichten". Het werd mij koud om het hart, ik dook onm...

We ontmoetten elkaar bij de bushalte. Dwars en frontaal over zijn borst was op zijn grijze T-shirt met capuchon de tekst "New York" geborduurd; aanleiding voor mij om te vragen of hij de "Big Apple" al eens bezocht had; hierop volgde een ontkennend antwoord en hij maakte het bekende gebaar met d...

Het stormde buiten. Mijn herdershond Max kwam naar mij toelopen, en zei: ''Ouwe, ik moet bouten, wil je me uitlaten?'' ''Oké Max, het is bar en boos, hé?'' Hij is nu zes jaar en een heel lief en oersterk. Wanneer hij naast mij op de grond zit terwijl ik zit te eten probeer ik hem wel ee...

Ik zou er, van binnen, hoog aan getrokken hebben zonder de kracht van het Woord; ik zou angstig en boos geworden zijn, toen een uit de kluiten gewassen en verrezen, arrogante, gepluimde rietstengel van twee meter hoog, uit de klappoortjes van de hoogste regionen a-sociale zaken kwam wandelen en mij ...

Het "Andante Café" is geopend op een mooie, heldere zondagmiddag tijdens deze schitterende zomer die me - wonderlijk genoeg - nog geschonken wordt en is gesitueerd naast de accommodatie van het Crematorium in Tilburg, die omgeven is door de urnenweiden en de bosschages en de lila rododendrons en ...

Ik kocht een schamele, onderkomen plant, een armzalige geranium; te midden van het assortiment dat uitgestald was op de marktkraam nam zij een bescheiden plaats in en viel zij niet op. Ik nam haar mee naar huis en kweekte haar zorgvuldig op.... Een stengel groeit aan, draagt veelbelovende knoppen...

Wat mij betreft, leef u uit, maar ik doe niet meer mee. Ik noem geen geen namen, het is duidelijk vanuit welke hoek de wind waait. Eenheidsworst, plakje na plakje snijdt de slager in zijn eigen vlees. En dan zeg ik, hee ik stop er mee, voordat het mij te veel wordt. Tsjuus, het was een leuke tijd...

Ze sprak op een danig onverstaanbare manier waarbij haar bruin aangeslagen ondergebit zichtbaar werd. Ze zat naast me in de bus die zaterdagmorgen en vormde mijn enige aanspraak en/of gezelschap, dus antwoordde ik maar met "ja, ja" en "nee, nee" zonder een opmerking te plaatsen over het onbegrip...

Twee echtparen hadden plaatsgenomen in de leren fauteuils voor het raam van het restaurant dat uitzicht bood op de drukke winkelpromenade en zetten zich aan het menu; de varkenshaas, de frites en het overige. Ik wachtte bij twee koppen thee op mijn vriendin. Verderop in de zaak sprongen aan de w...

In het zaaltje dat deel uitmaakt van het complex en de woonstede van een communiteit van fraters in Tilburg-West dat ik ken van eerdere gelegenheden en waar een zwart-glanzende piano, die met haar klanken op weldadige wijze veel zou kunnen verzachten, staat te verstoffen tegen een wand, zijn vandaag...

In de zomer van mijn tweeënzestigste levensjaar heb ik afgesproken met mijn collega-journalist Gustave bij "De Burgerij", een etablissement halverwege de Noordstraat in Tilburg, de verkeersader die als een zenuwbaan onze "metropool" doorsnijdt en centrale gedeelten van de stad bereikbaar en toe...

Een geweldig fenomeen, warempel het haalt ook het nieuws nog, levend en wel...chapeau, pet af en mijn complimenten! Want: we moeten gedurende de vakantie periode op de eenzamen letten, jawel. Volmondig werd verteld dat: we niet nog meer mee moeten maken dat er een vrouw TIEN jaar dood in haar woning...

Eva Jinek, vrijdagavond 5 juni 2015. Ik weet niet hoe ze het voor elkaar krijgt, maar Monique Samuel schuift weer aan in een veelbekeken talkshow. Haar haar is als van een jongeman geknipt en ze probeert in haar fysieke houding wat boers over te komen. Eva kondigt alvast aan dat Monique heeft be...

In het naburige dorp is er deze lente voor de roze, witte en gele bloesems in de tuinen van de villa's kennelijk een "Beauty Contest" georganiseerd, want het lijkt of ze zich uitsloven om elkaar met hun pracht en schoonheid te overtreffen. In een restaurant met de weinig opzienbarende naam "J...

Al jaren kom ik hem regelmatig tegen in mijn wijk, bij de bushalte of op straat en ik ben hem in mijn gedachten "de man met de hoedjes" gaan noemen. Hij schijnt een hele collectie hiervan te bezitten; exemplaren van tweed en wollen stof, maar ook zomerse, rieten hoofddeksels met frivole versiering...

Op het schilderij waren twee schimmige torens afgebeeld, waarvan ik de namen niet weet, ergens in Amsterdam gesitueerd. Ik had het geërfd van een zwaar aan de alcohol verslaafde "vriendin" die aan haar verslaving te gronde was gegaan. Mijn vriend was "lightyears away, day after day" (en "tran...

In die dagen, zijn laatste dagen, die hij, geluierd en extreem vermagerd, doorbracht op St. Jozefzorg, in het bed op de ziekenzaal te midden van de anderen of in het kleine ziekenkamertje (zijn hand reikte soms nog nutteloos en nodeloos naar het orgaan tussen zijn benen), in die dagen kwam van de co...

Haar ouders hebben haar "Victoire" genoemd, lang geleden. Ze moeten triomfantelijk en intens-gelukkig en trots geweest zijn om de geboorte van het dochtertje. De babypop van Victoire, een overblijfsel uit haar verre, voorbije jeugd is nu slordig weggeworpen in mijn berging, naast de hele inboed...

Ik worstel en kom boven, zoveel staat er en het ZAL gebeuren zoveel is zeker. Mensen worden gebruikt, misbruikt, mensen worden misleid, op het verkeerde been gezet. En zo hoort het niet, zo mag het niet en zo zal de waarheid altijd boven tafel komen, kwestie van 'wie de langste adem heeft'. Al...

Een unieke situatie waar ik mijzelf gaarne in wentel. Afstand nemen en niemand die dichterbij komt, bang om mijn grenzen te overschrijden. Dit is een hartenkreet.

Op zondag zevenentwintig februari regent het de hele dag. Na herhaalde en hardnekkige ruzies met "vrienden" die, wegens hun verbintenis, waarschijnlijk geen weet hebben van de eenzaamheid - die is als een bittere, stroperige drank die men ten einde moet drinken, maar die men niet door de keel kan...

Ik had me jarenlang uitgeput in - weliswaar gedeeltelijk geveinsde - maar toch mijns inziens extreme belangstelling voor al haar familie- en andere aangelegenheden - voor de scheiding van de veertigjarige dochter die - na heftige ruzies met haar eerste man - een arrogante en uiterst hitsige autoverk...

Waar is die oerhartenkreet gebleven ? Toen we nog een moordkuil maakten van wat we voelden. Nu lees ik zoetsappige verhaaltjes, niveau Libelle met een glossy weerschijn. Schop toch nomdeju schenen, sta op lange tenen, strijk tegen haren in en stuit tegen de borst. Krijt weerzin jegens de omhoogge...

Wereldpremière in "75 jaar oorlog in de stad" "BOMBARDE" voor groot orgel, harmonium, contrabas, spreek- en zangstem en metronoom gedicht "Bombardement op Rotterdam" (www.gedichten.nl) en scenario: Jan Jacob Krediet muziek: componist Henk Vermeulen zaterdagmiddag 15.00 uur, 30 mei 20...

De bakkerswinkel is goed geoutilleerd. De trotse letters: "Bart van Iersel, meesterbakker" sieren de gevel. Vier florissante jongedames staan er achter de toonbank die hun gekunstelde, geveinsde en aangepaste glimlach wegschenken aan wie daarvoor ook maar in aanmerking schijnt te komen en met de f...

In die tijd hield ik in mijn kamer, in een kooi, een kleine citroengele kanarie die op zijn kopje een mosgroen vlekje droeg..... Vaak, als de tranen opwelden achter mijn ogen om mijn eenzaamheid en armoede vroeg ik het beestje: "Zing eens een liedje voor het vrouwtje". De vogel scheen mijn wens...

Mijn kleinzoon heeft mijn gedichten gelezen. “Oma, je schrijft wel erg stijfjes, zet deze cd van Status Quo eens op, en schrijf dan eens een gedicht” heeft hij gezegd. Ik heb die muziek inmiddels beluisterd, maar het inspireerde mij niet tot het schrijven van een gedicht. Wel liet ik mijn ged...

In de portiersloge van Wijkcentrum "De Poorten" dat me met haar stalen, imposante letters welkom heeft geheten,zit een dame de hele dag gebogen over een kruiswoordpuzzel. Zijn er zo weinig bezoekers? Als ik haar gepasseerd ben, kijk ik even later vanaf een hoge balustrade in het architectonisch...

Ze voelt zich als een gedemonteerde, goedkope, plastic pop waarvan men geprobeerd heeft deze weer in elkaar te zetten. Goed bedoeld, maar de kwaliteit van de reparatie was gelijk aan die van de pop. Veel onderdelen zitten niet op de juiste plaats, andere delen zijn kwijtgeraakt of kapotgemaakt (o...

Sedert kort kunnen we onze zielenroerselen in autobiografieën kwijt op het door de redactie van nederlands.nl pas geopende tabblad. De tot nu toe geplaatste inzendingen beschrijven grotendeels autobiografische gebeurtenissen in de vorm van een soort tijdsopname, om het eens met een fotografische te...