Status Quo
Mijn kleinzoon heeft mijn gedichten gelezen. “Oma, je schrijft wel erg stijfjes, zet deze cd van Status Quo eens op, en schrijf dan eens een gedicht” heeft hij gezegd.
Ik heb die muziek inmiddels beluisterd, maar het inspireerde mij niet tot het schrijven van een gedicht.
Wel liet ik mijn gedachten gaan over enige interessante stukken die ik recentelijk op deze site heb gelezen. Als Oma weet ik al enige tijd dat je geen appels met peren kunt vergelijken. Omdat mijn inmiddels overleden man en ik jarenlang een boomgaard hadden, is dit idee bij mij alleen maar sterker geworden.
Ik ben steeds meer in de pluriforme mens gaan geloven, en veel minder in het idee dat we allemaal, gelijk, eenvoudig en bescheiden moeten zijn.
Mensen zijn verschillend, niet alle atheïsten denken hetzelfde, en gelovigen houden er er van om verschillend te denken, omdat er zoveel verschillende religies zijn.
Ik heb de muziek van Status Quo nogmaals beluisterd.
Mijn kleinzoon heeft gelijk. Mijn gedichten zijn wat stijfjes, net als mijn gewrichten. Ik heb niet meer de behoefte een ander te overtuigen met zelfgekozen argumenten.
Ik zeg zoals de Engelsen zeggen: Let's agree to disagree.
Zie ook: https://www.youtube.com/watch?v=5QNJXAHayTc
Schrijver: Avril Gareel, 14 mei 2015
Geplaatst in de categorie: muziek
Je kleinzoon wil je gewoon wat meer ontregelen opdat je woordkeuze vrijer en beeldrijker worde.