Hartenkreten over emoties

De vaalgrijze nieuwe gordijnen met de deftige maar toepasselijke naam "Mission Night" bedekken sinds kort mijn ramen. Zij sluiten de magische nacht en de duisternis die de dromen begeleiden buiten. Ik laat de dromen toe die ongekende universa voor mij ontsluiten. Reeds lang overleden personen...

Toen ik vanmorgen op stond, wist ik het meteen. Het was weer terug. Moeizaam stond ik op alsof er een rem op mijn bewegen was gezet. Dit kon toch niet? Dit was toch niet waar? Het lijkt wel of ik elk spiertje in mijn lichaam kon voelen. Mijn hoofd gonsde. Heel mijn wezen doet pijn en zin, zin had...

"I close my eyes and I drift away into the magic night" Zo luiden de woorden van de song en zo lig ik wakker of slaap ik in, mijn lange voorbije leven overdenkend en gedachten aan tientallen gebeurtenissen en personen bezetten mijn geest.... De stilte van de nacht die ik liefheb omhult mij...

Er waait een andere wind door de landen. Een windvlaag van afgunst en jaloezie. We hebben economische crises en dat schijnt ons denken te beïnvloeden. Veel verandert er niet behalve dan dat er ontslagen vallen. Die mensen zullen een andere financiële invulling aan hun gedaalde inkomsten...

Het heeft denk ik met de herfst te maken, de geuren die de bomen loslaten om bladeren te laten dwalen. Of met de dwaalgeest van mijn ziel die de horizon aftast. Op een middag lig ik plotseling weer depressief op bed, ik krijg herinneringen door in mijn brein. Mijn vader is weer agressief, tijdens...

Net een contract getekend voor duizend uur, theoretisch noemen ze het werkervaring opdoen; kans op arbeidsmarkt verbeteren. Twintig uur vrijwilligerswerk met een zeer wisselend rooster, kan het maar net combineren met post bezorgen. Om dan vanavond om half negen mijn woning binnen te strompelen en...

Het is al een tijd geleden, een ontmoeting van iemand die ik dacht te kennen. Jou kennen zal ik dan wel nooit echt kunnen. Wat is dan een leven, een dag? Je hebt vele dingen die ik van vroeger toen je nog niet wist wat het leven was,te jong om mij te kennen. Van leeftijd verschillen maakt het...

Ik ben geen voetballer. Ik weet wanneer de bal rond is, en of een speler buitenspel staat, maar het leer en het gras heb ik zelf nooit besnuffeld. Ik ben ook geen teckel. Ik weet dat het een hondje is, die het gras graag een plasje laat ruiken, maar ik loop zelf liever niet aan de lijn. Ik doe...

Ik kom haar al jarenlang tegen, ze bewandelt dezelfde paden. Staat stil waar ik een fotomoment zie, een groet in het voorbij gaan. Zij fluistert een cipres en vraagt om geheimhouding, niet verder vertellen. Die boom is dus omgevallen, ik weet nog dat ik haar vroeg niet zo hard te duwen. Ze...

Ik verlang naar het Brabant van Toon Kortooms. Waar Heintje en Matje Beekman hun kattenkwaad konden uithalen, omdat dat zo hoort als je opgroeit. Het land waar, zomaar een schipper die in de buurt is, met een kersverse vader een neut drinkt op de verse geboorte van zijn tweeling. Het Brabant waar...

Na mijn zwaar uitputtende liefdesaffaire met beeldend kunstenares Mirjam Bruijn aas ik nu op het stadsdichterschap, alleen al om haar te bewijzen dat ik toch niet de minste ben en heel wat in mijn poëtische mars heb. Mijn optreden ging gesmeerd en als de vorige stadsdichter zegt dat hij zo...

Ze zat er altijd maar vandaag niet meer. Indrukwekkende lege plek, zij was de bank met uitzicht. De dood, zij kende die mooie blauwe ogen, en ook de armen van Morpheus na een avond doorhalen, de slaap gaf haar de nodige rust. Maar plots hielden jouw nieren er mee op, kunstmatig slapend geeft de...

Ben niet meer wat ik geweest ben, voel mij zelfs oud. Maar wil nog graag mee doen, met alles wat niet meer gaat. Waarom is het leven niet echt gegeven, zoals wordt verteld. Je moet er persoonlijk hard voor knokken en dan word je ook nog nog eens met het natuurgeweld elders...

Gisteren was onverwachts een bijzondere dag voor mij. Ik opende mijn post op mijn computer en ineens stond daar een brief van een voor mij onbekend persoon. Nieuwsgierig zoals ik ben opende ik meteen deze brief geschreven in doc. Terwijl ik de brief begin te lezen begint mijn mond steeds...

Zoals je mij van de ene verbazing in herhaling laat vallen...over de rand van het geëmmer druppelt het te getikt om los te lopen, laat staan wat ik heb geslikt aan woorden... zoals we geen spat veranderd zijn, reizen nog steeds de wereld rond in ons verwateren, sterven als bezielswaardigheid...

Van een vrouw als jij is er geen tweede. Jij met je bruine ogen, je zwarte kroeshaar, je lijf van soepel, atletisch vlees. Je onstuimige manier van vrijen en stoeien, je manier van uitrekken 's ochtends vroeg. Je eigenzinnige karakter. Je was met zo weinig tevreden en als je tevreden was, dan...

Nog 1 nacht, dan is mijn oudste dochter jarig. Negentien jaar geleden heb ik haar voor het laatst gezien. Ze was nog maar vijf jaar oud toen zij en haar zusjes bij mij vandaan gingen. Verdriet maakt zich meester van mij, wat is het toch allemaal anders gelopen dan ik mij had voor gesteld. Nog 1...

Onder mijn huis bevindt zich een berging, een ruimte die toegevoegd is aan de woning, een soort toegift en daarin is nu de oude klok opgeslagen, de oude houten klok met de wijzerplaat waarvan ik als kind de cijfers aflas. De in mijn kinderogen wonderlijk gevormde twee, drie, vier en vijf waarmee ik...

Gedachtes schieten door m'n hoofd, ik word heen en weer geslingerd tussen hart en hoofd! Hoe lang kan ik dit nog...sterker nog, hoelang wil ik dit nog. Na twee dagen "oorlog" teruggekeerde rust, excuses en woorden van hoe het anders moet en kan. Ik ben hier trouwens ook geen heilige in...

Ik ben een warme wintersjaal aan het breien voor je uit zachte turquoise en witte wol, die ik bij de "Action" kocht. De kleur turquoise zal overheersen in de sjaal maar ik brei er witte strepen in ter verlevendiging. De wol lag al lang te wachten tot ik haar ter hand zou nemen, maar nu zet ik...

Het is volle maan vannacht, dan zijn we altijd extra onrustig, wat verklaarbaar is, want de maan trekt water aan en wij bestaan grotendeels uit water. Onbewuste emoties komen dan spontaan bovendrijven, hoe je ook tegenstribbelt. In mijn geval wordt ik een soort weerwolf, een lunatic (maanzieke),...

De zwakzinnige en autistische man had heel zijn leven al verbleven onder de zorg van een steeds wisselende stroom verpleegkundigen aan wie hij zich bezwaarlijk kon of durfde te hechten. Hij is mijn broer die sinds jaar en dag verblijft in wat men "zijn appartementje" noemt en waar de...

De bebouwing in de omgeving van Woonzorgcentrum "De Volckaert" in Dongen mag er zijn en verdient zeker wel een schoonheidsprijs maar vanzelfsprekend blijft het voor de argeloze toeschouwer die het geheel van buitenaf beziet onduidelijk welke onheilspellende vormen van niet te definiëren leed en...

Nee, veeleisend ben ik niet, erg veel vraag ik niet. Echt het is minimaal wat ik wens, sterker nog: het is zeker weten een wens die meer mensen hebben...kijk: terug naar ons oude leven, al klinkt dat alsof ik een eeuw terug wil. Terug naar twee jaar geleden dat is niet eens wat ik wens, nee, ik...

Dat Deciree van toen van, de middelbare school, lekker een wijntje in haar tuin drinkt met haar man en dat met ons deelt en dat Arie nivea zo leuk vindt. Dat nivea het belangrijk vindt dat ik weet dat Arie nivea leuk vindt. Dat Arthur de foto's van de tekeningen die ik op FB deel zo leuk vindt,...

Er bestaat een liedje van:"De meeste dromen zijn bedrog". Bekend, hè? Voor mij niet, want ik droom wel degelijk dezelfde dromen, alsof het me achtervolgt. Elke nacht weer die ellendige, nare dromen, gewaand in een wereld die - denk ik - niet bestaat. Dan kom ik tot het besef dat er iets in...

Zacht vloeien de tranen die het lichaam huilt. Maar wie ziet de glimlach daarachter verschuilt? Wie ziet de vreugde in dit verdriet? Dat is de mens die God ziet. Een gedichtje van bijna dertig jaar oud. Ik schreef het in een weiland omzoomd door hoge weldoorvoede populieren en een leger...

Het is middernacht. Weer vestigen mijn ogen zich op het zwarte asfalt van de snelweg en op het wazige, grillige, rode en groene spiegelbeeld van de stoplichten bij de kruising die ik zo vaak gepasseerd ben. De slaap, de zoete, verkwikkende slaap, die de ledematen lamlegt en de geest verdooft, wil...

Ik heb een afspraak bij de contactlenzenspecialist. In zijn kleine "optische" laboratorium waar hij zijn beroep uitoefent, beschikt hij over instrumenten waarvan de exacte werking mij ontgaat, maar waarmee hij de toestand van mijn ogen, van de mij dierbare lichtgroene ogen, van de spiegels en...

Naar een plekje van stilte, bewandel ik het kronkelende pad van zand en grint, terwijl gevoel in emoties als seizoenen in beelden voorbij glijden en koude en warmte mijn lijf doorstromen. Kleine gebroken takjes, door vroege vrieskou, raken mij en vertellen hoe gevoel in leven kan...