Hartenkreten

Gekweld door zenuwpijnen zwierf ik rond en zocht ik soelaas op een terrasje waar ik een smoothie bestelde. Het was bij "New Yoghurt" aan de Paleisring waar een indrukwekkende luchtfoto van genoemde metropool de wand siert; de bediening liet echter op zich wachten. Van zijn medemens moet men het...

De stad is sfeerloos geworden, sfeerloos gemaakt nadat helse bombardementen haar middeleeuwse en renaissancistische luister vernietigden die in later jaren vervangen werd door een welhaast eenvormige architectuur. De dramatisch aandoende staketsels, de overblijfselen van de herenhuizen, hadden zich ...

De liefste man die ik ooit mocht kennen heeft zijn bestemming gevonden. Een machtige, krachtige "jet-airliner" heeft koers gezet naar de kust van Gambia en hem meegenomen en vandaar arriveren nu foto's in mijn laptop op overigens wonderlijke en onbegrijpelijke wijze van lachende zwarte kinderen e...

Ik heb net een beetje met Google gezocht naar "euthanasiepoeder". Wat het legale middel is weet ik nog niet, het illegale wel. Het gaat om Pentobarbital. Dit is de heilige graal voor mensen die op waardige wijze een eind aan hun leven willen maken. Volgens mij een grondrecht van de mens, maar de ...

Ik besloot te gaan toen de avond en de nacht zich over de stad ontvouwden; ik moest gaan want er moest een eind komen aan de pijn. De vervangende tandarts zei nog dat ik "niet flauw" was. Moest ik daar trots op zijn? Ik schertste en lachte nog met hem terwijl hij het zware mitrailleurvuur van z...

Vaak, heel vaak kun je de ontevredenheid van de gezichten aflezen, een rare uitdrukking want nu is het net: alsof in letters ontevredenheid op een gezicht staat gedrukt, als een tatoo zeg maar. Dat is het natuurlijk niet. Maar het schijnt tegenwoordig erg lastig, zo niet onmogelijk te zijn o...

Mooie tijden meegemaakt, kon diverse eieren kwijt. Helaas heeft de redactie geen ballen meer, kritiek zonder voedingsbodem bouwt luchtkastelen. Ik heb het echt gehad en ben het nu kwijt, zo jammer.

Ik kom er nog weleens langs, ouderlijk liggen de fundamenten in broze botten op het kerkhof. Kinderlijk lijkt nu mijn jeugd, vol van beloften werd mijn toekomst gelogenstraft. De straat van knikkeren en bedeltjes, busje schrap en wie het snelst kon fietsen. Dan werd je binnen geroepen, we gaan et...

Niemand zou nog kunnen ontkennen dat in jouw huis, mijn voormalige thuis, mijn twaalfjarige vriendenhuis, nu de leegte regeert, dat het mij voorgoed ontstolen is, dat de ramen nu blikkerend het daglicht weerkaatsen, dat jouw vensterbanken geen orchideeën meer herbergen. En ik ben nog een keer ...

Hij had altijd tijdens de vergaderingen met schijnbaar goedmoedige, tevreden en rustige blik in het rond gekeken; nooit was daaruit een spoor van angst, vertwijfeling of verwildering naar voren gekomen. Wellicht bestond zijn rust uit het vooruitzicht van de daad waartoe hij heimelijk maar onwrikb...

In de gangen en zalen van Woonzorgcentrum H. is het een uiterst kale bedoening en ik kan me nauwelijks voorstellen hoe een bejaarde hier sfeer of warmte kan vinden. Ik heb me aangemeld als vrijwilligster voor de Wandeldriedaagse en mijn naam blijkt inderdaad vermeld te zijn op een lange lijst bij d...

Wat ben ik het - en velen met mij - ongekend beu, zat en nog veel meer! Waar geplukt kan worden zal men het niet laten! Ooit, tijdens de periode van Balkenende, die hier een heel andere naam kreeg, werd deze idioterie uitgevonden. Ooit bedacht men dan dat mensen minder snel naar een arts zouden gaan...

Verdriet spoelde aan op de kust van mijn leven als de branding die nadert en zich weer terugtrekt, die opnieuw nadert en opnieuw terugdeinst. Op mijn wangen voelde ik de zachte stroom van tranen kriebelen. Het assortiment in de bloemenzaak was niet zo groot, maar een azalea trok mijn aandacht; Va...

In België, vlak over de grens, treft men diverse soortgelijke dancings aan van ongeveer hetzelfde type en in een dergelijke gelegenheid met de hilarische maar merkwaardige naam "De Kaasboerin" waar de godganselijke middag door een meneer die op beschaafde en zeer beheerste manier op een gitaar to...

Mijn Dell-computer wilde niet meer opstarten, hoevaak ik het ook probeerde. Er zat niets anders op dan een andere computer aan te sluiten. Gelukkig had ik net op tijd één achter de hand, die het wel deed. Als een lulletje rozewater tikte ik 'Facebook Nederland inloggen' in en dacht ik meteen ver...

Vanuit restaurant Carrousel aan de Oude Markt in Tilburg heeft men aan de ene kant uitzicht op Fontys Hogeschool voor de Kunsten en op de Muziekzaal met haar formidabele gewelfde dak en op de Schouwburg die haar naam draagt in donkerblauwe letters, en aan de andere kant op het portaal van de Heikese...

We wisten als kinderen dat zich ver achter de huizen van onze arbeiderswijk en nog verder achter het "Leijpark" dat zich als een beschermende groene gordel tegen de stad aan schurkte de "Belt" bevond en deze vormde het brandpunt van onze macabere fantasieën en voorstellingen. Op "De Belt" ...

Er waren al wel geruchten, dat de Franse voetbalploeg geen watje was, mede door de koopsommen, die op sommige kopstukken staan. Er zijn vele miljoenen voor sommige spelers van Les Bleus betaald. De helft van die Franse ploeg bestaat uit lange, lenige, snelle Afrikanen, die al op jonge leeftijd zijn ...

Het liep al een poosje niet, zoals het lopen moest, maar niemand kan vertellen hoe alles dan wel "lopen" moet en zo wordt de laatste ruzie definitief. Hij probeert nog te praten, zij loopt minzaam lachend weg. Uitgepraat, hij mompelt nog wat tegen een dichte deur. Dat was het voor vandaag Dach...

De was moet vlekkeloos schoon zijn en ieder klein stofje moet uit alle uithoeken van het huis verdreven worden. Het voedsel moet van alle smetten vrij en verfijnd zijn en de computer, het pronkstuk van de vooruitgang, moet met uiterste nauwkeurigheid en efficiëntie, zonder de minste handeling die o...

Mogelijkheden te over, schrijf wie je bent en verhaal verbaal het onderste uit wat je kan. Ik was verbijsterd over zoveel spreekwoordelijke vrijheid, een literaire douche. Voelt fijn, vaart der volkeren en dan gaat het toch knagen. Aandachtshoeren krijgen de overhand, gouden ganzenveren worden in...

Als je langs al die voortuintjes in je woonbuurt loopt, geniet je van al die bloeipracht. Wat wordt je oog gestreeld. Die tuintjes mogen netjes beplant of heel ruig zijn; allemaal hebben ze hun eigen bekoring. De wijde Schepping van God is hier zeer sterk verkleind, maar zegevierend bijeengebracht...

Hij had nooit gedacht zijn oude leraar, aan wie hij zoveel herinneringen dankte, nog eens te zullen ontmoeten. Met het eindexamen was als het ware een navelstreng doorgesneden. Na de onverwachte maar traditionele zitting in de gymzaal in aanwezigheid van trotse ouders en leraren en na de rijtoer van...

.....en ik herinner me - Cecilia - en hoe zal ik het mijn hele leven blijven herinneren! - hoe je me op die onheilspellende, vreselijke avond buitengezet, buitengetrapt hebt uit het laatste thuis dat ik nog bezat in deze wereld en mij overleverd hebt aan de koude, eenzame nacht en hoe ik mijn weg mo...

In het tijdperk van het individualisme waarin mensen kolossale flatgebouwen bewonen als monniken in kloostercomplexen - ieder in hun cel - en op straat elkaar met anonieme ogen in de anonieme ogen staren zonder dat hun verkrampte en vervlakte gezichten tekenen van herkenning tonen - in dat tijdperk...

Als een vierkant gehouwen rots staat daar een klein gebouw van ruwe stenen, ingetogen, maar bewust en trots. Bovenop de muren vol kracht ligt een plat dak, waar tere bloemenpracht glanst. Daarnaast giert de bobslee, vervoert mensen met harde knuisten en opeengeklemde benen. Na de wilde rit vol hor...

De zomer veranderde al bijna in een nazomer, maar wilde nog geen afscheid nemen. Het was nog augustus. Met een honderdjarige boot hebben we het kabbelende, zwarte water van het Wilhelminakanaal bevaren, bijna tot aan de "Beekse Bergen", begeleid door een jonge, charismatische vrouw die in een e...

Het was een warme, wollige sprei, versierd met een symmetrisch patroon van donkerrode motieven die op regelmatige afstanden van elkaar waren aangebracht. Onder die sprei sliepen en sluimerden we, mijn bejaarde moeder en ik; als ik bij haar was strekten we onze lichamen naast elkaar uit; haar gezich...

Ik ben niet vaak heel erg woedend, maar vandaag ben ik dat wel en om een terechte reden. Ik offer er zelfs heel graag mijn nachtrust voor op, omdat ik heel duidelijk overtuigd ben van de misdaad, die een heimelijk krankzinnige heeft gepleegd. Hij denkt misschien dat de stilte van de onderwaterzee al...

Een Bijbelspiegelverhaal aangepast door Jan Jacob Krediet, "schrijverij en vertellerij", op basis van "Zo Stond Het Niet In De Bijbel" een openingslied geschreven door Bart Chabot, met muziek van Henk Meutgeert uit het Liturgisch project "Veelstemmig Lichtvoetig"van de NCRV uit 1994, waaraan...