Hartenkreten

Op een avond in december toen de wereld de nacht opnieuw verwelkomde, reisden we met het witte busje naar Berkel-Enschot waar alles versierd was met feestelijke verlichting en het monumentale gebouw van het Culturele Centrum haar poorten voor ons had opengesteld. De dames van een Gospel Choir, al...

Wie zich van de sfeer of ambiance in de troosteloze straten van Tilburg West een hemelse voorstelling maakt, vergist zich deerlijk. Men kan aldaar in vertwijfeling ronddwalen zonder in zijn tot hopeloosheid vervallen en tot enge, onbetekenende en zinloze dimensies vervallen bestaan nog enig soelaas ...

"Hoe gaat het?" vroeg hij zijn broer. "Goed!" was het antwoord. Niettemin hoorde hij in dat ene woordje, in de intonatie van de stem, in de enige mededeling die hij van hem kreeg, een wereld vol rancune, van agressie, van haat, van jaloezie, van verwijten en van opstandigheid. Deze gevoelens war...

Je huis en de buurt waarin je woonde "zegevierden" door troosteloosheid en miezerigheid (je noemde je huis zelfs een "wachtkamer voor de dood") maar het was het huis waarin ik de Liefde gevonden had die een welhaast bovennatuurlijke glans verleende aan het geheel, zoals de Liefde als door een to...

De eerste kerstkaart lag in de brievenbus. De envelop toonde een zwart, lopend schrift, maar dan in drukletters en deze bevatte een foto van het gezinnetje van mijn lesbische nicht en van haar vriendin en hun twee kinderen, glimlachend en door de fotograaf in een harmonieuze pose afgebeeld. Men had ...

Het pand van Kapsalon "De Bruyn" neemt nauwelijks een opvallende plaats of positie in te midden van de troosteloze bebouwing aan de Tilburgse Broekhovenseweg. In het interieur overheerst de kleur bruin, geheel in overeenstemming met de naam van de zaak. Ik ben er meteen welkom en men strekt gra...

Wanneer men de formidabele draaideur van het Elisabeth Ziekenhuis, die ten overvloede een bemoedigende one-liner draagt, gepasseerd is, belandt men op de "Medische Boulevard". Deze wordt begrensd door winkels zoals een lingeriezaak, een gelegenheid waar men voor zijn opgenomen dierbaren troostrijk...

Nog altijd bevindt zich halverwege onze Nassaustraat de helgroene "kubus" van de Brabantse Ontwikkelings Maatschappij, ingericht als kantoor, waarin geconfereerd wordt en werd door de gehelmde heren over de werkzaamheden ten behoeve van het Groot Onderhoud van de oude flatjes in de straat, zij het...

De Abdij van Koningshoeven sprak al in mijn vroegste jeugdjaren tot mijn huiveringwekkende verbeelding. In een bocht van de weg, die verder weg voert naar Oisterwijk en Moergestel, vindt men het indrukwekkende kruisbeeld met het uit witte steen vervaardigde lichaam van de gemartelde en naakte Christ...

De zware toegangsdeur van het nieuwe Wijkcentrum was gesierd door een "erehaag" van kleurige ballonnen. Vandaag zou het officieel geopend worden. Gaandeweg kwamen er meer bezoekers binnen in de "Ontmoetingsruimte" die gesierd en verlicht werd door heldere bolronde lampen, die neerhingen aan l...

De straten die de namen dragen van medici die ongetwijfeld hun sporen verdiend hebben zoals Pieter Pauw, Reinier de Graaf en Gerard de Bondt omcirkelden het oude St. Elisabeth Ziekenhuis dat in later jaren aan de slopershamer ten prooi viel. Daarna verrees op zijn grondgebied Psychiatrisch Ziekenhui...

De kersttijd naderde en mevrouw Van Keulen, die mij gaandeweg, tijdens de tweeëneenhalf jaar van onze geregelde ontmoetingen tot een "moeder" dan wel tot een vriendin was geworden, had voorzichtig te kennen gegeven dat zij uitzag naar een "gezel" in de vorm van een weliswaar levenloze maar toc...

We schreven december 2010. Kerstmis naderde. Ik liep door de duistere, donkere straat en keek op naar een verlicht raam, gesierd door een lichtend kunstwerkje van glas. Het was het raam van de woning van mijn vroegere vriendin, een woning die eens mijn tweede thuis vormde. Door onherroepelijke en...

Vanavond gooide ik uit domme frustratie een pittig pak oude kranten naar de beeldbuis, Met daarop de snel rebbelende Eva Jinek die in haar talkshow een moeder en een dochter ontving. Met het uiteraard onvermijdelijke verkooppraatje over een boek over hun onderlinge ruzie ontstaan in de coronaperiode...

Het was een warme dag in juli en lange, antracietgrijze schaduwen legden zich over de wereld. Zijn naam was August en ik vergeleek deze met die van mijn lang vergeten oom wiens as op het verre continent rust en met de naam van mijn favoriete schrijver August Strindberg. We hadden afgesproken same...

Af en toe signaleer ik hem her en der. Hij behoort tot de mensensoort die eveneens geen enkele degradatie verdient; hij behoort tot onze mongoloïde medemensen. Hij onderhoudt relaties met vrijwel alle chauffeurs van "Veolia" en voert op plagerige, joviale dan wel serieuze wijze luidkeels gesprekk...

Ik was voor niets naar Oisterwijk geweest. Mijn nieuwe wandelvriendin, die ik had leren kennen via een advertentie, had ik er niet getroffen. Op de heenweg striemden regen en hagel de voorruit van de auto van de Deeltaxi. Geen weer voor een wandeling. De ruitenwissers waren druk in de weer. De re...

In mijn achterkamertje, verstopt en onttrokken aan het oog, stond sinds jaar en dag de platenkoffer, herinnering aan en erfstuk van mijn vader. Op een dag heb ik deze te voorschijn gehaald en geopend; de kartonnen vakken die de waaier van haar innerlijk vormen, bevatten de kleurige, glanzende platen...

Mijn jarenlange vriendin en ik zijn uitgenodigd bij S., een mevrouw van middelbare leeftijd met koperrood geverfd haar die kennelijk onder rechtstreekse auspiciën van Jezus Christus de Christelijke Liefde praktiseert en ons onder haar hoede wenst te nemen. Mijn vriendin betreedt het huis. Haar bene...

Aan het Arendplein, dat gedomineerd wordt door een in alle seizoenen groene grasvlakte waar de huizen zich omheen scharen, bevonden zich in vroeger tijd de brede etalages van een speelgoedwinkel en van een schoenenzaak. Ik herinner me dit alles nog zeer goed. De aan genoemd plein grenzende wijk Fa...

In alle seizoenen ben ik naar je toegegaan. Als vogels hun nesten bouwden in de hoge bomen bij je huis en hun kleintjes voorzagen van het voer, als de rode rozen van de zomer je tuintje verfraaiden, als het groen van de bomen reeds verlevendigd werd door enkele gele bladeren. En je zat vóór me;...

De Jacobushoeve, mij voorheen onbekend, is ergens op het Brabantse platteland gesitueerd, in het buitengebied. We gaan daar heen in december als de winter de wereld al in zijn greep heeft en overheerst en als de kou in de lucht zit. De dames en heren van ons gezelschap zullen zich scharen rond ee...

Ach mama, hoe lief, verlegen en fragiel sta je op die oude foto, te midden van twee dames, met een glas wijn in de hand, op een sofa, toen onze oom zijn bruiloft vierde; je was vijfenveertig. Hoe strekte je, toen je tachtig was, je doorgroefde hand naar me uit; hoe zei je; "Je bent mijn kind!" ...

In het restaurant, dat een pleisterplaats vormt voor velen en waar gezinnen met kinderen en overigens jong en oud haar of zijn heil zoekt, vierde ik mijn eenzaamheid bot bij een Latte Macchiato en ik lepelde voorzichtig het witte schuim uit het hoge glas toen de jongeman, gesierd door baard en snor,...

De zaak van "Erica" aan de Oude Markt vertegenwoordigt een paradijs voor de persoonlijke cosmetische verzorging en is hiertoe voorzien van talloze producten. Om mij onbekende redenen sieren wand vullende afbeeldingen van wat ik mij moet voorstellen als Indonesische dessa's uit een ver verleden...

De foto toont ons, de beide zusjes, op een schommel. Saamhorig, kwetsbaar, argeloos, onschuldig. Omringd door boomstammen in het befaamde bosgebied van Oisterwijk. Als oudere, verantwoordelijke en wijzere zus toon ik de bescherming, de zorg en de liefde die ik het jongere meisje dat mijn zus is, ...

Het valt niet te ontkennen dat daar, aan het eind van de Tilburgse Heuvelstraat, waar deze bijna overgaat en uitmondt in de Nieuwlandstraat, nog altijd die zaak gevestigd is en ik vond deze onlangs terug. Het is een merkwaardig, groot warenhuis met welhaast labyrintische gangen waarlangs de inderdaa...

Ze droeg een lichtblauwe, gebreide col, die een groot gedeelte van haar duifgrijze haardos onbedekt liet. We ontmoetten elkaar op het bankje bij de bushalte. De reis naar Dronten zou drie uur duren, zo verklaarde ze, maar ze ging graag met de trein om getuige te kunnen zijn van de doop van haar k...

Wijkcentrum "De Symfonie" ligt als een lange slang van steen uitgestrekt aan de Eilenbergstraat in Tilburg Noord. Daarnaast is het gebouw van de basisschool dat al evenmin tot de verbeelding spreekt. Kinderen vieren er uitbundig en luidruchtig hun onbezorgde en schuldeloze jeugdjaren. Al van verre...

Mijn arme, liefste, zieke zus is naar Tilburg, onze geboortestad, gekomen. Ze bracht postpapier mee, bedrukt met een afbeelding van een vrolijke regenboog die een klein poëtisch landschapje, een lieflijk dorpje met huisjes met rode daken overkoepelt, een tafereeltje dat bezwaarlijk de toestand of h...