Hartenkreten over lichaam

Mijn haar lag op mijn schedel en tegen mijn gezicht als een natte vlag die zich niet kan uitvouwen of ontplooien, als een dweil. De intredende grijsheid, die mij nauwelijks beangstigt, kan ik door de kleurspoeling nog vermijden en wegwerken. Mijn haardos, door mijn arme vader weleens een...

In vroeger dagen legde ik twee keer per jaar de weg af door de straten van de chique wijk naar zijn koele, klinische wachtkamer en behandelkamer waar het portret van zijn gezinnetje de wand sierde. Zijn naam is Jeroen en de tedere, lieflijke haartjes op zijn "apenarmen" mocht ik al eerder...

Een pijn manifesteerde zich rechtsonder in mijn mond; laten we zeggen in mijn kaak of althans in het krakkemikkige gebit dat mijn "hoogbegaafde" tandarts nog weet op te vijzelen. De pijn verstoorde mijn nachtrust en dus beklom ik de trappen die leiden naar het appartement van mijn bovenbuurvrouw...

Ik had last van mijn linkertepel, want ik voelde duidelijk een verharding, die wat pijnlijk was als ik erop drukte, dus ging ik maar eens naar mijn huisdokter. De afspraak was voor mijn doen nogal vroeg, maar voor de gelegenheid had ik mijn oksels maar eens ingesmeerd met een synthetisch goedje,...

Wie zich van de omgeving in Tilburg Zuid een aangename voorstelling maakt, zit ernaast. Merkwaardigerwijs zijn er twee huisnummers 22, een op het Transvaalplein en een verderop in de Oerlesestraat en ongelukkigerwijs belde ik aanvankelijk aan op het verkeerde adres alwaar een jongeman, kennelijk...

Hij noemde mij "Juffrouw Broeckx". Toen ik nog mooi en jong was, schijnt hij wel gecharmeerd geweest te zijn. Ik was zijn buurvrouw en twee keer per jaar moest ik me uitstrekken op zijn onderzoeksbank voor het borstonderzoek. Dan kwam hij met zijn koele handen en kneedde en betastte de...

Het was een rommelige bedoening in ons Tilburgs ziekenhuis dat sinds 1983 haar muren verheft aan de Hilvarenbeekseweg en een plaatsje in het restaurant was niet gemakkelijk te vinden. De schermen die ons voor erger leed moeten behoeden zijn nu opgesteld tussen ons. De longarts lachte...

Een vermoedelijk Zuid-Amerikaans, dan wel Afrikaans tafereel, bestaande uit langwerpige, kleurige, platte boten waar gekleurde mannen zich om verdringen, tekent zich af op een grote wandplaat achter een "balie" in het Twee Steden Ziekenhuis. Ik ben gekomen voor mijn long-injectie maar ben...

Daar staan we dan. Recht tegen over elkaar. Mijn ogen glijden over je hele lichaam. Je hele wezen. Je kijkt me aan, recht in mijn gedachten. Ik sla mijn ogen neer. Soms vind ik je mooi. Maar niet altijd. Er zijn tijden geweest dat ik je ronduit lelijk vond. Maar nu niet meer. Ik ken je door en...

Op zekere leeftijd beginnen de sluitspieren rond de mannelijke blaas tekenen van metaalmoeheid te vertonen. De tijd is voorbij dat ik de remsporen in de toiletpot met een ferme straal van het emaille spoot. Zelfs de meest hardnekkige exemplaren waren kansloos tegen zoveel urineergeweld. Het was...

Vroeger zegt eega, toen had ik van die spierbundels, van die stoere armen en ik knik jazeker dat klopt! Het was een gespierde kerel echt eentje waar je beter kersen mee kon eten dan ruzie zoeken want de kracht in zijn handen en armen logen er niet om, vroeger dus...inmiddels zijn we een aantal...

Het is inmiddels algemeen bekend dat de chirurgen knap genoeg zijn. Die kwaadaardige lieden zijn er toch maar in geslaagd om onze hele regering van varkenshersens te voorzien. Het is een goed geslaagd experiment... De stakkers waarbij een ander vitaal orgaan vervangen moet worden hebben echter...

Mien is tachtig en veel te dik. Ze vindt alles lekker, erwtensoep met veel spek, elke dag een slagroom gebakje bij de koffie en maar bonbons snoepen. Wanneer Wouter avonds gele rakkers gaat drinken, neemt zij cola met rum en natuurlijk de nodige hapjes erbij, zoals blokjes kaas en plakjes boeren...

In duistere, onherleidbare regionen van onze lichamen kan zich van alles ophouden: gezwellen, poliepen en andere ongewenste gedrochten die het daglicht niet kunnen verdragen..... Ze hadden me gevraagd me uit te strekken op de brancard en ze hielpen me snel buiten westen. Een droom drong zich aan...

Nog altijd ligt het panorama aan mijn venster voor mij open. De zomer is in volle gang. Het welige gras is met vlekken doorweven. De bomen staan in strenge orde, als trouwe wachters....Maar het appel is weer geblazen. Ik wil nog terugwijken; niet gehoorzamen.....Maar de auto zal ongetwijfeld...

In deze zo mooie zomer, waarin echter de dreiging algemeen is, heeft mij bovendien een bijzondere persoonlijke bedreiging getroffen; in het binnenste van mijn lichaam, in de organen die mij mede tot vrouw stempelen, schijnt een brutale indringer die ik allerminst verwelkom zich genesteld te hebben,...

Soms heb je van die dagen dat je wakker wordt en denkt: "mag ik weer terug in bed?" Je bekijkt jezelf in de spiegel en komt tot de schrikbarende ontdekking dat je wallen niet eens meer in beeld passen. Verbijsterd pak je de pot plamuur en smeert er zo'n dikke laag op, dat een drilboor er met...

De hitte die is als een kwelling van lichaam en geest striemde en geselde de wereld tot het weldadige, verlossende onweer koelte en bevrijding bracht... Niettemin had mijn trouwe ventilator met zijn wentelwiek voortdurend koelte in mijn richting geblazen.... Tenslotte echter bogen de takken...

Als de ongenadige tijd zover is voortgekropen en voortgeschreden dat een bleekblauwe ochtendhemel zich vertoont, weet je dat er appel voor je wordt geblazen..... Meermalen heb je het weefsel van de zachte, weke lobben die mede je vrouwelijkheid bepalen, betast, maar ze geven hun geheim niet...

De optimistische, blijmoedige maar eufemistische tekst over het goede humeur en de dito conditie waarmee hij nog jarenlang zijn patiënten van dienst wenste te zijn, stond in geen verhouding tot hetgeen dezen verder binnenskamers onder ogen dienden te zien.... De Tederheid die men eens heeft...

De houding van de mens wordt bepaald door de voorgaande opvoeding en dat heb ik het niet over "rechtop lopen" of "niet zo sloffen" nee, de houding die verschillende nare eventualiteiten met zich meebrengt. Mensen worden wanneer ze ouder worden vaak afgerekend op hun houding en ik moet eerlijk...

De ruimte is steriel, beter gezegd: sterieler dan steriel. Aan de muur: droevig-stemmende, macabere foto's van monden met half-vergane gebitten, als in een angstschreeuw wijd opengesperd om reclame te maken voor de ultieme tandpasta die een dergelijk onheil nog schijnt te kunnen keren..... Ik...

Mijn hoofd vormt een gigantische uitdaging voor haar maar haar conversatie blijft uiterst beperkt tot variaties op een thema als "mooi haar" en "stevig haar". Ik vraag me af hoe lang ze in Nederland is. Het haar moet in laagjes geknipt worden tot het zich als de schubben van een vis neervlijt...

Augustus naderde zijn einde; weer was een zomer voorbij die ik in de herinnering kon toevoegen aan mijn langjarige leven en aan mijn levenservaring. Ik had drie briefjes van vijftig euro bij me gestoken in een vakje van mijn portemonnee en ging op weg naar een klein winkelcentrum dat zich bevindt...

De "bewegingsruimte" is een halfcirkelvormig lokaal in het Wijkcentrum. Enkele jaren geleden heeft de voormalige kerk een metamorfose ondergaan en is deze verbouwd. De schitterende, langwerpige, verticale ramen van het yogalokaal, die de gestalten van heiligen uitbeelden, zijn bewaard gebleven en...

Eventjes naar de huisarts, voor iets onbenulligs, hoewel...ik neem meteen maar even mee, dat ik twee bultjes heb gevonden en tja eenmaal kanker....blijf je op je hoede, niet de hoedjes van prinsjesdag, welnee...maar een andere hoede! Dokter zegt, joh ga meteen ff bellen met het ziekenhuis want met...

De Conradhof ligt verscholen en ingeklemd tussen de bebouwing, ergens achter het "kosmopolitische" lint dat de Korvelseweg met haar veelheid van al dan niet succesvolle neringdoenden vormt. Ik moet een poort passeren om het huis van mevrouw de Pedicure, mij bekend van voorgaande gelegenheden, te...

De T'ai-Chi-lerares was ongetwijfeld vervuld van de beste bedoelingen maar ik kon nooit begrijpen wat ik moest doen als ik mijn behasluiting in een flukse horizontale draai vijfenveertig graden moest verplaatsen in de ruimte of als ik mijn linkerpols in mijn verbeelding moest omwikkelen met...

Rondom het ziekenhuis spreiden zich de asgrauwe straten met hun huizen uit, vanwaar haar bezoekers afkomstig zijn, en ik ben een van hen. Taxi's rijden af en aan voor de hoofdingang die zij aandoen als bijen de korf. De naam van oogarts Bellaars doet in de verte denken aan de benaming...

Het evenement van jouw magistrale gezicht waarop zich een symfonie ontrolt en aftekent, zal me blijven inspireren. Je lippen bleven een heiligdom dat ik niet mocht beroeren en ze toonden vaak je lach die je grote verdriet moest maskeren. Je ogen, melancholiek en vervuld van droefenis, staarden als...