Hartenkreten

Mijn haardos was verwilderd en woekerde op mijn schedel als een ongewenst gewas en ik zag eruit als een "Old Hippie". Als zovelen in deze tijd stormde ik dus af op de kapper. De jongeman zette er fluks en onvervaard de schaar in en afwisselend grijze en donkerblonde lokken dwarrelden op de kap...

De vader, de zo liefdevolle en zo zorgzame vader, die de oudste dochter, de begaafde dochter, zozeer vereerde en die haar opleiding betaald had, had het "kattenboek" voor haar gekocht. Hij moet het boek bedachtzaam en zorgvuldig hebben staan uitzoeken in de boekenzaak; hij moet daarbij de kat in g...

Het was een zomerdag in de zomer van mijn zevenenzestigste levensjaar, laat in mijn leven nog geschonken door een Onbekende, die op onvoorspelbare en kennelijk onverantwoordelijke wijze neemt en geeft. We naderden het huis, de boerderij, mij van zovele gelegenheden zo bekend; het huis met het bre...

Het gezelschap was gearriveerd met de bagage in de grote hal van het hotel en men zou de stad gaan verkennen en de beroemde middeleeuwse, gotische basiliek, de Dom van Keulen, die ook majestueus was afgebeeld op een wandvullende foto in de hotelkamers, gaan bezichtigen. Het "platte" Duits van de ...

Het kan bezwaarlijk ontkend worden dat de zomer aangebroken is en dat in het plantsoen aan de Nassaustraat bomen van mij onbekende signatuur kennelijk enthousiast hun kruin en gebladerte ten hemel heffen en dat de kleinere bloesembomen hun rozerode pracht tonen. Wandelend over de Dillenburglaan p...

De meneer van KPN is aan de deur verschenen met op zijn pantalon de stoere en trotse letters die de naam van zijn werkgever weergeven. De kabel, de noodzakelijke "lifeline" voor computer en laptop is beschadigd, als draagt hij een als het ware ongeneeslijke wond. De medewerker van het telecommu...

Een zondag die letterlijk in het water gevallen is, want: daar waar we dachten er eventjes op uit te kunnen, kwam er een grijze lucht aan die niet veel goeds voorspelde. Terwijl ik dit schrijf denk ik, tja voor ons dan eventjes want echt hoor, ik heb de bomen in hun takken horen klappen, de bloemen ...

Aan de oude Oisterwijkse Baan, die zich in een bocht kronkelt tot aan het zwarte water van het Wilhelminakanaal, door bruggen overspannen, op huisnummer eenennegentig, was het ouderlijk huis van mijn sinds lang overleden moeder. Van daaruit trouwde zij en de bruidsfoto toont haar, gekleed in het zij...

Oh wat ruikt het hier lekker, wat heb je op? Nou niks hoor, niets anders dan gewoon, beetje badschuim beetjes shampoo, dat is het wel, nee joh dat ruik ik niet maar het ruikt hier zalig wat is dat voor een luchtje? Geen idee wat je nou bedoelt, citroenafwasmiddel, is het dat wat je ruikt soms? N...

Een gat was in mijn fraaie glazen voordeur geslagen, dat veel gelijkenis vertoonde met het gat in mijn door liefdesverdriet te zeer verbrijzelde hart. Na het rampzalige verlies van mijn sleutels had de bovenbuurvrouw overmoedig en onvervaard met een mokerhamer op het glas staan beuken, maar gedie...

Ik strompelde met pijnlijke voeten langs het aloude en mij zo bekende parcours; langs de gevels en bereikte de nu "leeggeplunderde" en verlaten hal van het ziekenhuis. Schimmige, witgejaste figuren spoedden zich voort over de gangen en ik was genood in het lokaal waar de vernuftige en zo ingenieuz...

Tanka Huizen vol scheuren storten in, zijn verbrokkeld, verdwijnen geheel: op het gehavende zand bloeit een prachtige wildtuin. Tekst in proza In de Bredase wijk Heuvelkwartier (met name Hudsonstraat, Nova Zemblastraat, Roggeveenstraat en Jan Ligthartstraat) werden een aantal kleine f...

Van het Wagnerplein in Tilburg maakt men zich wellicht - en ten onrechte - een idyllische voorstelling. Na de renovatie is het Winkelcentrum getransformeerd tot een gigantische betonnen "koopgoot" die een welhaast demonische indruk maakt en waar de adepten van de koopverslaving rondsjouwen in hun ...

Negenenvijftig jaar geleden heeft de onverbiddelijke dood haar jonge echtgenoot overvallen en nog legt de weduwe bloemen op zijn graf. Haar negentigste verjaardag nadert en ze is teruggekeerd naar het dorp van haar huwelijksjaren waar men haar kent, waar de nu oud geworden vrienden uit haar jonge ja...

Ze trippelde op haar hakjes door de sfeerloze en kale gangen van het gebouw aan de Spoorlaan en met haar parfum charmeerde ze haar collega's. Daar was niets mis mee. Mijn bonnetjes van mijn luttele aankopen moest ik bij haar inleveren en ze keek vol interesse op het computerscherm naar de sites v...

Ze had mijn stem gehoord die doorgedrongen was tot in de kamers van haar appartement, waarmee ik haar buren om hun telefoon vroeg. Snel kwam ze naar buiten en schoot ze te hulp. Met blikken op haar gezicht als van een lieftallige Madonna die medelijden of mededogen dan wel verbazing schenen uit te d...

Men moet het prettig kunnen vinden in het stadscentrum te midden van het winkelend publiek, de menigte en de jongeren (ook als men dit verafschuwt?). Mijn gang erheen was moeizaam; ik sleepte me voort om tenslotte op een terrasje een warme chocomel te consumeren en de paarden te observeren, de e...

De lieftallige secretaresses, allen blondines, die de kamers, gelegen aan de lange gang, bevolkten, gekleed in "nette" mantelpakjes, gelardeerd met hun parelkettinkjes, herinneren Sandra en ik ons nog zo goed.... Op kantoor scheen "horizontaal" de "enige taal" te zijn, zoals ik een collega ...

Ik bewaar nog altijd de icoon waarop afgebeeld een lieflijke Madonna met kind in tedere omhelzing uit de erfenis van een honderdjarige tante die voorgoed rust op het idyllisch aandoende kerkhof aan de Kloosterstraat. Ze noemde zich onze liefhebbende tante, maar spaarzaam en sporadisch bezocht de fam...

Mijn mooie laptop is bezweken en is nu gedumpt op een stortplaats en ik betreur ons afscheid. Bij gebrek aan kameraden en vriendschappen was het apparaat mijn "true companion" met haar uitgebreide en ingewikkelde capaciteiten als van een menselijk brein en voor "onze" site typte ik er mijn sch...

Opnieuw een zonovergoten dag, de zoveelste op rij en de vooruitzichten zijn eveneens, volgens de weervrouw: nog meer zon, warme Pinksterdagen en misschien als klap op de vuurpijl, krijgen we donderdag regen, onweer en meer van dat moois. De natuur schreeuwt om vocht, maar het is ondoenlijk om - zoal...

Het gewone “ gewoon” is zo gewoontjes geworden dat we er nauwelijks van opkijken, het gewone gedoe van alledag daar kijkt ( of hikt) niemand meer tegenop. De hele gewone dingen, de ongedwongen normale mooie dingen, waar je toch echt geen moeite voor hoeft te doen, zijn bijna in de ban, neen, nie...

Als ik naar de titel kijk word ik spontaan weer misselijk, ga bijkans over m’n nek, want het drama dat zich afspeelde tart elke verbeeldingsvorm. Te beroerd om erover te praten probeer ik het dan maar neer te zetten, als voordeel dat het uit mijn hoofd gehaald wordt. Ik rijd op een vrij drukke ...

Soms zijn afspraken van welke aard ook, niet leuk, fijn of aangenaam maar ik heb er een oplossing voor gevonden, zeer zeker voor juist die afspraken waar ik best een klein beetje tegenop zie. Een afspraak in het ziekenhuis, trouwens nu al helemaal want tjonge jonge wat een gedoe om er sowieso binnen...

Verdorie, wat een waardeloos nieuws, en blij word ik er al helemaal niet van, een poosje geen zegels kunnen kopen bij AH is nog te overzien maar rigoureus stoppen met “wilt U nog koopzegels” verdorie wat een rotstreek. Jaja ik weet het wel, het kan in een app, maar dat wil ik dus helemaal niet, ...

haiku: Het wuivende gras, gedicht, sprookje, jong of oud, steeds blijft dat spreken. tekst in proza: Die polderweiden in de zonneschijn vol hoog pluimgras, dat sierlijk en fluisterend heen en weer zwaait in de zachte wind... In vele gedichten, vertellingen en kinderrijmpjes wordt dit na...

Op een troosteloze zondag als vandaag moet je extra je best doen humor te bewaren. Nou moet ik eerlijk zeggen dat ons dat hier erg goed lukt, geen van beiden staan te springen om te worden natgeregend en dus vermaken we ons opperbest binnen! Eega zit te hobbyen aan de tafel en ik zit heerlijk on...

Elke week zag ik haar, elke week een praatje, over van alles en over niks over kinderen over het weer kortom wat er ook voor onderwerp was, we hadden het erover. Als zij zich even omdraaide, was haar man degene die het gesprek gezellig voortzette. Allemaal elke week, vaste prik. Natuurlijk wiste...

Gisteren ontmoette ik Janneke en raakte met haar aan de praat. Haar naam kwam ik pas te weten toen we afscheid namen en zij linksaf sloeg richting het stationsplein om de bus naar Oldenzaal te halen en ik rechtdoor liep naar huis. Een vreemd einde bijna toen we elkaar een hand gaven. Doorgaans drukt...

En nu voelt de ‘georganiseerde’ sport ook al nattigheid. Zaalsporters zeiden hun lidmaatschap al vanaf half maart massaal op. De sportfederatie heeft de bonden gevraagd of ze willen zoeken naar aangepaste competities of alternatieven. Want competities zijn opeens niet zo vanzelfsprekend. Het hoo...