Verhalen over algemeen

Met collega Fröhlich van ons accountantskantoor van Gellekom&Fröhlich , ben ik op uitnodiging van onze cliënt, Johannes Burg, onderweg naar een golftoernooi ergens in het Gooi. Burg schijnt daar hoge ogen te gooien. Onderweg zijn wij, op verzoek van Fröhlich, even gestopt bij een McShit voor...

Een van de belangrijkste cliënten van ons accountantskantoor, heeft in onze woonplaats een heuse Rotary-sociëteit opgericht. Dat ontbrak er nog aan. Ik kreeg een uitnodiging voor de opening van: deze ‘club voor ontmoeting en gezelligheid voor een gezelschap illustere “kerels”. Ik verzin...

Net voor ik mijn kantoor binnen wil lopen word ik begroet door twee dames. Allebei een jaar of vijfentwintig. Ze lijken sprekend op elkaar. Tweelingen. Geen twijfel mogelijk. ‘Dag, van Gellekom, ik ben Hannie,’ zegt één van de dames. ‘En ik ben Jannie,’ zegt de ander. ‘Is het...

Mijn collega Fröhlich, met wie ik samen een accountantskantoor run, en ik, zijn onderweg naar een hotel ergens in Nederland. De eigenaar nodigde ons uit vanwege “boekhoudkundige kwesties, die opgelost moeten worden”. Of wij dat als gerenommeerd accountantskantoor op ons willen nemen. Met...

Negentienvijfennegentig. Een accountantskantoor zoekt een vennoot en gezien mijn ervaringen denk ik wel te kunnen solliciteren. De personeelschef, een op Andries Knevel lijkende zenuwlijder , scheiding rechts, bril en pak, ontvangt mij vriendelijk in zijn kantoor en begint het gesprek met de...

Er wordt gebeld. Voor de deur staat een jongen van een jaar of twintig. Hij is gekleed alsof hij zo van een begrafenis is weggelopen: driedelig zwart, rode stropdas. ‘Laat mij raden,’ zeg ik. ‘Een Jehovagetuige die de religieuze kledingcode niet helemaal serieus neemt. Uw schooltas ontbreekt...

Een aantekening in je dagboek is soms goed voor een verhaal. Het was april 1997. Ik liep laat op een heldere avond naar huis. Opeens zag ik hoog aan de hemel een ster met een staart. Dat had ik nog nooit gezien, maar ik wist meteen dat het een komeet moest zijn. Mijn herinnering was nog fris, het...

LITTLE CLOUD THE LONESOME INDIAN Toen little cloud werd geboren in de tipi bij mama was hij maar klein en brulde om eten. Moeder stopte er melk in en hij sliep gehoorzaam. Toen hij drie was liep hij een bergje op naar de rivier om pootje te baden toen hij thuis kwam lag zijn vader op sterven...

Het is een lekkere warme zomeravond. De zon was pas onder gegaan. Schitterend was nog de verlichte noordelijke hemel en haar oranje vederbewolking. Op straat werd het al stil. Henk was in zijn kamer en zat bij het venster naar buiten te kijken. Opeens hoorde hij de deur van buurvrouw Carla opengaan...

Het bejaarde echtpaar Henk en Ingrid stonden op de bus te wachten naar Assen. De bus kwam er al aan. Ze stapten in. Achterin was nog plaats. Ingrid ging naast een jongeman zitten en Henk achter haar naast een jong meisje. De bus reed weer. Zij keek met een schuin oog naar de jongeman. Wat een...

Mien zat de sokken van haar man te stoppen toen de huisbel rinkelde. Ze liep naar het raam en zag de postbode met een enveloppe in zijn hand voor de deur staan. ''Doe jij effen open ouwe, misschien moet je tekenen voor de bekeuring die je hebt gehad voor het stelen van die jas.'' Wouter...

Ik ken mannen die met hun eigen handen een mini stoomlocomotief bouwen en tussendoor ook nog eens de verbouwing van een pittoreske ruïne succesvol afronden. Die voor geen enkele electriekklus terugschrikken, door het hele huis draden trekken en al koffieleutend polen ontbloten zonder de stroom...

‘Kijk, als ik die pool losknip dan kun je via deze twee bananenstekkers inpluggen op de centrale versterker.’ We zijn al een half uur bezig om geluid uit mijn gitaar te krijgen. ‘Je moet onze installatie nemen Trawant, dat versterkertje van jou heeft geen bereik.’ De beide technici die...

“Kom, jongen!” Zijn oren vlogen de lucht in. “Kom op, slaapkop!” Hij hoorde een deur opengaan. De vroege ochtendgeur vloog recht zijn neus in. Hij hield van dit moment; het was het begin van een nieuwe dag. De keukentegels voelden koud aan zijn voetzolen. Hij rende de gang door, richting...

Een snelle blik op buienradar leert dat ik nu uit de ochtendjas moet om nog voor de sluizen opengaan de boodschappen in huis te halen. De auto staat wat ongelukkig geparkeerd en ik moet achteruit over het tegenover ons huis gelegen grasveld insteken om de bocht naar de weg ... nou ja als ik dat...

Sinds ze vaker gekraakt dan gevuld werden en later door Stivero in de ban gedaan, hangen er buiten geen sigarettenautomaten meer. Ik mis vooral de vakjes voor geld terug. Altijd even door het klepje om te voelen of er nog vergeten muntjes ronddoolden. Ook in de jaren dat we de eerste sigaret nog...

Ons wijkje in het Zuiderparkkwartier Den Haag was in de zestiger jaren een muzikaal eldorado. Om te beginnen woonde Willy Wissink aan de overkant bij ons in de straat. Willy was sologitarist en oprichter van Willy and his Giants, samen met de Tielman Brothers een van de founding fathers van de...

Ik geloof in mijn situatie in reïncarnatie en wordt er vaak moe van als ik die beelden van mij uit vroegere tijden terugzie, vooral als ik de inhoud van een paar glazen whisky door mijn mond zijn gegaan, zoals nu ook weer toen ik zag, dat ik in 1870 twintig jaar was en met de trein uit Polen...

1958 Het licht van de Jugendstil lamp boven de eettafel weerkaatst in de geslepen vlakjes van de messenleggers en de verzilverde servetringen. Herfstavond, de schuifdeuren naar de zitkamer en de serre zijn dicht. Om de tocht tegen te houden is het zware gordijn voor de glas in loodramen geschoven....

De appelboom in de tuin van Mw G. en mij heeft uitbundig gebloeid in de lente. Uit dorre, schijnbaar dode takken, waar je geen cent meer voor zou geven, barstten in april de knoppen open en daaruit verschenen talloze wit/roze bloemetjes die de tuin het aanzicht gaven van zo’n bewegend Chinees...

1958. Een warme namiddag op het strand. Zand, aangekoekt op de geribbelde buitenkant van de rode fles Exota, op het oranje rubbertje onderaan de witte dop van de beugel en binnen in de hals. Knarsend tussen mijn tanden bij het eten van de boterham met uitgedroogde pindakaas. Ik mag mee met een...

Mijn echtgenote kan kritische vragen stellen, toen ik vanmorgen van een wandeling thuis kwam zei ik, dat ik veel vogels had gezien en meteen vroeg ze hoeveel vogels waren het dan en wat waren het voor vogels. Daar had ik niet opgelet, wel op de knappe dames die ik tegen kwam, ik kon ze in...

Nu was hij geen heer Wulpse Alie en haar vriendin waren naar Amsterdam bootje varen met lesbische dames. Charles, de broer van Alie logeerde bij haar, maar ging niet mee naar de Hoofdstad. Hij had mij uitgenodigd een biertje te komen drinken. Omdat ik wegens rugklachten niet ver kon lopen kwam...

In 1974 toen ik 23 was kreeg ik van een hoge ambtenaar van Buitenlandse Zaken opdracht zijn Indonesische vrouw te begeleiden. Zij wilde zo graag het strand zien en daar een wandeling maken. Ik maakte kennis met haar, een mooie slanke dame, gekleed in lange blauwe sarong. Ze heette Ratna en was...

Eindelijk regenbuien en koeler. Blijer kan de natuur me niet maken. Mijn hond Max keek ook vrolijk naar me, en zei: ''Gelukkig niet zo warm meer, hé baas.'' ''Ik heb vannacht raar gedroomd, Max.'' '''Ja dat klopt baas, ik hoorde je steeds 'dank, u zeggen.'' ''Het zit zo...

Het was mooi weer begin juli. Wulpse Alie was in de keuken bezig sla en komkommer klaar te maken. Kees had een dik touw aan de boom vastgemaakt en draaide het touw in de rondte zodat Max leerde touwtje te springen. Hij deed het heel goed. ''Nou jij springen, Kees.'' De lieve hond pakte met...

Uit het moeizame leven van Otto Berendsen (Een feuilleton vol gemengde gevoelens) Otto Berendsen, docent Onduidelijke Vakken aan gefuseerde scholengemeenschap de Vallei (waar een skybox in de Arena voor dit jaar op het wensenlijstje stond), lag op de ochtend van Nieuwjaarsdag in zijn eigen bed...

Uit het moeizame leven van Otto Berendsen (Een feuilleton waar je voor thuisblijft) Otto Berendsen, docent Onduidelijke Vakken aan gefuseerde scholengemeenschap de Vallei (waar in een bepaald feuilleton de laatste tijd heel vervelende dingen over gezegd werden), zat in een vreemde slaapkamer op...

Uit het moeizame leven van Otto Berendsen (Een feuilleton waar het hart sneller van gaat kloppen) Otto Berendsen, docent Onduidelijke Vakken aan gefuseerde scholengemeenschap de Vallei (waar men na dit boekjaar het batig saldo in derivaten ging beleggen), zat op de rode satijnen sprei van een...

Een reisje met de trein leek me weer eens leuk. Ik kocht een kaartje bij de Hema en in Assen nam ik plaats in een coupé. Waar de trein naar toe ging interesseerde me geen fluit. Lekker kijken naar een afwisselend landschap was mijn doel. Van beroep ben ik papierprikker, dus ik ben een...