Verhalen

Parijs, 1968 ''We gaan niet weg voordat er naar ons geluisterd wordt,'' sprak Marc voor de menigte. Op de Place de Bastille hadden zich duizenden mensen verzameld. Velen waren aanhangers van linkse bewegingen en hadden als doel de gevestigde, conservatieve maatschappij door elkaar te schudde...

“Ik werk de hele nacht, ik werk iedere dag,om de rekeningen te betalen die nog openstaan,is dat niet triest, nog steeds blijft er geen grijpstuiver over, is dat niet vervelend.” Via de autoradio van de antieke Mercedes klinkt een oud lied van Abba. Alfons en Adriaan zijn op vakantie op het zo...

Nietsvermoedend had zij staan wachten op de historische optocht die diezelfde middag uit zou gaan. Nietsvermoedend van een onverwacht weerzien. Een lang verhoopt, maar niet meer verwacht weerzien met haar zoon. Haar zoon, met wie zij al zovele jaren geen contact meer had, haar zoon uit het verleden....

Een zenuwachtig gevoel dwingt mij elke dag te gaan wandelen, de natuur maakt mij rustiger. Het was een hete dag en de weidse hemel was hier en daar bedekt met stapelwolken. Gelukkig hoef ik niet ver te lopen om mijn dorp achter me te laten, alleen moet ik oppassen voor de roodharige dame bij het laa...

"Ja, jou kennen we wel," zei de gnoom op spottende toon. "Als ik het goed begrijp, komt de zeer verkleinde oberon het gnomenvolk met een bezoek vereren." Het aardmannetje pakte zijn vondst op. Dat kon hij gemakkelijk, want zelfs als kleine gnoom was hij nog tien keer zo groot als de oberon nu w...

Het was een mooie zoele zomernacht. In de top van de hoge eikenboom zat de elfenkoning op zijn troon van boomschors, ingelegd met eikels en kastanjes. Hij keek naar beneden, zag met grote vreugde hoe zijn onderdanen heen en weer dansten, zo sierlijk zwevend tussen grond en lover. Met zijn scepter v...

Mien was boven bezig in de slaapkamer om het bed op te maken, het was nog een ouderwets ledikant met onderin planken waar het matras op lag. Dat bed begon haar behoorlijk te vervelen en ze had Wouter al een paar keer voorgesteld, een nieuw modern bed te kopen. Ineens moest ze lachen en dacht aan de ...

Kees Slager wandelt verslagen door de F.A. Molijnlaan richting zijn stacaravan op het kampeerterrein 'De Witte Wieven' in Nunspeet. 'Hier sjokte eens de schrijver Nescio', mijmert hij, 'misschien loop ik nu wel door zijn schaduw!'. Via de lange Eperweg bereikt hij zijn schamele onderkomen, waa...

Het was voorjaar 1883 en ik wandelde op de hoge heuvel Montmarte bij Parijs. De zon scheen hoog aan de hemel en haar warme stralen gaven een heerlijk gevoel van warmte en een goed humeur bij het wandelend publiek. Het leek wel of niemand hoefde te werken en de terrassen zaten vol met levensgenieters...

Op een onchristelijk uur met het schuim op mijn lipjes en vergeet-me-nietjes op de tietjes stamp ik roodgekaplaarsd door verandering van omgeving. Dromen schieten vers geplukt als paddenstoelen uit de grond van mijn hart, de maan schijnt vanavond dé plek te zijn om op te dansen. Mij te koud. A...

Dresden, 1943 ''Albrecht, neem jij een kijk op de tweede verdieping. Zorg ervoor dat niemand achterblijft,'' beval generaal Brenz. Albrecht, de pas 18-jarige soldaat, deed zoals gewoonlijk wat hem als opdracht gegeven werd. De gehele woning aan de Friedrichstrasse werd met het nodige verzet leeg...

Ik wilde een racefiets. Dat was een probleem. Mijn ouders hadden het geld niet. Toch wilde ik een racefiets want ik was al zeven jaar. Mijn vader worstelde zich door krantenadvertenties van tweedehands fietsen en noteerde vier adressen. De advertenties spraken van jongensfietsen. Niet van racefietse...

Baron Berend van Duinkerken tot Wevelgem heeft het allemaal goed voor mekaar in zijn château 'Nevelkoelte' even buiten Poperinge. Zijn vrouw Yvonne is beeldschoon en schenkt hem alles wat zijn hartje begeert. Hun drie dochters studeren alledrie op een universiteit en de meeste weekenden komen ze re...

Jaren ben ik kippenhouder geweest en hoe meer gekakel, hoe meer kakelverse eieren. ’t Is altijd m’n lust geweest om als hobbydichter luidop met m’n kippetjes mee te kakelen. Tot op een gegeven moment mij toch het idee dat de beestjes in die kleine batterijtjes het niet naar de zin moesten hebb...

''Ik ga hoor.'' ''Doe je voorzichtig?'', riep Mien. Wouter moest voor de halfjaarlijkse controle naar de tandarts, dus zijn vrouw ging alleen naar de markt, want ze had haar vent liever niet als gezelschap, vervelende klier, dat hij vaak is. Heerlijk vond ze het zo rustig boodschappen te k...

Het was een grijze dag en een stevige lentebries waaide uit het noordwesten en het was koud. Toch besloot ik een wandeling te maken in het nabijgelegen park. Toen ik nog in mijn straat liep en bijna het park genaderd was zag ik in het laatste huis mooie Marie voor het raam staan. Mijn hand stak ik o...

Kaapstad, 1991 ''Het is te riskant om dit soort gesprekken telefonisch te bespreken. Hier achter gesloten deuren is het een stuk veiliger,'' zei Mahdi tegen Johnson. ''Je doelt op het wapenembargo dat binnenkort door de VN wordt ingesteld?'' ''Inderdaad. Dat gaat er komen. Het bezorgt...

Sinds Benny Vrolijk zijn pandje aan de Oudezijds Voorburgwal heeft betrokken, is er een berg van rust over hem heen gevallen. Angela, zijn ex-vriendin, gebruikte ook wel eens wat wiet. 'Ik ben niet zo braaf als ik eruit zie, dombo, kom hier, dan bijt ik in je nek!'. Benny herinnerde het zich nog als...

Het ging hoe langer hoe slechter met de boeren van het dal. De bomen zouden dit jaar maar een heel klein beetje fruit hebben. De korenhalmen hingen slap neer, droevig om te zien. Er was nog wat voorraad van de vorige oogst. Daar moesten de mensen voorlopig van eten. Maar dat kon niet lang meer dure...

Tussen heel hoge bergen was een mooi dal met prachtige korenvelden en grote boomgaarden. De mensen die daar in het vredige dorpje leefden, waren heel gelukkig en zouden nooit naar een andere woonplaats willen. Elk jaar hadden de boeren een rijke oogst. Tja, vaak is het in de bergen te koud om er kor...

Charlotte, een vrouw van in de tachtig, woonde nog op zichzelf. Ze kleedde zich altijd in fleurige mantelpakjes en hield van beschaafde manieren. Haar huis was gelijkvloers en dank zij haar goede gezondheid kon ze het huishouden nog zelf doen. In haar leven was Charlotte twee keer getrouwd geweest. ...

De stad was middeleeuws zonder de moderne werkelijkheid te verliezen. Ik zat aan een gietijzeren tafeltje op een terras en dronk trappistenbier. Het was zo’n hete dag waarop het niet verstandig was iets anders te doen. Ik snoof de geur van de gracht op. Ik weet nooit goed of ik die moet omarmen of...

Al heel vroeg was Wouter opgestaan en in zijn pyjama naar de keuken gegaan. Voor Mien maakte hij een ontbijtje klaar, een snee krentenbrood, een gekookt ei en een glas sinassap en dat was al veel, want normaal nam ze in de morgen alleen een kopje thee en een plak ontbijtkoek. Toen hij met het ontbij...

Zoals op alle werkdagen ben ik zojuist met mijn tas over mijn schouder in de intercity naar Utrecht gestapt. Ik wring mij langs slaperige forensen en weet een zitplaats tussen twee andere mannen te bemachtigen. Loom zet de trein zich in beweging en ik draai wat op mijn plek heen en weer om comfortab...

Oktober 1951. In zijn huiskamer zit Adriaan van Leeuwen, achter een opengeslagen krant, op de bruin beklede driezitsbank. Rechtop en onberispelijk gekleed. Goudkleurige manchetknopen steken onderin de mouwen van zijn hagelwitte overhemd. Een grijze stropdas met zwarte diagonale strepen is zorgvuldig...

Onuitgesproken woorden die glimlachten op je lippen, dansend en uitdagend. Aarzelend voelde ik je blik rond mijn ogen, zoekend naar de vriend in mijn hoofd. Ik vroeg je waarom je zo mooi was, maar mijn afleidingsmanoeuvre slaagde niet. Werktuigelijk bracht ik mijn handen naar je schouders. Ik wilde...

Ik droomde dat er een brug lag over de Styx, een brug van wit marmer. En alle doden, jong en oud, arm en rijk, man en vrouw, liepen in eindeloze drommen over die verbinding tussen hemel en aarde. Sommigen liepen gearmd, verwikkeld in een geanimeerd gesprek, anderen liepen eenzaam en staarden droevig...

Mijn vader verdiende net genoeg, dat zijn gezin sober kon leven, en dat was nog ver voor de oorlog. Op een boterham kreeg je meestal margarine en daarop suiker of een speculaasje. Kaas en worst of vis kreeg je meestal in het weekend, dan gingen mijn ouders op zaterdagmiddag naar de markt, want daar ...

In de zomer van 1942 was ik elf jaar en woonde ik bij mijn ouders in de Mercatorstraat in Amsterdam west. Waar nu huizen en druk verkeer is was in die tijd allemaal land en tuinderijen van boeren. Met de jongens in de straat gingen we vaak spelen op het land, maar daar oefenden ook soms Duitse solda...

Wouter en Mien, beiden bijna tachtig jaar, zaten te mijmeren over vroeger. ''Weet je nog ouwe, dat ik jou heb leren kennen in de gevangenis, jij zat vast voor diefstal van fietsen in de nachtelijke uren. Je was toen net in de twintig en ik zie je nog in die cel zitten, dat kleine manneke met z'n...