Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Mooie Marie

Het was een grijze dag en een stevige lentebries waaide uit het noordwesten en het was koud. Toch besloot ik een wandeling te maken in het nabijgelegen park. Toen ik nog in mijn straat liep en bijna het park genaderd was zag ik in het laatste huis mooie Marie voor het raam staan. Mijn hand stak ik op en wuifde naar haar. Ik zag, dat ze bloosde en haar ogen neersloeg en ik weet wel waarom, want een week geleden stond ze voor de deur en vroeg mij of ik een kopje koffie kwam drinken. Dat is natuurlijk hartstikke leuk en ik ging op haar uitnodiging in, maar eenmaal binnen vroeg ze mij of ik met haar naar bed wilde, want sinds haar scheiding twee jaar geleden had ze geen gemeenschap meer gehad met een man. Ik zeide:
''Lieve schat, laten we het maar houden bij een kopje koffie, je weet dat ik getrouwd ben en ik houd van mijn vrouw en vreemd gaan vind ik beledigend voor haar, ook als ze het niet weet, dat ik met een andere vrouw seks heb.''

''Ook goed, je krijgt koffie'', en laat ze nou toch haar bloes uittrekken en haar grote tieten tegen mijn hoofd drukken. Kwaad werd ik er niet om, ze zag er aantrekkelijk uit en met een doordringende blik van afkeuring keek ik naar haar, maar ook enigszins met een glimlach. Toen kuste ik haar speels op haar wang en ging in een fauteuil zitten en knipoogde naar haar en zij deed dat terug. Ik dacht zal ik haar toch maar een beurt geven, maar die gedachte liet ik meteen weer los, straks heb ik een hoop gezeik in de straat, want als ik dat doe wil ze misschien mij steeds weer verleiden en dan heb je de poppen aan het dansen en wil mijn vrouw van me af, niet doen dus. Met een wiebelende kont ging ze naar de keuken en kwam even later terug, gekleed in een paardendeken, die ze liet vallen en daar stond ze spiernaakt en wilde de overgordijnen dicht schuiven.

Mijn ogen spuwden vuur, want dat gedoe van die vrouw gaat niet in je koude kleren zitten. Ik fronste mijn voorhoofd en deinsde terug en dacht, wat een afschuwelijk tafereel is dit, maar ook weer niet, ik kreeg zelfs medelijden met haar en pakte de deken van de grond en deed die om haar lichaam en bracht haar terwijl ze me zoende naar de slaapkamer, maar ging niet op haar toenadering in. Het werd mij erg heet onder de voeten en nam behoedzaam de vlucht naar buiten. Ik hoorde haar nog saaie piet roepen, maar koude rillingen bekropen me toen mijn vrouw mij uit haar woning zag komen en mij een koude pudding in mijn gezicht duwde. Ze schold mij uit voor hoerenloper en buren verzamelden zich om haar heen. Ik wist niet, dat Marie een hoer was en wat dan nog, het is ook een mens, en ze moeten er zijn, een beroep zo oud als de wereld, dacht ik. Later hoorde ik, dat mijn buurvrouw, een secreet van een wijf, mij bij Marie naar binnen had zien gaan en toen mijn vrouw Elisabet heeft gewaarschuwd en die kwam natuurlijk, spichtig en klein als ze is, op hoge poten eraan met een koude pudding in haar hand en duwde die midden in mijn gezicht. Ik schrok mij kapot en zag een ogenblik niks meer. Toen ik weer kon zien, zeide ik:

''Ach goede ziel, het is niet wat je denkt Elisabet, want toen ik naar het park wandelde vroeg ze of ik een kopje koffie wilde drinken en omdat ik haar lieftallig vind ben ik op haar uitnodiging ingegaan, maar ik zweer je geen seks met haar gehad te hebben.''
''Ja, dat zeg je wel, maar ik houd je in het vizier, je hebt bij haar niks te zoeken en je had pas bij mij koffie gedronken, hufter. Kom nou maar mee naar huis, want je moet de aardappelen schillen en de was ophangen, omdat mijn reuma weer opspeelt. De vrouwen stonden allemaal te lachen toen ik als een geslagen hond met de handen in de zakken met mijn vrouw mee slenterde, maar de mannen staken een duim op en leefden kennelijk met me mee. Dat deed me weer goed.

Wat een schriel bestaan heb ik toch, je mag niet eens bij een aardige vrouw een kopje koffie drinken en ik dacht, daar moet een borrel tegen aangeslingerd worden. Dus ik pakte een fles rode wijn en ontkurkte die en schonk twee glazen halfvol en ik zei tegen Elisabet:
''Schat het is nog te vroeg om dubbel te zien, maar we drinken op ons geluk'', en ik wachtte af hoe ze zou reageren. Ze keek me aan of ze het in Keulen hoorde donderen en ik zag zelfs een glimlach om haar mond en haar blonde krullen streelden haar wangen en haar kleine borsten stonden zo strak als een trommelvel. Ze nam het glas aan en we tikten de glazen tegen elkaar en ze gaf mij een zoentje. Ik kreeg kippenvel van opwinding en toen dacht ik weer aan die grote borsten van Marie en haar bijzondere weelderige vormen, maar Elisabet wist wel raad met me en zette de mand met aardappelen voor me neer met een mesje om ze te schillen en een pan met wat water. Wat ben ik toch een gezochte, dacht ik.

Schrijver: kees niesse, 19 mei 2012


Geplaatst in de categorie: moraal

2.6 met 5 stemmen 351



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Han Messie
Datum:
20 mei 2012
Email:
hmessielive.nl
Ja, deze man is trouw aan zijn vrouw, ofschoon hij ook sterke mannelijke gevoelens heeft.
Hij eindigt in jouw verhaal als een brave huisman en aanvaardt grootmoedig de afstraffing van zijn vrouw.
Het verhaal heeft een langzaam stijgende spanning en de ontknoping is echt geinig.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)