Verhalen over filosofie

Elke dag stak de veerboot de brede rivier over. Het vaartuig zag nu de ene oever, daarna de andere. "Bij mijn werk zie ik nooit wat anders dan het water en die twee heuvelruggen, waartussen ik heen en weer ga. Kon ik maar meer afwisseling beleven." De kleine boemeltrein hoorde het geklaag...

Annelie, een meisje van twaalf jaar, lag 's avonds in bed te lezen. Over haar hoofdkussen scheen het licht van een waggelend kaarsvlammetje. Want kaarsen, dat gaf Annelie innige vreugde. Het milde schijnsel maakte haar slaapkamer tot een zo vredig vertrek. Annelie stond ergens in een groot,...

Een tachtigjarige boerenknecht was tijdens zijn lange leven nooit ergens anders geweest dan in zijn dorpje, in de omliggende velden en boomgaarden. Dit was volgens de simpele man ook het hele aardrijk. Op een mooie zomeravond liep hij door de weilanden en graanvelden naar de horizon. "Ik ga nu...

Dit lekkernij werd uit de kartonnen doos gehaald en midden op de grote tafel gezet. Om de taart stonden mooie drinkglazen in een wijde kring. Daarachter blonk het raam van de huiskamer. Op dat venster parelden traag glijdende druppeltjes. Want nu was de zon aan het doorbreken, nadat het flink...

Ergens in Midden-Europa liep de wijsgeer Philippus langs het bergpaadje omhoog. Ook al was deze filosoof een westerling, hij droeg een Indiase tulband. Een lange, wijde Oosterse mantel reikte van zijn schouders tot aan zijn enkels. Philippus ging van het paadje af, stapte tussen struiken door, en...

Rudolf, een boerenzoontje van acht of negen jaar, kende niet veel meer van de wereld dan vaders boerderij. Wel kwam hij geregeld in het nabije dorp. Schoolgaan, af en toe boodschappen doen; dat hoorde bij Rudolfs voornaamste bezigheden. Eens, op een dag dat hij niets te doen had, liep het ventje...

Op een zonnige middag zat de twaalfjarige Adriaan te mijmeren in zijn slaapkamer. Wat zou hij gaan doen? Opeens zag hij zichzelf liggen in de laadbak van een kleine aanhangwagen. Die ruimte was niet veel groter dan Adriaan zelf. Maar wat wonderlijk! Daar begon het wagentje vanzelf te rijden,...

Bovenop de hoge, rotsachtige bergtop stond een stevige hut. Het dak werd gesierd door een mooie vlag: een rode doek met twee gele en twee zwarte driehoeken erop. Zelfbewust toonde de vlag zijn kleuren in het felle zonlicht. Daarbij keek hij nadenkend naar de nog hogere sneeuwtoppen, die zijn...

Hij klapte het tuinstoeltje open en plantte het in het vochtige gras van de zeedijk. Hiervandaan had je een schitterend uitzicht over het wad. Aan zijn voeten, een meter of tien lager, lag een vuilgrijs strand dat zelden door badgasten werd betreden. Lange repen halfvergaan zeewier, plastic...

Triomfantelijk keken Manu en Hori elkaar aan: de zon bestond dus toch! Het heldere, warme licht aan de hemel was méér dan een optische illusie, wat doctor Swabius en zijn wetenschappelijk kliek ook beweerden. Hun apensnuiten glommen van opwinding: eindelijk was bewezen dat de zon een echt...

“De Messias, de verlosser moet eindelijk maar eens langs komen, we hebben hem nodig om orde op zaken te stellen, in deze gewelddadige wereld met z’n terrorisme, iedereen voert oorlog tegen iedereen”, zucht de man met het keppeltje op zijn kruin, naast mij aan de bar. “Ze maken tegenwoordig...

A: Van een scheurkalender: Eenvoudige mensen houden van ordening, maar een genie beheerst de chaos! B: Mijn favoriete genie is Archimedes, altijd al geweest. Vooral dat "geheel of gedeeltelijk" klinkt al zo plezierig. A: "Geheel of gedeeltelijk"? B: Ja, de stelling ging ongeveer...

Getallen, gebeurtenissen, toevalligheden...of doodgewoon lot. Ik zeg, dat ik er een verband in zie en meteen word ik vreemd aangekeken. Maar vandaag wil ik gewoon zeggen, dat het lot is. Vandaag werd ik steeds geconfronteerd met de getallen 1, 2, 3, 4 en 5, met lot... 23 Euro is de boete die...

Ik schreef, zij schreef, dat het geheugen zwak is en dat de loop van een leven kort is en alles zo snel gaat, dat we het verband tussen de gebeurtenissen niet meer zien en de gevolgen van de daden niet meten kunnen. We geloven in de fictie van de tijd, aan het heden, het verleden of de toekomst...

Zoals twee leeuwenkoppen dualistisch samen, doch eentonig, de tempel bewaken van al wat geschieden zou, zo zijn de gedachten in mijn hoofd, met eenzelfde doel van twee kanten doch bekeken. Maar alles tevergeefs want de wereld rond de tempel is verlaten gelijk mijzelf dus waarom toch leeuwen?

Zonnestralen die over het water glijden, tussen kabbelende bootjes met vrolijke mensen. Blonde haren met blauwe strikken, parasolletjes en manden met etenswaren, die op grote handdoeken eilanden vormen op het land en zich dromend lijken te spiegelen aan eenzelfde beeld wat zich op het water...

Op de redactie van het TV programma “ vreemde ontmoetingen” stond alles in het teken van een programma dat ’s avonds zou worden uitgezonden. Het had al veel aandacht gekregen in de media, zodat een kijkcijfer record werd voorspeld. Tegenstanders hadden geschreven het niet ethisch te vinden...

Er waren eens heel veel kazen. Maar een baas hadden ze niet. Ze hielden niet van bazen. Er waren enorm veel soorten kazen, maar ze voelden zich gewoon inclusief. Er waren ook zeer exclusieve kazen, maar die hoorden er ook helemaal bij! Maar het belangrijkste was, is: Ze voelden zich vrij...

Wie zegt dat planten naar het licht groeien heeft het misschien wel mis. Wellicht groeien ze er tegenin, omdat ze het licht willen bestrijden. Hebben ze wel besef van wat licht voor hen betekent en doet? Ze willen toch niet uitdrogen? Daarom groeien ze ertegen in en creëren ze schaduw voor...

Zo aan het begin van de een-en-twintigste eeuw van onze jaartelling is de poëzie in een stroomversnelling terecht gekomen, alleen is het de vraag of zij nu bergopwaarts of bergafwaarts gaat. In hoeverre kun je het heden modern noemen, werkelijk vernieuwend? Het huidige computertijdperk lijkt...

De Norbertijnen worden ook wel de witheren genoemd, omdat ze witte habijten dragen, het is niet een bijster strenge orde, dus zeer nauw verweven met de wereldse gang van zaken. Philip is al eens bij de Franciscanen op bezoek geweest, aardige lui, maar hij zoekt toch iets anders, iets strenger. Dus...

Vier trappen, elk een andere kant op vanuit het centrale plein. Een piramide gekeerd in zijn tegendeel. Hier lokken perspectief en ruimte, waarbij elke stap aanleiding is tot de volgende. Ik besluit het plein rond te lopen en verval in gemijmer. Na enige tijd nemen mijn voeten zonder aarzelen de...

De eend zwom in de loop van een dag heel wat af in de vijver van het park. Alle hoeken en gaten waren haar bekend. Ze beschouwde deze vlek water dan ook als haar domein. Hier speelde het leven zich af. Rond de vijver stonden een paar laaghangende treurwilgen. Weerspiegeld in het water, daar waar...

's Avonds, tijdens het tandenpoetsen, kreeg ik plots een heldere, onderscheiden gedachte:   'Ik ben een postmodern denker.' Dat feit op zich, dat ik iets met zekerheid wist, was eigenlijk al een weerlegging van de conclusie die ik net maakte, want veel postmodernisten zijn notoire...

Op zekere pikdonkere nacht, dat er waarlijk niet één sterretje aan de hemel stond, kwam er een monster naar planeet Aarde! Althans, dat is wat een man dacht die op dat late uur nog in zijn eentje over straat zwierf. Het vreemde wezen had allerlei rare capriolen gemaakt in de lucht eer het met...

Ergens aan het eind van deze eeuw. Het consumeren heeft zijn werk gedaan. Mensen zijn niet langer individuen met verlangens en hoop, maar ongevoelige uitwassen van reclamestrategieën geworden. Aan het hoofd van dit hersenloze zootje staat de voormalige president van de destijds...

De reiziger was al een hele tijd onderweg. Hij had dagen en dagen achtereen gelopen en had de wisseling van de seizoenen doorgemaakt. Hij wandelde door bloesemende boomgaarden en baltsende vogels, gerijpt koren en goudgele maïs, kalende bomen en bontgekleurde bospaden. Nu was het tijd dat hij...

Er zaten eens twee monniken te mediteren voor een boeddha-beeld. Het was een rustig en vredig tafereel die twee daar te zien zitten met een kussentje onder hun knieën. Toen kwam er een bevallige maagd aangewandeld. Ze bleef staan bij dat rustige en vredige tafereel. De eerste monnik dacht:...

‘Mag ik u vragen, o meester, wat de zin van het leven is?’ vroeg de volgeling aan de goeroe. ‘Ja’, zei deze en deed er verder het zwijgen toe. Onverstoorbaar vroeg de adept, ‘welaan dan, o wijze, wat is de zin van dit leven?’ ‘Van dit leven? En welke andere had je zo nog in...

De vijftien discipelen hadden zich in een halve kring rond de meester verzameld en zaten in afwachtende opwinding te wachten op diens woorden. ‘Ik wil’, begon hij, ‘dat ieder van jullie me zegt waarom je hier bent en wat je wil bereiken. Ik zal ieder van jullie apart ontvangen.’ De...