Er was ooit een tijd, dat sprookjes zo begonnen, ook was er een tijd dat de ene mens de ander hielp. Er was een tijd, dat er geen acties op touw gezet hoefde te worden, om respect af te dwingen, want respect, dat was er gewoon. Er was een tijd, dat men ouderen voorrang gaf, tevens was er een tijd, dat diezelfde ouderen met grote regelmaat nagelopen werden door hun kroost, dat wás me toch een tijd.
Er was een tijd, dat men oplette voor elkaar, dat men opstond voor elkaar, dat men de handen…

Paul blowde. Veel. Samen met een paar andere stoere jongens na schooltijd. Schuilen onder het afdak van het oude schoolgebouw dat uitkeek op de grote kerk. De meeste blowers waren blanke jongens, zonen van middenstandsouders. Paul was anders. Half Indisch, het lange haar loshangend over de schouders en zoon van een immigrant. Hij had een vage blik in de donkere ogen, die hij af en toe bedachtzaam op me liet rusten. Niet dat hij ooit wat zei. Hij was op school. En aanwezig.
Na het behalen van…

'If I could, I would let it go. This desperation, dislocation. Seperation, condemnation, Revelation, in temptation Isolation, desolation Let it go'
uit 'Bad' van U2
'Bad' van het album 'The Joshua Tree' van U2 vind ik één van de meest hartverscheurende liederen die ik ken. Ik heb het Bono Vox in de Kuip life horen zingen tijdens de Joshua Tree tournee, toen concertkaarten nog betaalbaar waren. Wanneer deed het gegeven isolatie intrede in mijn leven? Nam ik het mee uit vorige levens of kwam…

Een vriendelijke, Marokkaanse buurman en ik stonden op het trottoir wat te kletsen over hoe het met ons ging. Hij wees me op een fietsenhokdeur, die duidelijke sporen van een mislukte inbraak vertoonde. Ineens, vanuit het niets, begint een buurman vanaf drie hoog tegen mij te schreeuwen. De damp komt uit zijn neusgaten en hij krijst 'Ja, jij daar, met je schijnheilige smoel, als je nog meer durft te zeggen, dan bel ik de politie!'. Mijn Marokkaanse buurman is totaal verbouwereerd, net als ik,…

Zo'n dag die bij het opstaan nog geen seintje geeft over het verloop ervan, nou is het geen drama-dag, dramatische dingen laat ik over aan andere gezinnen. Dat zijn doorgaans van die mensen die stuiteren van een sneetje in een vinger, nee dat scenario gaat hier pas spelen als er sprake is van b.v.een slagaderlijke bloeding.
Nee, nee niet meteen het ergste denken, want het is helemaal geen drama-dag, alhoewel....dochter moest vanmorgen om tien uur examen doen: mam, niet bellen om me succes te…

39.
Als kind had ik vaak blauwe plekken en kneuzingen. Meester en mijn moeder zeiden dat het kwam omdat ik nou eenmaal niet zo handig was. “Ja Loon is een beetje onhandig en heeft heel snel blauwe plekken haha..” Ik geloofde dat. Jarenlang.
Om mij sterker en stoerder te maken sloeg Meester met zijn vuist hard op mijn handen, bovenarmen of op mijn bovenbenen.
Als ik viel of liet merken dat het pijn deed, lachte hij me uit en zei: “Ze gaat er gelijk bij liggen haha.., zie je wel, geen…

Opa jarig en dat betekent dat het sobertjes dan toch wel, gevierd wordt. Zondag Vaderdag en dochter kwam met drie zalige kleinkinderen niet alleen eventjes op de koffie maar at ook meteen mee, hartstikke gezellig.
Oma, mag ik....Oma, zal ik, Oma....en Oma zegt zelden nee, dat hoeft ze ook niet want nee-zeggen is een taak voorbehouden aan de pappa's en mamma's, vind ik dan.
Dat was zondag en het voordeel aan de ene kant was: dat één kant "al geweest was", wat tevens betekende dat…

38
Meester, mijn vader, ging wel eens de zee in met een sleepnet om garnalen en platvis te vangen. Hij liep dan tot aan z’n borst het water in en trok dat sleepnet achter zich aan. Meer mannen op het eiland deden dat.
Die keer dat ik mee ging wapperde op het strand een rode vlag. Dat betekent hoge golven, harde wind, sterke stroming en te gevaarlijk om de zee in te gaan.
Meester negeerde dat. Regels waren er voor anderen, niet voor hem.…

Ooit was ik ik lid van de openbare bibliotheek en dat in diverse plaatsen; Heerenveen, Voorthuizen, Amersfoort en Gouda. Ik was er om de zoveel dagen te vinden en soms wel elke dag. Bergen stripboeken heb ik gelezen. In stripboeken gaat de fantasie vaak nog verder, dan in romans en gedichten. Dat heeft mijn liefde voor extreme denkbeelden gevormd, hoe gekker, hoe mooier. Totdat ik gegrepen werd door de literatuur en dan met name de poëzie. Ik las over de levens van dichters en schrijvers en ik…

Ik ben over de vijftig en Nina is denk ik rond de twintig. Nina werkt bij de kaas- en vleesafdeling in de Albert Heijn en tijdens mijn eerste kennismaking met haar attendeerde ik haar op 'Nina, pretty ballerina', een hitsong van ABBA.
ABBA kende ze niet en dat lied al helemaal niet, waarop een man van mijn leeftijd mij attendeerde op het feit, dat ABBA ver voor haar tijd is. Pas toen begreep ik de miscommunicatie. Oude mannen hebben een soort van penopauze of zoiets, geloof ik, waardoor ze…

Omdat we, een gezin met vier kinderen, aan het water van het Nieuwe Meer woonden, was het niet meer dan logisch dat mijn vader, naast van mijn moeder, ook van vissen hield. Hij was geen ervaren visser. De eerste maanden sloeg hij slechts onvolwassen stekelbaarsjes aan de haak. Er gingen zomers voorbij zonder eetbare vis. Maar tijdens een warme zomerdag met dansende muggen in de lucht ving mijn vader plotseling een forse paling met zijn hengel. Een paling zo dik als de pols van Bjarne werd er…

Tja, na een maand of elf heb ik de behoefte om weer eens te schrijven.
Inmiddels ben ik verhuisd, wél in dezelfde woonplaats, en daar ging veel aan vooraf.
Ik stond 14 jaar ingeschreven bij de woningbouw en had flink wat punten, met als gevolg dat ik drie huizen aangeboden kreeg, nou nou...
Maar het eerste huis dat ik gezien had, beviel me toch het beste. In een rustige woonwijk met veel oudere mensen, ach, het voelde goed.…

Mijn eerste computer, een gift van een pater, was zo'n bakbeest, die nauwelijks iets kon, omdat ik geen internetabonnement had, want de gedichten en verhalen kunnen uitprinten was al een heel wonderlijke vooruitgang. Tijdens het trage kopiëren van een bouwvallige Epson-printer jogde ik door mijn woning. De inkt was veel te onscherp en ik bakte er niets van. Mijn handschrift was duizendmaal mooier. En mijn elektrische typemachine ook. Toen het bakbeest crashte, heb ik het gedumpt. Ik was weer…

foppe heeft schizofrenie en twee psychoses gehad van verwardheid. ik woon op een heel klein kamertje met pillen van verpleegkundigen en kook twee maal per week en een keer schilder ik en doe mijn eigen was en een keer komt moeder langs dan gaan we even weg met de auto.
er is koffie en rust dat heb ik nodig.
ik loop ook elke dag even en ben veel alleen op mijn kamer met muziek aan. soms huil ik een beetje waarom weet ik zelf niet. ik woon hier nu een jaar. foto er bij en groetjes aan joke van…

De Belgische dichter Jotie T'Hooft schreef in zijn prozawerk, dat kinderlijke snoepverslaving later tot drugsverslaving kan leiden. Als kind snoepte ik behoorlijk veel, wat ik meestal bij de Jamin kocht, winegums en Engelse drop, trekdrop en van die wielvormdrop, zuurtjes en salmiak, spekjes en van die ruitvormige, oranje-geel-achtige, hondebrokachtige zoeternijen. Ik was ook dol op die roomijs met chocolade en dunne wafeltjes. Om het suikergehalte nog meer op te voeren, dronk ik Coca Cola,…

Als we ook maar iéts zeker weten is het:
dat we geboren zijn om te sterven. Toch is het tijdstip bepalend voor de lengte van je leven, want: de baby die nog geboren moest worden, stierf reeds in de moederbuik.
Alles stond klaar, het was zo welkom zo ontzettend geliefd al van net - bij het verkleuren van het beruchte staafje...
De maanden erna verliepen zoals elke moeder zich een zwangerschap wenst, zonder spugen, zonder misselijkheid, een probleemloze zwangerschap.…

Ik ben nog steeds niet echt bekomen van het privé-concert, dat Ellen ten Damme onlangs in de Vrijbuiter te Gouda gaf. In de Goudse Post staat een close-up foto van haar, terwijl ze volop zingt met haar zilveren glitterarmbanden en haar parelwitte tanden. De kop luidt 'Multitasker met duizend gezichten'. De verslaggeefster stelt dat er zo'n veertig mensen bij aanwezig waren. Dat zit dicht bij de waarheid. Het is nu al een legendarisch optreden te noemen. Zo privé zul je Ellen als liefhebber…

Ik ben nog van de tijd, dat buiten spelen een must was, ik ben tevens van de tijd, dat Cliff de muziekwereld veroverde, net als de Everly Brothers, the Blue Diamonds, Toon Hermans. Ik ben nog van de tijd, dat de bakker, de melk- en groenteboer aan de deur kwamen. Als de melkboer kwam, liep je met een emaillen kan naar beneden omdat de melk erna eerst gekookt moest worden...de flessen kwamen later. Ik ben nog van de tijd, dat er mits je een tv had, er een had die slechts twee knoppen had, o nee…

Op RTL4 was de 3e uitzending van 'zo lang ik leef' een programma met vijf mensen, allemaal ziek. Een man heeft ALS, de overigen kanker, in elk geval ook vrouwen (net als ik dus) met borstkanker. Peter van de Vorst presenteert het en volgt de mensen, van wie er een paar (of eigenlijk allemaal) aan het einde van de behandeling zijn.
Ik (nog) niet maar wat ik wel weet is dat het programma voor heel veel kankerpatiënten een opluchting is, er wordt niet moeilijk gedaan over het K woord, nee hoor…

Vroeger was ik al een ontzettende dromer en supersensitief. De nare geluiden van met name auto's en scooters kwamen driedubbeldik binnen. Ik zeg niet dat ik er nu helemaal immuun voor ben, want die gevoeligheidsgraad sluimert natuurlijk nog steeds in mijn onbewuste/onderbewuste.
Het beste gedij ik in de stilte en in het donker. Inderdaad, ik ben een soort asperge. Bovendien let ik van nature op alles wat ik zie en hoor en wat beweegt. Als een spons zuig ik alles op en omdat ik geen zeef heb,…