Het was anders voelde vreemd je bent geen deel meer van mij terwijl je mij naar je toe trekt en onbeantwoorde zoenen van mijn lippen neemt onwezenlijk wanneer je zo met elkaar vervlochten bent dat je dan zo vervreemd van het samen zijn dat de afstand fijner voelt je liever alleen bent juist met de pijn het voelt zo vreemd nu ik…

Les Confessions we hebben geluisterd naar god noch verbod is dat onze schuld we hebben elkaar een hof gemaakt zonder giftige vrucht zonder blad om mond of man mee in te dekken we wandelen er naakt en hebben een kasteel gebouwd veilig in de lucht waar geen aardse engelen komen er hoeft niet meer gevlucht Fransiska Louwagie is geboren…

Côte d'Azur Ik denk tegenwoordig dikwijls dat het is gelukt, dat ik je ben vergeten? Dat ik gelijk had met wat ik zei over tijd en wonden. Heel zelden nog lig ik wakker met je stem in mijn oren, mijn tong verlamd van wat ik nooit zal zeggen. Ik kan al denken aan Frankrijk zonder Côte d'Azur, kijken naar huizen en niet alleen het jouwe…

De brug Als je onder de brug van Beernem rijdt steek dan je hand even op naar de verdoolde mannen die daar staan. Wees niet bang dat ze een steen door je ruit gooien. Het zijn papieren vogels. Vrees niet dat ze je achtervolgen. Ze zien iedereen terugkomen. Schrik niet als ze je nummerplaat noteren of het gezelschap van een vrouw. Er…

Ik ben bijna, oh nog net niet helemaal analfabeet. Schande is dat, schande ja Cornil, dat is schande van mij! Nu de Nederlandse taal is een verdraaid lastige taal. Alleen de vroegere kantoorklerken en de postzegellikkers bij de notaris hadden iets met de Nederlandse taal. Een nare eigenschap van ons ABN Nederlandse taal is dat wij vele woorden smoren…

In mijn tienerjaren was ik een groot liefhebber van auteurs als Erich von Däniken, Jochim Pahl en Stefan Denaerde. Zij waren gefascineerd door het idee dat andere beschavingen af en toe onze aarde bezoeken. Volgens hen hebben veel civilisaties het stadium van de interstellaire ruimtevaart bereikt en stimuleren ze de ontwikkeling op planeten waarvan…

Avignon Achter het pauselijk paleis keek ik naar spelende kleuters die achter houten paardjes reden ik liep langs bloeiende mimosa dronk ijskoude koffie op een terras in het water dreven witte vogels ergens ver weg verloor ik een vriend was ik bezig mij aan zijn geheugen te onttrekken en smeet ik ongewild de deuren dicht ik speelde…

Ieder facet van het menselijk denken en doen wordt bepaald door een energetische verbondenheid die het individu aanstuurt als onderdeel van en in samenhang met het geheel als de som van alle individuen. In de Boeddhistische wijsheidsfilosofie is het “zijn” van de dingen elementair als uitgangspunt voor het bestaan en hebben alle andere zaken met het…

Wilde vinex Ik ga mijn eigen dood uitkiezen, ik ben een vinexvrouw, geen buitenmeisje. Ik loop in mijn vlinderbroekje op het terras, ogen ploppen overal uit, uit mijn benen, mijn buik en mijn broekje is zo klein, zacht en zo champagne, hier in deze wijk met houten kades zonder water, waar meisjesbenen tegen de gevel groeien. Ik ken een zwaluw…

In zijn boek “Herinneringen aan de dood”, een wetenschappelijk onderzoek naar de realiteit van bijna-dood-ervaringen, doet de cardioloog Michael B. Sabom verslag van zijn discussie met dr. Blacher, een fanatiek bestrijder van het verschijnsel BDE. De kern van Blachers kritiek kwam erop neer dat mensen, die dergelijke ervaringen serieus nemen, zich schuldig…

Hoe je naar me keek Als je bovenop me lag Hoe geweldig ik je vond Hoe sterk Hoe je me vertelde Wat ik voelde Hoe ik mijn best deed Dat je me aaide En toen ik jou Daar Dat het mijn schuld was Dat je me lief vond Niet bang zijn Hoe je naar me keek Je ogen heel dicht bij In jezelf gekeerd Hoe je bewoog vanuit je heupen Hoe je toch niet…

Nur erhitzen het is maandag in tegenstelling tot vrijdag dus is dit hoe je de tijd doorkomt genoeglijke aandoening zover je kunt kijken er worden volop stillevens geboden (als niet bij jou thuis dan bij mij) na verloop van tijd wordt men verwijderd, uw kinderen en gekken hoeven niet verstaanbaar je pantoffels staan klaar pamflet van het…

Poging dertig Stel dat ik je thee aanbied, waarna een van ons vol ongemak op het verste kussen van de bank over het weer begint na een eerste stilte, die later zo waardevol wordt misschien, als ik dan om je grapjes lach, veel te terloops je been aanraak, waar jij dan rood van wordt en ik nog wat feromonen mors, waarmee etappe twee toch echt…

Zelfportret in vallend serviesgoed Ze diept blank aardewerk op Uit het teiltje. Zo is ze begaan Met de voortgang van orde En reikt me een schaal toe: dat liefde Als de onze van eenvoud kan worden. Dan in een glimp op het wentelen, Het gezicht waaruit ik mij ontspin: Een Romeinse neus en gifzwarte ogen. Voorts het plafond, beneden in licht…

De linkse is de droefste. Ze vertelt over liefde die eens door wolken en bladeren scheurde maar op een dag voor een minuut of tien vergeten werd. Tranen alom, de derde gedachte kent dat gevoel, bij haar is het soms alsof er een rivier ontspringt in haar buikholte. De ogen half gesloten laat zij zich zakken in haar zetel waar nummer vijf haar…

Gestrand Onder jouw wolkendeken van ochtendroze suikerspinnen vliegen uilskuikens. Vroege vogels omhuld door een lieflijk gebrom ontdekken iedere dag opnieuw de haast, de herrie, het supersonischsnelle draaien van de wielen. Noem me geen verrader nu ik dit zeg, ik heb immers zelf geen vaste grond onder mijn voeten. En ik hou van je ook al…

Nachtcafé Mijn ovale portret verdrinkt zwaaiend in koffie, meegeslingerd met wat suiker. Ik zit rechtop. Rechtop, met mijn laptop, plat, met vier hoeken, zes als ik hem openklap. De letters op het scherm steken statig over. Zwart, wit: een zebra die bloedt, of kwijlt, in een getuigen van mijn verdrinken. Of huilt van nostalgie. Verkorrelend…

Ik zal je Vandaag zal ik je vinden in de wereld van de stad. In ruiten, in rijen, in reppen en meer, in jassen, op trappen, met tassen. In alles wat ik zie zie ik je. Hoe je uit mij loopt, tot mij komt in middaglicht, een vreemd gezicht. Ik zal je treffen, raken, roepen. Zoals ik je zie sta je. Je gezicht open, je vingers verloren. Ik zal…

Brug in de tijd Je wist het water zuchten, de wolken in stukken geknipt door het ijzer. Je was klein in de tunnel van steeds bruiner licht wachtte een oude wereld die mompelde, beefde en honderden keren een nu in een kluis vol met lucht. Een afdruk van mensen en stemmen. Je was klein als de nacht met een plof op het water viel, reed je…

(Grondlegger van het kubisme) Samen met Georges Braque was Picasso grondlegger van het kubisme. Deze kunststroming is in het begin van de twintigste eeuw onstaan. Bij deze bijzondere manier van uiten, worden objecten en mensen gelijktijdig vanuit diverse posities in geometrische vormen, kubistisch geaccentueerd weergegeven. Hierdoor wordt een veelzijdig…