Met mijn krakkemikkige gestalte, met mijn bewegingen en met mijn voorkomen schijn ik, waar ik ook kom, een hulpvraag te uiten of te demonstreren ("Gaat het mevrouw, kan ik u helpen?") maar ik ben mij allerminst bewust van de aftakeling die toch wel zichtbaar moet zijn op mijn zeventigste, al kijk ik nog met grote tevredenheid in de spiegel.
Niettemin laten mijn longen, die als een fragiel, kwetsbaar en uiterst onbetrouwbaar staketsel in de borstholte hangen, het steeds verder afweten. Herfst en…

We werden hartelijk verwelkomd bij het Markiezaat in Bergen op Zoom. We stonden onder de neogotische arcaden en in een imposante zaal, belegd met zwart en wit marmer en gelardeerd met een immense sculptuur gehouwen uit lichtgrijs steen dat de eeuwen kan overbruggen. Tevens bewonderden we de uivorminge lichtblauwe koepel van de hoge toren en keken we uit op de renaissancistische tuin waarin de oude tulpenboom, de plataan en de eik trouw de wacht schijnen te houden.
De solide, stevige muren van…

Als zij opnieuw haar felle opstand en rebellie op mij af wenst te vuren; als zij haar wapens weer smeedt en mij verwijten maakt over de manier waarop ik hopeloos te kort schiet in alle denkbare opzichten, stel ik daar tegenover mijn kalme, placide vrede en vreedzaamheid die is als een stille vijver in de zomer met rimpelloos wateroppervlak, door niets of niemand beroerd of aangetast, alsof de pijlen van de aanval hardnekkig afketsen op een schild; op een harnas dat ik heb aangetrokken, waarmee…

Over een bemost pad zijn we vandaag de merkwaardige "boerderij" in Heukelom genaderd, waarvan we tevens het interieur bezichtigd hebben en die als een museum is volgestouwd met satanisch en demonisch aandoende rariteiten en parafernalia zodat hiermee welhaast de hallucinatoire wereld van de waanzin wordt verwezenlijkt en wordt opgeroepen voor de ogen van de verbijsterde, argeloze en verbaasde toeschouwer en bezoeker.
Een uiterst curieuze, geheel in de stijl van de negentiende eeuw ingerichte…

Vóór een bloemenzaak aan de Tilburgse Westermarkt etaleert men een bescheiden knutselwerkje, een soort bootje van hout dat kennelijk een herfstachtige sfeer dient weer te geven, vergezeld van rode paddenstoelen met witte stippen en van andere parafernalia.
Het merkwaardige artefact staat daar te pronken tussen azalea's, cyclamen, rozen en veldboeketten. Is dit wellicht iets om een kind te schenken dat nog altijd omgeven wordt door de magie van de jeugd; een kind dat nog verbeelding tot zijn…

We raakten in gesprek vóór de boekenkast die opgesteld staat in de gang van het ziekenhuis dat wij beiden met uiteenlopende doeleinden bezochten. Hij wenste daaruit zijn favoriete roman te kiezen die hem naar mijn inschatting mogelijk zou steunen bij zijn ongeluk nu de scootmobiel tot zijn bestemming en redmiddel was geworden.
De romans in het kastje schijnen soelaas te moeten bieden voor de ontelbare en altijd verschillende kwalen waaraan de mensheid lijdt en waartegenover de artsen zelfs…

Ze symboliseerde voor mij de jeugd, de jeugdigheid en de schoonheid die ik sinds lange jaren niet meer de mijne kon noemen. Tot haar wilde ik terugkeren. Als een aureool sierden haar haar kwaliteiten.
Ik was vervreemd van de gaafheid van haar wezen. Het leven had diepe wonden geslagen en een bres in de onbezonnenheid en het enthousiasme waarmee ik eens afgestormd was op de droom die ik had willen veroveren én op de idealen die ik had willen verwerkelijken.
Tot haar gave geest en gestalte…

De NS maakt in haar nieuwe, geavanceerde Sprinters en Intercities veel reclame voor haar nieuwe materieel. Je kunt op de schermen bewonderen hoe de langgerekte gele treinen met tweehonderd kilometer per uur als slangen over de rails kruipen en je kunt heerlijk zitten in de ijsblauwe "fauteuils"; een voorrecht dat is gereserveerd voor velen en velen maken hiervan gebruik.
Niettemin haperde het systeem tijdens mijn lange reis naar de metropool en een vrouwenstem bracht ons, passagiers, op de…

Het terrein van "Prisma" in Biezenmortel, de instelling waarin mijn broer sinds jaar en dag verblijft, herbergt nog onvermoede verrassingen, zoals een fraai restaurant met de naam "Lokaal 12" dat is ondergebracht in een mooie, sfeervolle ruimte en dat plaats biedt aan een ruim aantal bezoekers. Vandaag waren we daar met mijn autistische broer die niet naliet een stuk servies kapot te smijten, een euvel dat men in dergelijke contreien niet duidt en we genoten van kroketten, eiersalade en soep.…

Hij droeg een pet die hij op zijn grijze haar had gedrapeerd, zoals veel oudere heren graag schijnen te doen. Hij drentelde wat rond in de Umberstraat, naast het langgerekte gebouw van de artsenpraktijk. Nieuwsgierig vroeg hij naar mijn leeftijd en ik gaf aan dat er veel gepasseerd is in mijn leven.
"Zoals?" was de stupide wedervraag die daarop volgde (alsof niet de talloze gebeurtenissen in een leven zich opstapelen tot ze de onzalige Toren van Babel vormen die eens door het onbarmhartige…

Indien de Grote Manitou zou spreken... U die van de Heilige bergen weet… Zoals u ook weet dat niet iedereen waardig is om ze te betreden….dan weten geleerden dat er ook “bergen geld” leven.
Waar er bij crisissen een ophoping van kapitaal is te traceren, is er vandaag nood, speculatie, overwinsten.
Mensen zonder brood. Heilige bergen zijn uniek. Gezegend brood.

Het Nazisme had hem beschadigd en getormenteerd. Hij had de gruwelen van de nacht en van de eenzaamheid op zich toe moeten laten op zijn eenzame uitkijkpost.
Na de Wereldbrand had ogenschijnlijk de beschaving haar greep op Europa heroverd.
Een melodie veroverde zijn ziel en gemoed: "Some enchanted evening, when you meet your true love" en uit alle vrouwen koos hij degene die mijn moeder zou worden. Ze werden mijn vader en mijn moeder.

Vergeten, amper vermeld, zakte de Werelddierendag door de mazen van het net. Vissterfte wereldwijd.
Drinkbaar baden aan De Maas. Roofvogels die beschermd worden. Musjes zonder stem. Uitstervende dieren
In grote nood. Hun rechten verdedigen doet men voor geen geld. Tenzij het opbrengt. Voor heel véél geld.
Werelddierendag 4 oktober 2023

...en zo leerde de goede moeder die het kind had moeten afstaan aan de inrichting aan de andere kinderen de litanie van Gerardus Majella om voor het broertje dat zo ver weg was te bidden en om om genezing te vragen van zijn geestesziekte en om zijn thuiskomst. En zo stamelden de kinderen de frasen, weergegeven op het bidprentje met de beeltenis van de heilige Gerardus Majella.....

De flats in de Nassaustraat zijn uit de aard der zaak alle uit hetzelfde bouwjaar: 1954 en ze hebben vrijwel alle dezelfde indeling. Bij "ontstentenis" van mijn eigen woning die gerenoveerd wordt, heeft men een andere flat, eveneens in de straat gesitueerd, voor me ingericht waarin ik momenteel verblijf.
Het is een soort "veredelde hotelkamer" geworden met chique fauteuils en een bank en een eethoek en een grote kunstplant die niet van echt te onderscheiden is. Chique beige rolgordijnen voor de…

We schreven negentienvijfenzestig. Ik was 12 jaar oud, dochter van een klein ambtenaartje en bezocht de brugklas. We kregen bezoek uit het verre Australië; Mr.Mouncey zou ons komen bezoeken; nu een oude man maar eens een van de parachutisten die deelnam aan de befaamde operatie "Market Garden".
Met hem hebben we Arnhem en Oosterbeek bezocht waar op de groene velden de witte kruisen, die voorgoed herinneren aan Mr.Mouncey's kameraden zich tot aan de horizon aaneenrijgen.
In het chique hotel in…

De Korvelseweg slingert zich door stadsgedeelten van Tilburg, geflankeerd door de panden van de neringdoenden en zij mondt uit op het Sint Annaplein waar men een klaterende fontein vindt met een "enthousiast" opspringende waterpartij en een trots beeld, een sculptuur met gestalten van heiligen die de tekst "Bescherm Tilburg" dragen.
Vaak doorkruiste ik de langgerekte Korvelseweg; vele voetsporen heb ik er liggen en ik herinner mij momenten van geluk uit vroegere tijd, uit mijn jonge jaren,…

Het boekenweekgeschenk van 2024 wordt geschreven door de familie Chabot. Het is volgens mij bestemd om het lezen te bevorderen. Dit bij voorbaat al afkraken, omdat het niet literair genoeg zou zijn, getuigt van weinig respect voor huidige en toekomstige lezers en schrijvers.
Misschien is literatuur wel het kunnen beschrijven, van ingewikkelde dingen in begrijpelijk Nederlands.
Zonder vermoeiende verwijzingen naar Griekse tragedies of iets dergelijks, die niet iedereen kent en waarmee de…

In de vroege morgen, toen de indigoblauwe hemel nog als een beschermende deken over de wereld lag en toen een zoele wind mijn lichaam beroerde, ben ik weer op weg gegaan naar de Umberstraat. Daar strekt de lange gevel van het gebouw van de artsenpraktijk zich uit. Meerdere malen en ook vandaag vroegen enkele gedesoriënteerde oudere personen naar dokter A., mijn huisarts sinds lange jaren.
In eigen persoon opende zij de brede deur. Nog altijd heeft haar gezicht, dat als een beeld van een engel…

Omdat ik nog moest wachten op de pedicurebehandeling had mevrouw me "gedelegeerd" en "geparkeerd" in haar tuin die gelardeerd was met weelderig groen. Er stond een houten tafel met daaromheen stoelen in stille afwachting die uitnodigde tot een genoeglijk samenzijn met familie of vrienden.
Mevrouw had me uitgenodigd in de meest populaire vrouwenbladen te lezen die kennelijk ook haar grote voorkeur genoten. Daarin paraderen de fleurige, florissante en altijd stralend lachende dames, die allemaal…