Vrijheid boven alles!

Er wordt veel geknutseld in de gezondheidszorg en niet alleen aan hartkleppen, pacemakers of prothesen.
Meneer en mevrouw (arts en verpleegkundige) houden er een groot, sfeervol en rustiek atelier op na, gelegen achter hun landelijke en luxueuze woning, zoals blijkt na onze zoektocht door Breda, een stad die we op deze wijze tevens leren kennen als nooit voorheen. We passeren het langgerekte water van een singel en chique panden met gestreepte markiezen aan de vensters, groenstroken, tuinen, parken, pleinen en wat al niet meer.

We arriveren nog net op tijd voordat de workshop van start gaat en worden uitgenodigd om, staande aan een lange, hoge, witte tafel te werken met glas, dat wil zeggen naar verkiezing een vaas, schaal of ander voorwerp te decoreren met kleine stukjes gekleurd glas en daarop een voorstelling aan te brengen naar eigen keuze.

Straks in de gloeiend hete oven zal ons "kunstvoorwerp" zijn definitieve vorm krijgen, waarna het hopelijk tot in lengte van dagen onze woonkamer kan sieren of kan dienen tot gebak- of fruitschaal dan wel een andere bestemming kan krijgen.

Ik leg de kleurige scherven aaneen tot deze het beeld van een vogel vormen die voor mij de vrijheid symboliseert die ik sinds jaar en dag niet meer mijn bezit kan noemen, vastgekluisterd als ik ben in de boeien en valstrikken van een oneigenlijke, onmogelijke en ongelukkige liefde.

Maar al te vaak en ontzettend veel vaker dan mij lief was had het perfide, veelarmige monster van de obsessie met haar giftige tentakels met zuignappen mij immers meegezogen in de dwangvoorstellingen van Zijn ogen, van Zijn lippen, van Zijn indrukwekkende torso en niet te vergeten, van de heerlijke, maar voor mij altijd totaal onbereikbare kostelijkheden die hij ogenschijnlijk ook nog in huis had en wel in een dergelijke mate en zo langdurig dat mijn haardos vergrijsde en mijn gezicht getekend werd door fijne lijnen en mijn hart, dat ondanks alles nog beefde en trilde in mij, dat niettemin nog hoopvol klopte en bonsde in mijn borst, verweerd was en vervormd, als gesteente onder de druk van aardlagen, als graniet, als basalt.

Tot vertwijfeling en verbijstering vervallen na een eeuwigheid van onbeantwoorde liefkozingen en hopeloze liefde, hoopte ik dat eindelijk de bonte vogel die mijn raam zou gaan sieren voor mij het symbool zou worden van de zozeer vurig gewenste bevrijding van de vernederende boeien en kluisters...

ex-liefde obsessie bevrijding

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 1 stemmen 130