Houten koppen en houten hamertjes
verhaal
2.6 met 5 stemmen
1.219 Eén van mijn broers verraste me onlangs met een opmerking over de macht die op de grijze massa van mensen wordt uitgeoefend. Nee, het ging niet over kiesvee maar over de grijze massa die ieder mens heeft en kan gebruiken: zijn hersens.
Spanje is een jonge democratie. Na zo'n veertig jaar nationaal-katholicisme verschijnen nu opnieuw mannen met witte boorden en zwarte jurken op straat. Deze rare fanaten protesteren tegen het feit dat zo'n tien procent van de mensen in Spanje een legale manier…
Leven doe je nu
verhaal
1.9 met 8 stemmen
1.763 Met de ouderdom, zo lijkt het, slijt het vermogen nieuwe dingen te ontdekken en nieuwe ervaringen op te doen. Alles valt steeds meer in de routine van alledag. De ene dag onderscheidt zich nauwelijks meer van de andere, de gewoonten die je jezelf hebt aangemeten gaan zonder discussie aan de haal met de tijd en vele jaren later kom je misschien tot het inzicht dat alles voor niets is geweest of niet heeft opgeleverd wat je ervan had verwacht.
Reden ook dat menigeen dan in een diepe put valt, die…
Doornloosje (3)
verhaal
2.3 met 3 stemmen
1.010 De dertiende fee bulderde en krulde over de vloer omdat haar wrok eindelijk was opgediend, als een gistende, dampende soep. Ze was na het schavot gedumpt in de goot onder kwijldraden, met vegen van roet en klef van het droog zweet. Nu kon ze eindelijk de rekening vereffenen. Een donder rolde over de speelwei en de menigte week uiteen, in blinde verwarring. Haar vloek ging nu in. Blauwe regen en wilde wingerd overwoekerden de gevels als een ondoordringbare mantel. Maar er gingen geruchten rond…
Doornloosje (2)
verhaal
2.0 met 1 stemmen
784 Blubber was ooit een schildknaap die Lancelot mocht dienen en zich altijd onder de Ronde Tafel verstopte omdat hij te laf was voor het slagveld en te lui om schild of vaandel te dragen. Daarom had Merlijn, die zich tot de zwarte magie had bekeerd, hem bestraft en zou hij verder eeuwig als een slijmerige pad met wratten achter de hielen van Lancelot kruipen. Alleen een prinselijke kus kon de vloek verbreken.” De koningin wrong zich los uit de innige verstrengeling met de hofnar, scharrelde…
Doornloosje (1)
verhaal
3.2 met 5 stemmen
1.097 Lang geleden in een nabij dorp woonden Leo en Lea, een koningspaar met een kinderwens. Maar de koning was na een jachtongeval helaas onder de gordel verlamd en zat in een roltroon met straalmotor. Toen Lea langs de meanders van de Leie doolde met hangende schouders en een betonnen hoofd, hoorde ze langs de oever een schrei. Toen ze vooroverboog zag ze tussen het rijzig riet een biezen mandje. Daar lag, in windsels verpakt, een verloren dochter. Ze drukte de vondeling teder aan de boezem, suste…
Vliegangst(gegner)
verhaal
2.9 met 7 stemmen
922 Ach, wat zijn ze bang de klerken, net aangezeten aan de overvloedig gedekte dis, kroonluchtig beschenen. Kijken omzichtig om zich heen, willen dit duivelspact alleen om samen te eten, bang dat we weten hoe ze heten, bang dat ze worden aangevreten. Klerkenvlerken strekken naar vork en mes, zetten tanden in willekeurig vlees noch vis, genieten niet echt van deze dis.
In subtiel wit en gracieus klassiek rood stromen wijnen uit karaffen, de klerken zitten mooi te zijn tussen peperdure tafelwateren,…
Jetski brult Hofvijver wakker
verhaal
3.8 met 8 stemmen
988 Eigenlijk is mijn familie van hem vervreemd.
Hem: mijn broer Karel, in Den Haag Karel de Kale. In mijn geboortestreek ‘Karel Haagse Bluf’ of ‘Karel Bluf’. Velen denken dat hij mijn tweelingbroer is.
Fout. Hij is het niet, maar hij lijkt. Ook ik ben erfelijk kaal bejegend. Ze halen ons altijd door elkaar. Vroeger al.
Dat is lastig. Kom ik in Den Haag, dan liefst bij donkerte met een pet op. Dan zwerf ik door de stad als paparazzi, maar zonder brom en camera. Alles zelf vastleggen in m'n…
Vliegendans...
verhaal
2.5 met 2 stemmen
1.102 Sierlijk en gracieus. Het lijkt wel of ze door elkaar heen dansen in hun gefriemel om toch maar het dichtst bij de voor hen zo veilige lamp te komen. Het trekt hen immers zo aan, dat ze de onmogelijkste capriolen uithalen om in de buurt van dat licht te komen.
Het waarom daarvan ontgaat mij ten volle. Worden zij aangetrokken door de schoonheid van een gloed, of denken ze gewoon, ‘hier brandt de lamp’. Waar ze dan af en toe nog tegen aanvliegen ook.
Wij zij allen ‘schepsels van god’,…
Afscheid, voorlopig
verhaal
2.0 met 9 stemmen
1.768 Ik dacht, volwassenheid, speelsheid, afstandelijkheid, eindelijk gevonden, eigenwaarde gewaardeerd, niets is minder waar. Ook hier vangt men vliegen af, muggenzift men je tot in het graf, mijn geluksnummer is vier.
Ik vraag verschoning aan diegenen die mij eerlijk hebben gedaagd, zij kennen hun eigen naam, treft geen blaam, desgevraagd, even weg van hier.
Mezelf beklinken, kritiek laten bezinken, u heeft links en rechts best wel een beetje gelijk, van uw woorden word ik rijk, edoch ik ben maar…
Het Binnenhofklasje met reces
verhaal
3.0 met 3 stemmen
1.322 Net zoals iedere doordeweekse morgen wachtte juf Ingrid in een nog lege Kamer op het moment dat de Kamerleden binnen kwamen druppelen. Sinds de dag dat ze de hamer van meester Weisglas over had genomen was ze vrijwel iedere schooldag het zonnetje in de Kamer. Op een paar momenten daargelaten want juf Ingrid is net als ieder ander ook een mens van vlees en bloed, en vooral van dat eerste maakte ze in de Foxy geen geheim. Deze morgen echter maakte er zich een vreemd gevoel van haar meester. Het…
Even slikken, zo gebeurd (maar niet heus)
verhaal
4.0 met 2 stemmen
1.578 Waarom heb ik mijn moeder nu eigenlijk niks meer te vertellen over wat er van het weekend allemaal gebeurd is? Het was een fantastisch weekend en ik kan er niet eens over praten omdat er teveel bij inzit waarvan ze niks weet, van de diepere betekenis zeker niet, van de algemene betekenis eigenlijk al niet. Dit weten schrikt me af, want eigenlijk is mijn moeder de afgelopen jaren, samen met mijn broer en later zijn vriendin, degene geweest die ik vertelde wat het vertellen waard was, sinds ik in…
De slang van Eden
verhaal
3.0 met 1 stemmen
757 Voor de eerste regendruppel viel was de aarde een knapperige korst. Toch welt er water op uit ongerepte kieren. God vergaart wat klonters van slijk en kneedt Adam. In het oosten spreidt hij een tuin waar de appels blozen als gniffelende meisjes met een vonk in de iris. Daar groeit de verboden boom met knoesten als etterbuilen. Maar de tuin dorst. Een rivier splitst zich in het dor goudland. De mens mag ploegen, snoeien en waken. God ontketent nog wat beesten die nog wachten op een naam. Het…
Moderniteit
verhaal
2.0 met 5 stemmen
1.268 Als kind van deze generatie (de generatie van H6 en ff) waande ik mij laatst in een moderniteit die ook mij verbaasde. Ik was bij een concert van Racoon, die vol verbazing terecht kwamen in een uitverkocht Tivoli te Utrecht door hun geweldige nieuwe cd. Maar dat terzijde.
Ik ben niet zonder internet en niet zonder mobiele telefoon. De mns is wakker worden geworden en de sms’jes dagelijkse praktijk. De technologie snelt mij alleen nog financieel vooruit. De telefoon met camera, de…
De Eenzaat....
verhaal
3.8 met 5 stemmen
1.288 Hij noemt het ‘zijn’ stad, Oostende. De plaats die hij dagelijks afschuimt in zijn zoektocht naar de zin van het leven. Voornamelijk een leven de naam amper waardig. Het gevoel van nuchter zijn kan hij niet eens meer omschrijven. De laatste dag dat hij niet dronken was, weet hij zich al lang niet meer te herinneren, het aantal black-outs telt hij niet meer.
Toch heeft hij nog heldere momenten. Net na het uitslapen van zijn dagelijkse roes. Die gebruikt hij dan om zijn enige hobby levendig…
Voor eeuwig bannen....Een Utopie.
verhaal
3.5 met 4 stemmen
723 Het bannen, ik meen te weten dat ze die ‘straf’ ten tijde van Napoleon ook al wisten te hanteren. Dat het vooral gebruikt werd om opmerkelijke figuren van het voorplan te verwijderen. Figuren die het zo bont maakten, (met toentertijd één iemand in het bijzonder), maar waar men toch de nodige omzichtigheid aan de dag moest leggen om hem van het (strijd)toneel te weren.
Toen al was het een maatregel die niet helemaal waterdicht bleek te zijn. Naar verluidt onderging Napoleon zelve tot…
Montaigne: twee fragmenten
verhaal
3.0 met 2 stemmen
949 UIT MONTAIGNE : OVER BEROUW
Quae mens est hodie, cur eadem non puer fuit?
Vel cur his animis incolumnes non redeunt genae ?
(Ach had ik als kind maar de bezonnenheid gehad die ik nu heb. Of waarom heb ik, nu ik wijs ben, niet langer frisse wangen - Horatius, Oden IV, 10, 7-8).…
Schermschrijven
verhaal
3.2 met 4 stemmen
1.044 Hoi, ik ben Fred, vader van drie kinderen en "baasje" van drie katten, na ruim dertig jaar bij dezelfde werkgever te hebben geploeterd de WW in geknikkerd. Vruchtenloos traject CWI, solliciteren, UWV, solliciteren, reïntegratiebureau, solliciteren, mijn leeftijd is klaarblijkelijk onbemiddelbaar. Ben alweer geruime tijd gescheiden, kan een lekker potje koken en een mooie rooie wijn waarderen. Een (Friese) kopstoot gaat er ook wel in op z'n tijd. U kunt mij best een speelse man noemen,…
Inmiddels, de bout gehacheld
verhaal
1.4 met 5 stemmen
914 Agressief, jawel, shockeren, inderdaad, niets gaat mij te ver om een reactie aan uw gemoed te ontlokken en Jerry (zo heet tevens mijn oudste kat) reageert vrij, onverschrokken. En ik geef toe, was niet lief, lees mijn verweer.
Hachelen betekent ook "gulzig eten", had ik u dus deze bout, gemarineerd met ketjap manis, citroensap, cajun kruiden en twee teentjes knoflook, ragfijn gesneden, in deze context opgediend, dan had u uw vingers er bij opgehacheld.
Geserveerd met gebakken schijven raap of…
Valt er te leven met mij?
verhaal
2.2 met 10 stemmen
1.211 Natuurlijk wel, ik doe het al drieënveertig jaar. Leven met mijzelf wel te verstaan! Ik ben dan ook bevooroordeeld om er in alle objectiviteit een eerlijk antwoord op te geven.
Toch wil ik hier een poging wagen om een beeld van mij te schetsen, dat realistisch genoeg is, om niet door mijn naaste omgeving op hoongelach onthaalt te worden. Mij zo waarheidsgetrouw weergeven, dat ik er herkenbaar uitkom zonder mij aan overdrijven te bezondigen. Best wel moeilijk, want wie zet zichzelf nu eens…
Straatfiguren onder elkaar
verhaal
3.6 met 7 stemmen
1.193 Aangewandeld over de Ceintuurbaan in Amsterdam, vanaf de Amstel.
Het is een mooie zachte voorjaarsavond, uur of zeven. Sla rechtsaf, langs gevulde terrassen. Niemand zegt mij gedag. Waar zijn alle vrouwen gebleven hollend van het terras roepend: ‘Jos wat leuk jou weer te zien’. Ach, nooit gebeurd, maar waarom nu dan eindelijk niet eens wel?
Links het Sarphatipark, het mooiste park van Nederland? Of het park genoemd naar de man van de meest eigenaardige straat om door heen te komen vanwege…