Alle inzendingen

Volgens onze premier (binnenkort topman bij de NATO?) moeten we niet wegkijken van het toenemende antisemitisme dat in Nederland zou bestaan. Volgens mij kan hij beter - definiëren wat we onder antisemitisme moeten verstaan, want mijn inziens wordt die term veelvuldig misbruikt. Er is dan geen sprake van antisemitisme maar van afkeer van het…

Vooropgesteld dat ik Joost Klein's ‘Europapa’ slecht uit mijn hoofd krijg. En ik het bij nader inzien qua tekst toch beter vind dan vele andere teksten in de liedjes van dit jaar. Deze laatste bevatten vaak schreeuwende emoties, toppen, dalen en liefdes die bergen beklimmen of uit de as herrijzen. Op zich niet verkeerd, maar vaak wel heel erg cliché…

Op mijn inmiddels gebruikelijke wandeling passeerde ik de zwarte betonnen kolos die men in de volksmond aanduidt met de benaming "de doodskist", het gebouw met de vele ramen en labyrintische gangenstelsels dat eens het brandpunt vormde van mijn tot ongeluk en wanhoop voerende "administratieve carrière". Op haar gevel draagt deze kolos in witte…

De organisatie van het Eurovisiesongfestival is ernstig tekort geschoten door onvoldoende informatie te geven over de zwaarte van het mogelijk onhandige gedrag van Joost Klein dat leidde tot diskwalificatie van de Nederlandse deelnemer. Hierdoor is het onmogelijk een oordeel te vormen over mate van gewenstheid van het besluit van de organisatie. Gevolg…

Het duurde even voordat wij zo goed mogelijk wisten wat die rare snoeshaan Joost klein met zijn oerdomme doordramherrieliedje zonder enige vorm van ware muzikaliteit (Europapahoempapa muziek!) heeft uitgespookt om door de European Broadcasting Union (EBU) gediskwalificeerd te worden. De blauwe vliegdekschipschouders van Joost zijn breed genoeg om dat…

We ontmoeten elkaar iedere morgen vóór de supermarkt en behoren daar inmiddels tot de vaste klanten. In de vroege morgen is het daar nog rustig en kan hij de vele prikkels vermijden die hem zozeer belasten. Zijn beide armen tonen een roodachtig onheilspellend patroon van wonden. Om de innerlijke pijn te bestrijden met nog meer, andere pijn snijdt hij…

Tijdens het ophalen van herinneringen raak ik de laatste tijd zo af en toe het spoor bijster. Mijn herinnering aan een gebeurtenis, waarbij ook mijn echtgenote aanwezig was, staat vaak haaks op die van haar. Helaas heeft zij achteraf dikwijls het gelijk aan haar kant.…

Er hangen gitzwarte wolken boven Kasteel Rokkenborch op de Koning Albertstraat 132 in Onze-Lieve-Vrouw-Lombeek, waar de adellijke rokkenjager Philippe de Broqueville als een orang-oetang aan een kostbare kroonluchter hangt te slingeren. Buiten regent het pijpenstelen en de wind giert om het spookachtige kasteel. Philippe's butler en bodyguard Hippoliet…

Ik hoop en verwacht dat F.C. Groningen vandaag terugkeert naar de Eredivisie. De kans op een overwinning schat ik op 80%. Bij een gelijkspel (10%) of nederlaag (10%) promoveert Roda JC wat ik de Limburgers overigens ook graag gun na een competitieverloop waarbij ze de gehele tijd op de tweede plaats stonden. Omdat de Groningers thuis spelen, genieten…

Een frivool citroengeel vlindertje dartelde die morgen in de door haarzelf verzorgde voortuin van mijn drieënnegentigjarige tante. Het kondigde een nieuwe zomer aan, tevens een zomer in het leven van de oude mevrouw waar we zeer op hoopten maar die wellicht nauwelijks nog in het verschiet lag. We hadden via de provinciehoofdstad het dorp bereikt…

(voor Brittany Nicole Kaiser) Jij bent geboren op 6 november 1987 in Houston. Jij bent in Lincoln Park aan de noordkant van Chicago opgegroeid. De schrijver/artiest Henry Joseph Darger Jr. (1892 - 1973) is op 350 W. 24th Street in Chicago geboren. Hij zat 9 jaar in het vreselijke Illinois Asylum for Freeble-Minded Children, waaruit hij ontsnapte.…

Niet ver van mijn woning, in de nabijheid van de rotonde aan de Ringbaan West, van het tankstation en van de gebouwen van Traverse die uit lichtbruine steen zijn opgetrokken, bevindt zich een merkwaardig verwilderd terrein, een onverwacht stukje natuur te midden van de troosteloze omgeving. Soms zijn daar mechanische machines opgesteld, bediend door…

Vorige week bezocht ik een boekpresentatie van Rutger Bregman in de Aula van de universiteit van Groningen. Hij is een goede spreker en veel mensen trokken na zijn verhaal naar de Spiegelzaal om het boek te kopen of, als ze het al hadden, een handtekening in hun boek te laten zetten. Prachtig. Maar wat een wanhopig boek was het. ‘Morele ambitie’…

Laten we eerlijk zijn: het moderne huidige winkelen (beter gezegd hedendaagse) is toch wel een groot gemak. Je bestelt, na eerst enkele tientallen webwinkels bekeken te hebben, uiteindelijk de wasmachine, stofzuiger, televisie, afwasmachine of wat dan maar ook naar jouw keuze, en het wordt gebracht en geïnstalleerd. Kwam daar vroeger maar eens om bij…

Rare titel, maar niet zo raar als je bedenkt dat er in diverse richtingen mensen de kantjes eraf lopen…niet raar als het zelfs niet helpt als een of meer mensen die er ook op de werkvloer zijn, melding maken van het niet- functioneren van 1 - of meer personen. Het werk ligt voor het oprapen zegt men, maar wat voor werk wordt er dan bedoelt? Het “…

Op een van mijn talrijke maar nutteloze wanhoopsexpedities naar het stadscentrum had ik mevrouw al eerder ontmoet, maar ik herkende haar verouderde gezicht, getekend door diepe lijnen, aanvankelijk slechts met enige moeite... Het alomtegenwoordige leed, in ieder geval weer verschillend en kennelijk door een Satan uitgedeeld had nu pas echt toegeslagen…

Eens kocht ik in Parijs op Montmartre, in een van die straatjes waar je altijd wel een zaakje kunt vinden waar ze leuke snuisterijen verkopen, een klein roze fotoalbum, gedecoreerd met gouden sterretjes op de kaft. De bladzijden van het boekje worden gescheiden door fragiel vloeipapier en sinds jaar en dag bevat het zwart-wit-foto's uit een ver verleden…

“Ergens in de buurt van het Amsterdamse Vondelpark staat een grote, witte villa met grijze torentjes. In die riante villa is een grote werkkamer waar verstandelijk gehandicapten, van een moderne, flexibele kunststof, onder leiding van een feministe, een namaak mammoet aan het maken zijn. Zij doen dit om de geschiedenis te herhalen. Er is een oproep…

Vandaag is het een open vlakte waar eertijds in een U-vorm de barakken van “Beverlo” stonden. Deze barakken die naar uitzicht vergelijkbaar waren met de verblijfplaatsen van gedeporteerden in “Auschwitz”, waren begin de jaren 70 een schouwspel en kampplaatsen van diverse jeugdbewegingen. In het midden van zo’n barak stond er een fontein om je te…

.Zelfs op vier mei kan de kou nog in de lucht zitten.... Ik ontmoette mevrouw die morgen vóór de supermarkt. Ze droeg een mallotige, bonte pet die ze op haar achterhoofd gedrapeerd had en een zonnebril en ze was slank van postuur. Ze richtte zich tot een andere mevrouw die daar eveneens stond te wachten en de woorden rolden in rap tempo van haar…

(voor Sofija Kymantaite-Ciurlioniene (1886 - 1958)) Jij bent geboren op 13 maart 1886 in Joniskis, het Russische Rijk. Jouw vader was een landloze, Litouwse edelman. Jullie woonden bij jouw oom, de roomse priester Vincentas Jarutaitis. Jij kreeg privéles van Vincentas en hij ondersteunde jouw opleiding. Jouw ouders hadden een pension en kleine winkel…

Achter de bomen strekt zich het parkachtige landschap uit, doorsneden door het kronkelende, slingerende pad dat in bochten en als vanouds onze flats in de Nassaustraat flankeert. Vanuit mijn hoge venster zijn enkele wandelaars zichtbaar. Soms wandelen zij met grotere honden die enthousiast wapperen met de staart aan het achterwerk en soms met petieterige…

Mijn consultaties lopen. De speelse natuur en dieren die door aanstormende voertuigen worden plat gereden. De levensverwachting en de jongen in het nest, die verweesd achter blijven in honger en dorst. De ene mens wordt een eeuweling, de andere mens blijft een kind. Stikstof die zuurstof verslindt. Dan lijkt er herfst in de lente, de klederdracht…

Achter Kapsalon "PureLou" aan de Schouwburgring waar ik op een zonnige morgen in mei ben beland, bevindt zich een kleine, merkwaardige binnenplaats waar het goed toeven is. Deze biedt uitzicht op enkele ondefinieerbare bouwsels; ongetwijfeld de achterzijde van statige Tilburgse woningen en "gestoffeerd" met enkele boomgroepen en struiken die al…

Volgens het vrouwtje moet ik beter op mijn woorden letten. Ze doelt daarbij op mijn vleugjes tekst die ik af en toe op een site als deze afscheid. Soms is mijn kijk op de wereld iets te somber voor mensen die daar gevoelig voor zijn. Met anderhalve man en een paardenkop bezoekers valt het wel mee met klagende lezers. Mijn strengste recensent is trouwens…

De nu 44-jarige journaliste/activiste Maria Ponomarenko is op 23 april 2022 in Sint Petersburg door de politie gearresteerd. Dit deden zij vanwege 'bewust onjuiste informatie', die zij volgens hen over het Russische leger heeft verspreid. Als er Russen zijn, die bewust onjuiste informatie verspreiden, dan zijn het wel de aanhangers en handlangers…

De zomer zat er begin mei al aan te komen en bloesems van mij onbekende soort en signatuur bloeiden uitbundig op het Hasseltplein nabij de oude kapel toen ik met mijn trage pas opnieuw koers zette naar het Twee Steden Ziekenhuis. De trotse, fier wapperende vlag met het logo (ETZ) van ons ziekenhuis, hoog torenend op de vlaggenstok verwelkomde mij…

De onderhandelingen voor het nieuwe kabinet zijn nu in een rustige fase. Althans, de pers heeft al een paar dagen geen geleuter meer laten horen. Vast staat dat dit komende kabinet niet in staat is om de problemen waar Nederland voor staat op te lossen. Hoe ik dat zo weet? Welnu, het grootste probleem en het enige probleem waar ze het over eens zijn…

De artsenpraktijk, gevestigd aan de Umberstraat in Tilburg, is ondergebracht in een laag en langwerpig gebouw dat optimistisch, uitnodigend en gastvrij op haar glazen toegangsdeur het woord "welkom" draagt. De vraag doet mijns inziens ter zake of de wanhopigen en gedupeerden die hier aankloppen veel moed kunnen putten uit dit luttele woord.....…

“Ik liep door een volkomen lege en onbekende straat in een stad waar ik nog nooit was geweest. Maar onderweg zag ik aan de overkant een aantrekkelijke man lopen. Ik rende naar hem toe om te kijken waar ik was. Ik raakte zijn schouder aan en hij draaide zich om, ik was verrast, want ik zag je gezicht, Bjarne. Lange tijd kon ik van verbazing geen woord…