‘Het is niet iets van jou alleen, het geldt voor alle vrouwen’.
Hij staart naar het computerscherm. In zijn rechterhand een mok koffie, zijn linkerarm en elleboog losjes op tafel. Benen gestrekt voor zich uit.
‘Alle vrouwen in Nederland. Het is Opzij-taal, je moet als man voortdurend verantwoording afleggen’.
Hij neemt een slok van zijn koffie.…
Terloops lopen gaat als volgt.
Ik stap in de auto naar het bos in De Bilt, waar T. in ieder geval gaat hardlopen.
Als we zijn gearriveerd stap ik uit de auto en zet ik muziek op mijn hoofd. Ik loop richting de rode wandelroute.
Al lopend concentreer ik me op het opzwepende pianomuziekje van Frits Mertens, de tune van ´Boeken´ en het eerste…
Met verbazing kijk ik opzij. Hoe is het mogelijk. Hij doet niet eens zijn best om zijn lach te verbijten, hij schatert het zelfs uit, de man die regelmatig met irritatie spreekt over ‘’vrouwen met een grote …*+*&&##.. (piep) en op gezette tijden moppert over ‘Opzij-taal’.
Nee, dan nu. Ruby, kennelijk weer terug van weg geweest, doet de ene niets…
Ik kijk de man die schuin tegenover me zit aan. Terwijl ik me concentreer op wat hij zegt, merk ik dat ik word afgeleid door wat ik ruik. Het is subtiel en ik kan het niet thuisbrengen. Ik kijk hem nog eens aan en bedenk me dat hij hovenier is en de hele dag in de buitenlucht werkt.
In het gebouw in Abcoude hebben we geboft met deze zolderkamer.…
Ik heb onlangs twee ontdekkingen gedaan. Deze ontdekkingen hebben een kleine link met elkaar.
´Ja en´, zul je zeggen. Ik wil dit met je delen. Je kunt er misschien je voordeel mee doen.
De eerste ontdekking is dat ik van het drinken van slechts een enkel beschaafd glas prosecco een kater krijg alsof ik de avond ervoor begonnen ben met enkele biertjes…
We gaan varen naar Enkhuizen en vandaar uit naar Hindelopen, Friesland. Is het plan.
Ligt er nog een plaatsje eerder T.? ‘Jawel Stavoren. Maar dat is niks joh’.
We vertrekken. Eerst weer uit ´de parkeerplek´ zien te komen. Motor aan. Boeien binnenboord.
Hoorn is een mooie plaats. Langzaam verwijderen we ons van de haven. Om ons heen al dat water…
‘Bam’. Ik krijg een enorme dreun op mijn neus. Het wordt zwart voor mijn ogen en happend naar adem deins ik achteruit.
Net nog zat ik volledig in mijn eigen gedachtestroom. Het waren positieve gedachten dit keer en nu die klap op mijn kop. Razendsnel probeer ik te beseffen wat er is gebeurd. Vaag hoor ik een meisjesstem 'mevrouw, mevrouw, kijk uit…
645
Bezig met laden