Alle inzendingen van Pauline van Munster

Ik koos ervoor om de verkorte weg te nemen en dat was over de stoep. Mijn leeftijd en mijn moraal spraken deze onderneming tegen waardoor ik mij enigszins beschaamd en snel over het voetpad bewoog. Ik dacht nog dat ik het zou redden tot ik twee jonge Hindoestaanse meiden op mijn weg tegenkwam. Ik...

Nee, dit gaat niet over politiek. Dit gaat over het leven zelf, over gewone mensen die dagelijks deelnemen aan hun eigen toneelstuk. Altans, zo kwam deze scène mij voor. Een momentopname uit het toneelstuk dat Leven heet. Het ging zo. Ik zat op de fiets en zag links van mij op de stoep een man...

“Een echte crisis is pas een crisis als er een conflict is tussen je hart en je hoofd. Alle andere crisissen zijn problemen die het gevolg zijn van keuzes.” Hier sprak mijn oude redacteur. Niet oud in leeftijd, maar oud in vroeger, toen, mijn eerste redacteur. Lang geleden. Ik ontmoette hem op...

Het begon zo: Ik was heel klein. Opgerold, met mijn armen om mijn knietjes geslagen, bevond ik mij tussen soepele wanden. Waar ik was wist ik niet. Het was er warm noch koud en donker als een sterrenloze nacht. Ik wist dat er een boven en een onder was maar ik behoorde nergens toe. Ik had geen...

Ik was erbij. Bij het eerste vrouwenboekenbal van Opzij. Waarvan het de bedoeling is dat het ieder jaar terug gaat komen. Onder een ander naam, maar net zo serieus en belangrijk als het boekenbal waar ook vrouwen, maar vooral mannen komen. De meeste lezers zijn vrouwen. En veel vrouwen...

----------------------------------------------------------------------------------------- De maandag-dagcolumn is een herhaling van de dagcolumn van 10 jaar geleden. Interessant om te zien in hoeverre omstandigheden, denkbeelden en zienswijzen van toen nu nog geldingskracht...

Zo lang als ik kan lezen herinner ik me dat er mensen zijn die T-shirts dragen met een tekst erop. Er zijn T-shirts die een standpunt uitdragen, vaak een one-liner afkomstig van iemand uit de popwereld, de geschiedenis of de filosofie. Dan heb je T-shirts met grote merknamen en dan heb je...

‘Een beetje chauffeur houdt van spanning’ lees ik op de achterkant van de rijdende vrachtwagen voor mij. Onder de tekst is een levensgrote foto afgedrukt van een dame. Ze draagt enkel een colbertjasje over haar blanke naakte huid. Half open zodat je de rondingen van haar borsten ziet maar nog...

Laatst vroeg iemand mij of ik de gedichten wilde lezen die hij had geschreven. Ik was de eerste die ze te zien kreeg. Hij wilde weten of ze goed genoeg waren. Hij dacht eraan om naar buiten te treden met zijn gevoel. Hij voelde dat het tijd was geworden om zichzelf te laten zien. Misschien dat hij...

We hadden een beetje mot met de bovenburen. Of als je het optimistisch benoemt, er was een discussie gaande over wel of geen bakfiets voor de deur. De bovenburen hebben namelijk twee kleine kinderen. En wij wonen beneden, met de ramen op straat, een bankje en de scooter voor het raam waar we zelf...

Vandaag is de eerste dag van de rest van mijn leven. Iedere dag is een nieuw begin. Maar het zou zo gloednieuw moeten zijn dat ik alle dingen hiervoor ben vergeten. Dan is het pas echt nieuw. Voor het eerst verwondering meemaken, als een kind voor het eerst de wereld zien, de aarde waarop wij...

Zij is rond de zestig. Gelakte nagels aan haar handen en voeten. Knalrood. ‘Dat vindt hij mooi.’ Hij is rond de dertig. Kapsel van een militair. Verlegen glimlach, scheve tanden. Strelende handen over haar arm als niemand kijkt. ‘Hoe lang kennen jullie elkaar?’ vraag ik. Puberaal...

Gisteren werkte ik in de catering tijdens een samenkomst van professionele operazangers. Er was een Masterclass, geleid door een bekende tenor. Toen ik mij in de buurt van deze beroemdheid bevond (die ik zelf niet ken en van wie nooit heb gehoord) bekropen mij twee - tegenovergestelde -...

Het begint er mee dat geluiden en geuren sterker tot me door dringen, dat de hang naar alcoholische drank zich versterkt en dat mijn irritatiegrens eerder is bereikt dan anders. Ik zou nu onder hand wel moeten weten dat het de voortekenen zijn van een lichaam en geest die overwerkt dreigen te...

Ik droomde vannacht dat ik uit mijn lichaam was. IK was plotseling een zelfstandig functionerend 'iets' zonder lijf. Een wezen uit de ether. En ik keek naar mijn lichaam dat daar leeg en naakt stond. Ik geloof zelfs zonder hoofd - maar dat weet ik niet meer zeker. Het lichaam waar ik naar keek...

Mijn moeder is op leeftijd. Ze loopt met een stok de wereld rond. Zo heeft ze afgelopen jaren Zuid-Afrika, Sri-Lanka, Thailand, Frankrijk, en meerdere steden in Europa bewandeld. Dit keer met een vriendin. Een dagje Den Haag, in het bijzonder de Lange Voorhout waar de beelden van Manolo Valdes en...

Ik woon in de stad. Ik ben geboren in een stad en zal er mijn leven lang in blijven wonen al verlang ik met tijd en wijlen naar de stilte van de natuur. Lange wandelingen kunnen maken die starten bij mijn eigen huis van waaruit ik meteen een mooi gebied in loop staat nummer één op de lijst....

Het is niet niks om in je eentje op het podium te staan terwijl een man tegen wie je opkijkt aantekeningen maakt die hij straks, wanneer je klaar bent met zingen, aan je bekend zal maken. Is het goed genoeg wat je doet? Blijf je op de goede toonhoogte? Vibreer je voldoende? Tril je mee met de...

Ik ben graag met mezelf. Alleen. Werkend aan een tekst of tekening. Het is niet alleen mijn behoefte aan stilte, en aan creëren, het is ook mijn moeite met ontmoetingen. Ontmoetingen met mensen en situaties. Mensen in situaties. Vooral in de situaties waarin ik gevraagd word voor mijzelf op te...

Een dagje naar mijn familie in het oosten van het land doe ik altijd met de trein. Zo kan ik 's avonds bij het eten een glas wijn drinken en kan ik op de terugweg in gedachten en mijmeringen over het verloop van het bezoek verzinken. Mijn vakantie is voorbij en ik ga ze verslag doen van mijn...

Ze lag er ontspannen bij. Nog niet zo oud, misschien net een jaar, wat waarschijnlijk de verklaring van haar schrikreactie was. Het moet door het gras komen dat aan het verteren was. Het moet het chemische proces zijn geweest dat gassen veroorzaakt en dat ook enig ontploffingsgevaar in zich houdt....

Hoe anders klinken de woorden van de dichter bij dood dan bij leven. De weerklank van wat er onder de woorden schuilt; de eeuwigheid, het afscheid, de loop der dingen en weer een nieuw begin. Het galmen van de dichters woorden worden pas werkelijk gehoord wanneer de dichter zelf is gestorven....

Er zijn er al veel gestorven, op hun eigen manier. Een bijzondere groep mensen vormt daarop geen uitzondering. Eens per jaar, dit keer op 20 juni, hebben ze hun eigen dag; Roze zaterdag. Ik heb het over de homoseksuelen. De homoseksuelen zijn een groep apart omdat de liefde die ze voelen zich...

Een foto van een horloge rustend in de hand van degene die hem gevonden heeft. Een hand in een handschoen, de handschoen vol modder van het graven in de aarde. Het horloge lag in een massagraf in Srebrenica. Los tussen de gevonden lichamen die al in een zeker stadium van ontbinding waren. Onnodig...

Ik ben in het land geweest waar de goden hun kindertijd hebben doorgebracht. Het land dat de beste wijn van de wereld produceert, waar de grootste variatie in landschap is, waar de zon en de regen om voorrang vechten, waar de rivieren zich de tijden van weleer herinneren en de rotsen hun geheimen...

Er zijn van die ochtenden, dan sta ik onzeker op. Ik voel het in mijn buik, een onrust die kenmerkend is voor de twijfel die me de rest van de dag zal achtervolgen. Twijfel met keuzes maken, twijfel over discipline, op het vlak van hoop en verwachtingen. Kortom, twijfel over wat er nou precies goed...

Woensdag, 19 augustus, half 11 in de Haagsche duinen, zevenentwintig graden in de schaduw. En dat aan zee. Het wordt de warmste dag tot nu toe gemeten. Tropisch, zeggen de kranten. De stranden liggen al vol, de terrassen puilen uit, de paden in de duinen worden bevochten door gezinnen die de auto...

Ik probeerde een vlinder te vangen met mijn fototoestel. Ze zat zo kalm en sereen op een wilde vlinderstruik die ik in de duinen ontdekte, dat ik dacht tijd genoeg te hebben om haar mooi in het vizier te krijgen. Ik legde aan, stelde scherp en ze vloog weg. Ik zuchtte. Te lang gewacht, dacht ik....

Het wordt nu echt winter. Vroeg donker, laat licht. 's Morgens hangt de vrieskou nog in de lucht. Zelfs de vogels blijven langer in hun nest liggen. Alleen af en toe een overtrekkende troep ganzen verbreekt de stilte. Gakkend sturen ze elkaar aan. Opgewonden vragen ze elkaar wat ze aan zullen...

Volledig mezelf zijn is nog geen eenvoudige taak. Al zou ik nog zo graag willen, ik voel een muurtje om mij heen. Een waar ik zelf moeilijk door naar buiten kan dringen. En andersom natuurlijk ook, door die muur kan iemand mij niet eenvoudig bereiken. Ik weet niet wat er gebeurd is dat deze muur...