Alle inzendingen van René Turk

De sporthal is verlaten. Twintig minuten geleden moet het hier een drukte vanjewelste zijn geweest. Bijna drieduizend man zoals we later horen. Niet voor te stellen. Je merkt er niets meer van. Mijn maatje en ik starten dus lekker rustig met onze Kennedymars. Genoeg mensen om in te halen. Wat dan...

Paradiso 1996. Samen met mijn broer vooraan. In afwachting van Boudewijn de Groot en het Metropole Orkest. We zijn verreweg de jongsten. Raken aan de praat met bekenden van de zanger. Ze zijn nog oppas geweest bij Jim, Marcel en Kaya. We voelen een vreemd soort trots naast hen te mogen staan. Een...

Om me heen wordt gekakeld alsof hun leven er vanaf hangt. Een waar kippenhok. Het lukt me niet om me af te sluiten. En waar het over gaat? Zouden ze sterven als ze zouden ophouden met praten? Ik denk aan uitspraken van meditatiegoeroe's dat je zelfs in een drukke metro moet kunnen mediteren!...

De laptop is om zeep. Ik stop hem in mijn rugzak en ik fiets naar mijn wonderdokter. Hij is zojuist bezig met het schilderen van pompoenen. Besteld in Amerika. Enthousiast vertelt hij over zijn grote passie: Halloween. Hij laat me filmpjes zien met zingende kalebassen. In oktober mag hij exposeren...

Maandagmiddag, half vijf. Daar zit ik dan. Eindelijk. De eerste ademtocht het lekkerst. Streling van de ruggengraat. Simpel kan het leven zijn. Het geluk van een meditatiebankje. De afgelopen week komt voorbij. Dag en nacht werken. De ene na de andere beer schoot ik af. De trots. De euforie. Ik...

Ik kende mijn lief nog maar net. En hoe dat dan gaat, je hebt allebei de Kerst al volgepland. Kerstavond was voor ons. Op Eerste Kerstdag huppelen twee veertigers als verliefde pubers door de straten. Ze haalt twee oliebollen bij het kraampje naast het station. Bij iedere hap voel ik dat dit moment...

Rients Ritskes, de oprichter van Zen.nl, legt in een kort filmpje uit wat een monist is: 'Een monist is iemand die gelooft dat alles één is. Mono. Dat alles samenhangt.' Er is blijkbaar een woord voor alle synchroniciteit die ik in mijn leven ervaar. Hoe vaak sloeg ik niet mijn roman open en...

In het dorp is een markante persoonlijkheid heengegaan. Tussen twee bekenden met wie ik jaren hetzelfde pad liep, struin ik naar een lege kerkbank ergens achterin. De kerk hagelt vol. Mensen moeten staan. Deze avond krijgt het Huis van God ouderwets kippenvel om zoveel publiek. Het is dubbel....

Luuk Koelman legt in een filmpje uit dat er twee soorten columnisten bestaan. Zij die helder hebben wat ze willen schrijven en dan beginnen, en zij die gewoon beginnen en wel zien waar het schip strandt. Natuurlijk springen de meeste schrijvers zo nu en dan in elkaars vijver. Met of zonder...

In Nederland hoorden wij de wildste verhalen over de Dodentocht van Bornem. Een groots evenement van honderd kilometer door twee brouwerijen. Duvel en Palm. Belgische wandelaars zouden massaal met busjes afgevoerd worden bij de brouwers. Onze zuiderburen zouden minder remmingen kennen dan wij. Na...

Als door een mug gestoken, pak ik wat euro's en stap ik op de fiets. Kleurrijke vlaggetjes heten me welkom. Kwam er al zo vaak langs. Zovele jaren, maar kocht nooit iets. Aardbeien en kersen. Ik kom voor de kersen. Van die bijna zwarte. Hoor ze zachtjes roepen. Of ik een pond of een kilo wil?...

Vier Turkse vrouwen plukken rozenbottels van struiken. Ze belanden in zelf meegebrachte plastic zakken. Een Turkse man staat erbij te kijken alsof hij leidinggevende is. Ben gefascineerd. Ga als vanzelf langzamer lopen. Voel dezelfde fixatie als toen ik kind was. Er stonden talrijke...

In het eerste Zoet schreef ik over mijn droom: Een Holle Bolle Kikker bij recreatieplas De Breuly. Een prachtig meer verdient een bewaker. Een kikker die toeziet dat de parel blijft glanzen. Wanneer je een kwakende attractie ziet, wordt opruimen een feest. Zolang dit reptiel er niet staat, raap ik...

Of ik naar een groen evenement wil komen? Het leest als een uitnodiging. Blijkbaar sta ik op een groene lijst. Zet nogal vaak lijntjes uit. Weet nu alleen niet zo goed hoe ze me kennen. Beschouw het als compliment. Ik sta in het grote boek van wereldverbeteraars. Zeg in gedachten: 'Ja, ik zal er...

Groningers stug? Geen idee waar die onzin vandaan komt. Om de haverklap worden we aangesproken: 'Woar kom ie weg?' Mijn maatje en ik doen een stukje Noaberpad. Een laatste training voor de Dodentocht in Bornem. Een groot monument bij de Geselberg. Onbekende namen in steen refereren aan de...

Een nieuw jaar ligt als een leeg A4'tje voor ons. Een hele zwik kleurpotloden, wankel als mikado op tafel. Voor onszelf en de ander. Degenen die grootse plannen hebben, zouden beter veel mensen vragen mee te kleuren. Wanneer je op eigen benen wilt staan, houd dan vooral de kleurpotloden voor...

De burgervader van Someren vertelt over zijn gewonde gemeente. Mensen om me heen maken zich druk om de regen. Als ze maar niet nat worden. Het Amerikaanse volkslied klinkt. De reden dat we hier staan. Of is het Wilhelmus hierna meer van toepassing? Dankzij een clubje uit Sittard kwam de Kennedymars...

Mijn favoriete columnist vertelt in een interview dat hij om tien uur gaat zitten en dan nog geen flauw benul heeft waar zijn stukje over zal gaan. Tegen het eind van de middag is hij tevreden. En zit er altijd een zin in zijn column waardoor hij zich de grootste schrijver van Nederland waant. Op...

Er lopen drie mieren door mijn huis. Ik haal hun natuurlijke vijand van de zolder, zuig ze op en ga verder met de orde van de dag. De volgende ochtend zijn ze overal. 'Dan moet je eens een keer de afwas doen,' krijg ik te horen. 'Als de koningin maar niet in huis is,' lees ik. 'Dat...

'Mijn naam is Swart... Met een S... Kijk maar naar mijn haar... Als je heel goed kijkt... Van heel dichtbij... Bij het raam... In het licht... Als je dan heel goed kijkt... Dan... Dan kun je de eerste grijze haren zien...' Hij was natuurlijk zo grijs als een duif. We waren brugpiepers. En juist...

Ergens in juli 2008 sta ik bij een voetbalveld in een dorpje van Malawi. Het spel is keihard. Eén van de vele jongens zonder schoenen voetbalt met een open vleeswond. Wanneer hij een hoekschop heeft genomen, spreekt hij me aan: 'Nice shoes'. 'Eh, thanks'. 'Can I have them?' Terug...

Blote billetjes in het gras Thuis had ik al bedacht dat het deze week stamppot zou gaan worden voor mijn oom en tante, kleine braadworstjes erbij, de jus niet vergeten. Naar de Albert Heijn. Ik kwam in de gang waar de potgroenten stonden, vele schappen waren leeg, ik was bang dat het uitverkocht...

Iemand aan de grens staart naar een opengeslagen landkaart op zijn bureau. Wanneer hij een slok neemt van zijn koffie, ziet hij een bruine kring op het vergeelde papier. 'Eureka, wanneer mensen tot een uur willen reizen voor hun baan, vergeten ze in de grensstreek om in hun buurland naar werk...

Mijn goede vriend uit Apeldoorn schrijft me dat hij al twee ochtenden onder de koude douche heeft gestaan. In een poging een gesprongen waterleiding te repareren heeft Liander de gasleiding geraakt. Hierdoor is een grote hoeveelheid water en zand in de gasleiding gekomen. Het kan nog wel even...

In gedachten had ik deze column al geschreven. Het zou gaan over doorzetten. Over vallen en opstaan. Diep zitten en weer bovenkomen. Om knallend af te sluiten met een grote lauwerkrans om mijn schouders. Het loopt allemaal anders. De dag van de deadline voor dit schrijven wordt tevens de dag van de...

Bezoek mijn tante op het kerkhof. Veel zerken hebben dezelfde toon. De hand van de plaatselijke specialist in natuursteen. Een vorm van kunst. Voor het eerst vallen me de sterren op. In rots gebeiteld om geboortedatum aan te duiden. We bestaan immers uit sterrenstof. Lees ze als knipoog naar de...

De caissière is verwonderd. Het niet verkochte brood zal worden weggegooid. Ze is nieuw. De houdbaarheidsdatum pas morgen. Ik stamel wat over de voedselbank. Vertel haar over een Belgische brouwerij die oud brood ophaalt bij de supermarkt. Ze maken er bier van. Ze zal het opzoeken. Ik ook. Voor...

Iedereen kijkt er reikhalzend naar uit. Een nieuwe lente hangt boven het schoolplein. De laatste maanden, de grote school lonkt. Niemand kan nog wachten. Behalve ik. In mij woont diepe teleurstelling. Ik voel op mijn klompen aan dat de hechte groep die wij zijn als visvoer in een aquarium uit...

Op zoek naar een mooie kapstok om wat anekdotes aan op te hangen, ga ik naar een lezing van Paulien Cornelisse. In een volle spiegeltent vertelt ze over haar nieuwe boek: 'De verwarde cavia'. Ze heeft een cavia-stempel mee. Handig voor het signeren straks. Een fan vraagt of er ook borden en...

Bezoek de mensen als ze nog leven! Deze zin licht op en resoneert met al mijn cellen. Ik ben geraakt. Een eenvoudig advies met diepere lagen. Ik lees het in een interview in een dikke krant. Het zal een slordige tien jaar geleden zijn geweest. De geïnterviewde was Prins Bernhard. Er is veel over...