Alle inzendingen van René Turk

Toen ik vorige week een wasje deed, durfde ik nauwelijks langs de wasmachine te lopen. Hij stuiterde alle kanten op. Dacht dat de machine ging opstijgen. Een ware attractie. Het leek wel kermis. Gewoon op zolder. Een weekje later wordt het een groot waterballet voorafgegaan door een hels kabaal. De...

Lees een berichtje van mijn vriendin: 'Heb zojuist rozen geschikt in een vaas, als je van dichtbij kijkt, zie je in het midden drie harten'. Kippenvel staat op mijn rug. Heb zojuist de sleutel gekregen van het huisje waar ik ga verblijven. Een sleutelhanger met daarop drie harten omgeven door...

Vanuit haar ziekenhuisbed kijkt ze naar een prikbord vol kleurrijke kaarten. Hyacinten in de vensterbank. Ze vraagt me wat het met me doet, haar weer zo te zien. 'Ik word er stil van' breng ik met moeite uit. Denk aan al die keren bij Van Dik Hout, dat ik me schor schreeuwde. 'Stil in mij'...

Ik houd van mensen die iets te melden hebben. Daarom ga ik graag naar het theater. Lekker op het pluche in een intieme setting. Alleen maar ontvangen. Eén van die voorstellingen vergeet ik nooit meer, een avondje Stef Bos. Hij was zojuist teruggekeerd uit Zuid-Afrika en duwde ons diep in de...

De man met wie ik door de nacht ga, reciteert Jean-Pierre Rawie. Verhoogt zijn tred, zwaait wild met zijn armen, plaatst intonatie waar het hoort. Waan me in een amfitheater. Decor van de Grieken. Zie de hemel. Een rivier. Talloze sterren. De Linge. Zomaar een gedicht in een heldere nacht. Uit...

Remy en Bernyke bellen aan bij mijn lief. Ik doe open. In een impuls schiet ik foto's, niet wetende dat deze plaatjes goed van pas zullen gaan komen voor te maken surprises een paar weken later. Ik kijk naar twee mooie mensen op de deurmat. Ken ze nog maar net. Een eerder middagje Triviant in...

Na een snelle pizza stap ik op de trein. In de coupé voel ik dat er een stuk kies is afgebroken. Heb ik het in alle gulzigheid doorgeslikt? De volgende ochtend bel ik de tandarts. Het is altijd weer een wonder dat ik meteen kan komen, dat was bij haar voorganger wel anders. 'Een vulling uit...

Ik bestel een Roussa bij de stand van brouwerij St-Feuillien. Ik doorzoek vijf keer achter elkaar al mijn zakken. Geen muntje te vinden. Vijf minuten daarvoor moet ik in al mijn enthousiasme vergeten zijn de gele plastic drankmuntjes van de tafel te pakken. Nog geen druppel op en nu al van de...

Ik trek baantjes in een haast leeg zwembad. In mijn oneven banen zie ik een kerstboom achter glas. Bij iedere slag komen flarden van mijn week voorbij. De warme ontmoeting met een Servische schaapsherder uit Kosovo. Een huilende lesbienne uit Oeganda. Onder water, boven water. Lichtjes schitteren...

Ik begroet mijn kameraad in een volle trein. ‘Ik krijg mijn hond niet stil’, zeg ik tegen hem. Hij kijkt me niet begrijpend aan. ‘Nu hoor ik het’, zegt hij. De mensen in de coupé lachen. We lopen naar een zitplaats. Een volle boodschappentas staat tussen ons in. Hij zoekt het juiste...

Vannacht heb ik over je gedroomd. Hoe krijgt mijn onderbewustzijn dit toch in godsnaam voor elkaar? Televisie probeer ik zoveel mogelijk te vermijden. Wanneer ik het internet afstruin, doe ik juist erg mijn best om te ontwijken wat er nu toch weer allemaal met je gebeurd is. Ik wil het allemaal...

Kwam het door een column van Gustaf Kreuz over de dood, die hij las? Maakten zijn kwetsbare woorden de poorten open voor deze zondag? Was het niet voor niets dat deze dag leeg bleef? Dat weinig hem werkelijk kon bekoren? Reserveerde zijn onderbewuste ruimte voor iets dat nog niet zichtbaar was?...

De beginjaren van Lowlands, toen je er nog kon lopen, was ik erbij. Drie edities vol waar geluk. Toen ik zeven jaar later nog eens een poging waagde, schrok ik me kapot. Wat ik toen ervoer, werd door niemand beter bezongen dan door Huub van der Lubbe: 'Niets is zo eenzaam als een stampvol café!'...

Af en toe laat ik expres een boek in de trein liggen. Wat heb ik eraan wanneer mijn kasten uitpuilen? En iets twee keer lezen, doe ik zeker nooit. In die tijd kun je iets verslinden dat veel boeiender is. Bovendien ga ik ervan uit dat zo'n boek precies door de juiste persoon gevonden zal worden....

Mijn elleboog beweegt zich langzaam naar boven. De vingers wijzen naar de tafel. Vanuit het kartonnen pak valt de hagel naar beneden. Het geluid van regen. Ik schud het feest over de gesmeerde boterham. Dit tafereel lijkt een eeuwigheid geleden. De simpele aanleiding is dat het woord...

Woonbegeleider minderjarige asielzoekers. Het lijkt me prachtig. Lees de vacature vijftien keer door. Drie medewerkers, fulltime, 240 dagen per jaar. Ik reken me suf maar kom er niet uit. Mail, bel, word niet teruggebeld, bel nog een keer. 'Je bent wel een doorzetter!' zegt de vrouw aan de...

Toen ik hoorde dat Angelina haar borsten zou hebben laten verwijderen, gingen bij mij meteen de alarmbellen rinkelen. Ten eerste vroeg ik mij af of het wel echt waar is, ten tweede stelde ik mezelf de vraag wie er belang heeft bij dit verhaal. Dat het stinkt, stond voor mij direct als een paal...

Een man met sneeuwwit haar vraagt me wat we aan het doen zijn. 'Ze lopen tachtig kilometer!' schreeuwt hij tegen zijn vrouw. 'In iènen dag?' buldert ze terug in heerlijk Brabants. 'Nee, daar doen ze drie weken over!' grapt haar zoon. 'Leuk dat jullie volgend jaar ook meedoen,' coach...

Wiskunde was een ramp. Behalve dan in dat ene jaar. Een timide leraar leidde degenen die wilden als een blindengeleidehond door het oerwoud van de getallen. Ook al stond je voor de twintigste keer in de korte rij bij zijn bureau, met dezelfde vraag, hij bleef de rust zelve. Ondertussen brak de rest...

Ik bezoek mijn vriendin in het ziekenhuis. Haar twintigjarige kamergenote is vier maanden zwanger. Ze gaat haar hele zwangerschap al dagelijks over haar nek. We hebben met haar te doen. Ze werkt bij Schnitzel XXL. Mijn vriendin is vegetariër. Samen op een kamer. Zoiets kun je niet verzinnen. Op...

Ergens in een tuin tegen het eind van een zomer spreek ik een onbekende vrouw. Ze schrijft gedichten. Ik denk: Dat kan ik ook! De website waar ze op doelde, stuurt me in de weken die volgen afwijzing na afwijzing. Ik geef er snel de brui aan. Een paar jaar later een nieuwe poging. Het stroomt....

De gastvrouw heeft een mooi stel benen. Ze draagt een knalgeel jurkje van weinig stof. Misschien vindt hij toch nog iets van troost deze avond. Haar ordinaire schreeuw tegen haar kind scheurt zijn gedachte doormidden. Hij schudt haar hand terwijl ze haar wangen tot steen vormt. Links, rechts,...

Een man die ik ken, gaat in de supermarkt languit op de vloer liggen. Een vrouw met een gezicht op onweer duwt haar karretje voort alsof er niets aan de hand is. Twee pubermeisjes giechelen het uit. Terwijl hij onverwacht opstaat, vraagt hij of ze een liedje willen horen. 'Mag ik dan filmen?',...

Het is crisis. Zware crisis. De broekriem moet steeds verder worden aangetrokken.Gelukkig ontstaan er onder de oppervlakte talrijke mooie initiatieven. De crisis zorgt immers voor veel creativiteit. Er zijn bijvoorbeeld al gezinnen die samen doen met één auto. Het Repair Café Zevenaar mag een...

Ze zegt dat ze acht jaar viool heeft gespeeld. 'Sergey Khachatryan? Uit Armenië?' Nee, die kent ze niet. Nu wil ze graag operazangeres worden. Hoge sopraan. 'De stem van een kind?' probeer ik. Ze knikt. Een jaar of acht schaven ligt voor haar boeg. Ik wijs naar de ramen en vraag: 'Kunnen die...

Wederom sta ik op een zaterdag vroeg op om vijf keer te gaan zitten. Neem plaats op een meditatiebankje. Volg mijn ademhaling. Vrij snel verschijnt er een lach op mijn gezicht. Gelukkig zijn met niets. In de loop die volgt, voel ik dat ik loslaat. Beweeg me langzaam lichter. De zenleraar neemt...

Loop met mijn kameraad door de verlaten straten van Antwerpen. Een café roept. Eén blik is genoeg. Nemen plaats aan de bar en zien voor ons wel dertig prethaken, zoals Harrie Jekkers ze zou noemen. De muren volgehangen met schoolborden. Namen van bieren geschreven met krijt. Keurig gesorteerd...

'Het is 110 kilometer maar je komt wel vijf kilo aan'. In het wandelpeloton hoorden we vaak over dat lopende buffet daar in de polder. Dat deze tocht een begrip is, wil iets zeggen, wandelaars kunnen evenementen maken en breken. Na de honderd, vorig jaar in België, zijn mijn maatje en ik...

Ik snel langs titels in een boekwinkel. Volle tafels, bekend en onbekend werk. 'Ik ben pelgrim' knalt uit een kaft. Pak het boek. Het is zwaar. Loop ermee naar de leestafel. Sla het open. De eerste zin. Ik schrijf het op papier: 'Er zijn van die plekken die ik me mijn hele leven zal...

In juli was ik samen met een maatje in Noord-Ierland. Belfast om precies te zijn. We wilden een dagje naar The Giant's Causeway. Deze gestaafde rotsformaties behoren tot de honderd mooiste plekken ter wereld. Volgens een website. In Nederland gelezen. Op het station zien we dat we er lang over...