Alle inzendingen van cornil

Henk zijn Sinterklaasavond was onvergetelijk. Hij was zeven jaar toen Sinterklaas arriveerde bij hem thuis. Hij kwam niet ter paard maar met de bus. Hij zag Sinterklaas daar wezenloos zitten tussen oude dames onder een lichtje. De deurbel ging. En iedereen was vol verwachting. Henk was een ra...

Ik kwam laatst bij mijn stadhuis. In de volksmond het paleis van Ceaucescu geheten. Een tour de France in Frankrijk houden is niet meer nodig want ons stadhuis heeft zo grote draconische verhoudingen dat de fietsers wel even hierin zoet zijn. Het kostenplaatje voor het stadhuis in ons provinciestadj...

Het was al laat. De wijzers van de klok op 12/11/2011 stonden al om twee uur in de nacht. Ik keek televisie Drenthe toen plots zomaar een ingelaste nieuwsuitzending volgde en wel van alle gezamenlijke publieke omroepen van Nederland. Het betrof een extra journaal om twee uur in de nacht op 12/12/201...

In de Brusselse wandelgangen is de term Sarkolie een begrip geworden. Daar kom ik later nog op terug. Europa is in de eurocrisis en dat moet iedereen weten ook. Daarom reed Angela Merkel dankzij Ruud Lubbers met haar Nederlandse Dafje met automaat maar snel weer naar Brussel. Maar ze klaagde wel ...

Ver weg van ons planeetje woont een mannetje op Pluto. Pluto is een hemellichaampje ver achter de sterren. Dat mannetje zwaait de hele dag met zijn beide handen naar ons. Het is zo blij dat het mag leven. Ik bezocht het planeetje Pluto, het was daar een grote bezienswaardigheid. De planeet we...

De neuroloog die helemaal moederziel alleen woonde had gelukkig nog zijn gezelschapsdier. Zijn cavia. En het leuke van die cavia vond de neuroloog dat hij met zijn bekje aan een drinkbuis zoog, sluk, sluk, sluk. Je weet wel, een drinkbuisje onder een glazen fles gevuld met water. En dat vond de...

Een Kenyaan, een Fin en een Oostenrijker en een Japanner bezochten een souvenirwinkeltje in hartje Amsterdam in de Kalverstraat. De straat met al haar shops vol spijkerbroeken waren ze een beetje zat maar Amsterdam qua stedenschoon beviel hen wel. De winkel was volgepropt met Nederlandse souvenirs....

Het leek of zijn hoofd de vorm had van een wereldbol en dat zijn hoofd een beetje licht uitstraalde. zijn ogen waren als zeepjes, ik kon niet goed zijn ziel zien omdat hij zeep in zijn oogjes had. Mijnheer Globe werd geconsulteerd door veel ontdekkingsreizigers en ook Wim ging er naar toe. Eenmaal...

Op een zekere dag in 2011 viel ik in slaap en ik zag een boze heks die met de spoel van haar spinnewiel mij in de vinger prikte. Daardoor kreeg ik de slaapziekte en ik werd pas wakker in 2015. Het was herfst en ik was benieuwd hoe mijn straatje er nu bijlag. Ik begaf me naar mijn grote Nederlandse...

Als ik in de supermarkt ben en ik moet zoeken naar een fles vreemde ranja dan krijg ik wel eens een angst dat er iets heel zieligs is verwerkt in die vruchtensiroop die ik nog nooit eerder heb geproefd. Bij de vruchtensiroop moet ik keer op keer, regeltje na regeltje lezen wat er voor ingrediënt...

Midden in de nacht en niemand mocht het weten van de grote krant, half in december werd de echte tour de France gereden.Natuurlijk begrijpt de kenner dat dit al de hondervierentwintigste editie is van de tour de winter France. En dit is voor menig President en assemble nationale in Parijs ook de bel...

De eerste ster kwam, liefdevol en moeilijk, klein en troostend,een anker aan de hemel voor vele honderden jaren boven Europa, en de ster droeg een naam, ze heet Christendom. Toen zonk de ster en bleef zinken, werd zwakker en zwakker en haar licht scheen nog amper en de meeste Europeanen haalden e...

Het was een regenachtige dag in Zwitserland. Sepp Blatter van de Fifa, voor die niet weten wat de Fifa is, nu de Fifa is een soort waterijsjes voor voetballers fabriek waar veel vergaderd wordt met een Zwitserse kan koffie over ook verdere voetbalzaken, nu daar is Sepp Blatter de baas van. Sepp B...

Ik ben bang voor dat ijskoude water, voor dat zwarte water waar de mannen vim in hebben geworpen, chloor en allerlei wasmiddelen. Ik ben bang voor de kolken die mijn benen vastpakken en mij naar beneden zuigen. Dat er zuignappen groeien aan mijn benen als ik in het water lig of verzink. En ook op...

Ik kwam een mevrouw tegen, ze was beregend en zag waas uit haar ogen. Praten kon ze niet. Ze zei dat ze als enige in het land een kijkdozenmuseum had opgericht. Kijkdozenmuseum vroeg ik verbaasd. Ja zei ze nu met wat glimmende ogen. En zei ze, jij staat ook als papieren poppetje in een van mijn kij...

In ons klein stadje hadden we in de jaren zeventig van de vorige eeuw nog onvervalste snoepwinkeltjes. De zogenaamde snoep en siroop magazijntjes. Ze stonden weliswaar niet op de a locaties maar ja dat kwam omdat deze kleine gezellige winkeltjes het moesten hebben van wat zakgeld van kinderen in die...

De man had ooit een leuke spelende huismuis en dat was zijn troost en zijn leven. Verder had de man niemand behalve een verre vriend die hij alleen maar opbelde zo eens per jaar met zijn gewichtige en loodzware grijze telefoon met draaischijf met alle nummers erin. Nu het was vlak voordat de winter...

Ik ben bijna, oh nog net niet helemaal analfabeet. Schande is dat, schande ja Cornil, dat is schande van mij! Nu de Nederlandse taal is een verdraaid lastige taal. Alleen de vroegere kantoorklerken en de postzegellikkers bij de notaris hadden iets met de Nederlandse taal. Een nare eigenschap van ...

Het oude vrouwtje schreeuwde me nu toe dat ze mij haar maat zou geven. Toen ze uitgesproken was overmeesterde de grote Noor mij, trok mijn schoenen en sokken uit en smeerde een lijm onder mijn voetzolen. Hij trok vervolgens ook mijn trui en hemd uit en smeerde lijm met een kwast over mijn rug. Ope...

Ik hoor ook Noren de stoeptegels tellen waarover ze lopen. En sommigen staren in de jeugdherberg soms net als ik trouwens minuten naar een boterham met jam en dan wat er naast ligt, een ei en dan lopen ze weer terug naar de boterham met jam op het buffet, denken dan heel diep, vervallen dan in pu...

De pastoor bij wie ik het askruisje haalde heette pastoor Snoek. Hij kon in het geheel niet zingen noch spreken, hij kon geen geluid voortbrengen. Zijn mondgedeelten bewogen als een eeuwig biddende vis en zijn lippen werden dan weer heel dik en opgezwollen als een eeuwige lieve vis en dan weer r...

Een oude man stond met zijn hondje voor een benzinepompstation; opeens kwamen er drie mannen al huppelend met nylonkousen over hun hoofd getrokken uit het benzinepompstation. Asjemenou zei de man, waarom huppelen jullie als hertjes uit het bos? Wij hebben een overval gepleegd zeiden de mannen in ...

Problemen, problemen, problemen. Ach de mensen zijn alleen maar gevormd door problemen en probleemstellingen. Ons dagelijks opflikkerend bewustzijn is het grootste probleem. En een niets aan en niets bijzonder man met enkel een piemel is het allergrootste probleem. En we gaan van het ene probleem...

Ik moest er ook aan geloven en kwam terecht in het ziekenhuis voor een mriscan. Daarvoor had ik meegenomen een tube tandpasta en een tandenborstel maar dat bleek niet nodig te zijn voor de verpleegsters. Ik had wel fijnzittende kleding meegenomen voor straks in die hypermoderne tunnel. Ik zou daar...

Ik was zij het op veilige afstand van een al quaidakamp ergens in Jemen. De al quaidamensen waren net na theetijd waar ze altijd aanwezig waren bezig met polsstokhoogspringen. Dat konden ze goed.Ook armpje drukken en driesprongverspringen deden ze uitstekend. Daarna was er de thee. Wat konden die a...

Het was in Ommen en daar bij het ggz.Ik had al vanaf mijn achttiende levensjaar een psychiater. Deze man was mijn vijfde .Een praatrivier was hij. Hij vertelde mij keer op keer en daar nam hij flink de tijd voor dat al zijn broers vrachtwagenchauffeurs waren geworden en hem een rare kwezel maar vond...

Ik werd bang want ik wandelde steeds maar verder het diepe bos in. Het was vijfentwintig graden onder nul en ik liep in Noord Zweden. De bossen zijn daar oneindig.Het houdt maar niet op al die zusters sparrebomen en die berken. Je hebt daar beren en die slapen in holen. Oh het was al avond en de b...

Dagen gingen weer voorbij totdat de herfst aanbrak. De kinderen van het rijk verzamelden zich in de bossen om te beraadslagen over het lot van de foeilelijke goede prins. Een groot plan werd opgezet en iedereen ging ermee akkoord.Erop ging men dansend het donkere herfstbos uit. Vast stond wat men...

Dagen en nachten gingen weer voorbij en tijdens deze dagen en nachten kwamen groepjes vrouwen en mannen bijeen in het donkere bos voor geheime vergaderingen. Het volk maakte zich zorgen, natuurlijk om de vele verdwenen mooie dochters die nooit meer terugkwamen en natuurlijk ook over de toekomst van ...

De rovers lachten en gilden als rare keukenmeiden om hun buit, het achterpootje van het toverhondje. Laat in de nacht zopen ze groene jenever en vielen dronken om. De volgende dag sloegen ze met de arme toverpoot van het hondje tegen elke kiezelsteen aan en dat veranderde in een stralende opaal. ...